Osoby

Klara Karpińska ur. 10 listopada 1908 w Warszawie. Tancerka i aktorka. Pierwszy mąż, Stanisław Belski (zm. W 1960r), drugi mąż, Ziemowit Karpiński (zm w 1973r). Zmarła 20 lipca roku 2000 w Nowym Jorku. Pochowana wraz z drugim mężem, Ziemowitem Karpińskim na Warszawskich Powązkach (kwatera IIC 28-6-1).
Ukończyła przed wojną Szkołę Baletową w Warszawie i grała w teatrze Qui Pro Quo. Występowała również w filmach: "Zapomniana melodia", "Jadzia", "Papa się żeni" oraz "Dodek na froncie".
W czasie drugiej wojny światowej służyła w armii generała Władysława Andersa, w Pomocniczej Służbie Kobiet; od maja 1942 pod bezpośrednim dowódctwem brytyjskim. Wykazywała bohaterską postawę operując na odcinkach bliskich linii frontu. Przebywała na Dalekim Wschodzie, w Persji, Izraelu. W roku 1943 przeniesiona wraz z 2 Korpusem Polskim do Włoch, gdzie brała czynny udział w Kampanii Włoskiej. W tym czasie czynnie uczestniczyła w działalności widowiskowej; była członkiem zespołu teatralnego i brała udział w przedstawieniach dla walczących żołnierzy i w koncertach w szpitalach. Odznaczona polskim Brązowym Krzyżem Zasługi, brytyjskim medalem Star 1939/45, medalem Italian Star oraz Defence Medal.
W 1949 roku po likwidacji Polskich Sił Zbrojnych pozostała na emigracji w Londynie. Wraz z mężem, Stanisławem Belskim, aktorem i reżyserem aktywnie uczestniczyła w życiu polonii i brała udział w licznych przedstawieniach polskiego teatru prowadzonym przez Mariana Hemara. Członek Związku Artystów Scen Polskich (legitymacja nr 20 z roku 1945) oraz ZASP za granicą (legitymacja nr 24 z roku 1949). Była jedną z najbardziej popularnych aktorek charakterystycznych tego okresu. Grała w "Domu otwartym" Michała Bałuckiego (rola Pulcherji), w operetce Jacques Offenbach'a "Piękna Helena" (rola Partensis), w "Zemście" Aleksandra Fredry (rola Podstoliny), w "Królowej Przedmieścia" Konstantego Kuniłowskiego, w "Cudziku i Spółce" Stefana Kiedrzyńskiego (rola Sylwii), w "Miłości surowo wzbronionej" Edwarda Hudzyńskiego, w "Pannie Maliczewskiej" Gabrieli Zapolskiej (rola Daumowej), w "Premierze Pana Premiera" Edwarda Hudzyńskiego (rola cioci Marty), w "Gościu oczekiwanym" Zofii Kossak (rola Kumoszki), w "Gałązce rozmarynu" Zygmunta Nowakowskiego (rola Pani Słowikowskiej).
Po śmierci męża Stanisława Belskiego wyszła ponownie za mąż za aktora i reżysera, Ziemowita Karpińskiego i zamieszkała z nim w Nowym Jorku. Ziemowit był nie tylko aktorem ale również żołnierzem Polski Podziemnej, który brał udział w Powstaniu Warszawskim pod pseudonimem "Wagner"; odznaczony został krzyżem Virtuti Militari. Ostanią wspaniale wyreżyserowaną przez niego sztuką w roku 1967 był "Kochany kłamca" z Karin Tiche w roli głównej. Klara do samej śmierci prowadziła działalność społeczną i kulturalną; pozostawała stałą wolontariuszką polskiego Instytutu Józefa Piłsudskiego, gdzie z wielką serdecznością witała wraz z innymi piłsudczykami, polskich emigrantów i gości z Polski, wśród nich wielu aktorów scen teatralnych i kina oraz ważne osobistości, jak członków Rządu Londyńskiego czy panią Wandę Piłsudską.
Beata Moore