Józef Mielnicki
MIELNICKI Józef (10 III 1863 Warszawa - 29 II 1912 Kraków), aktor, reżyser. Był synem malarza Aleksandra M., mężem -> Heleny Czarneckiej. Uczeń E. Derynga. Debiutował 2 V 1880 w t. krak. w roli Juliusza ("Emigracja chłopska") i występował w tym t. do 5 V 1881. 17 VI 1881 debiutował w WTR w komedii "Przed śniadaniem" i od 1 VII tego roku został zaangażowany do zespołu WTR. W 1835 odbył roczną służbę wojskową. W 1888-90 należał prawdopodobnie do zespołu Ł. Kościeleckiego (m.in. w 1890 w Petersburgu), w 1889 występował gościnnie w Krakowie, w lecie 1891 w warsz. t. ogr. Eldorado, w sez. 1892/93 w zespole K. Kamińskiego w Petersburgu, w 1893 nadal tamże w zespole amatorskim, w 1894/95 w zespole J. Puchniewskiego, w Siedlcach i w Petersburgu, potem w zespole L. Dobrzańskiego w Rydze i Moskwie, w lecie 1895 w warsz. t. ogr. Wodewil. Od sez. 1895/96 zaangażował się do t. łódz. jako aktor i reżyser i pozostał tam do 1906 przyjeżdżając z zespołem na występy gościnne do Warszawy, np. w lecie 1896 do warsz. Cyrku, w 1902 do t. Bagatela, a w 1905 do t. w Filharmonii. W lutym 1896 występował gościnnie w Kaliszu. Od sez. 1906/07 został zaangażowany do warsz. T. Małego i występował tam do 1908. W 1908-12 należał do zespołu T. im. Słowackiego w Krakowie. Miał b. dobre warunki scen., toteż w początkowym okresie występował jako amant, potem przeszedł do ról charakterystycznych. Grał m.in. Gucia ("Śluby panieńskie"), Papkina ("Zemsta"), Hilarego ("Mąż z grzeczności"), Fikalskiego ("Dom otwarty").
Bibl.: Almanach, Lwów 1911 s. 140 (il.); Filler: Melpomena; Gliński: Teatr w Petersburgu II s. 67-68, 94-95, III s. 124; Got: Teatr Koźmiana; Kaszyński: Dzieje sceny kaliskiej; Lipiec: Zelwerowicz i scena łódz.; Rocz. artyst.-lit., Łódź 1899; Scena pol. w Łodzi; EMTA 1889 nr 279, 1896 nr 25 (il.); Scena i Sztuka 1912 nr 10; Chomiński.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
