Henryk Lasocki
LASOCKI Marian Henryk (8 VII 1860 Płock - 7 V 1919 Warszawa), dyr. teatru, dyrygent. Był synem Antoniego L. i Justyny z Gąsiorowskich, bratem -> Jana L., mężem -> Stanisławy L. W lecie 1879 był dyrygentem orkiestry teatr., w zespole B. Kremskiego i H. Wójcickiego w Lublinie, a w 1879-80 tamże w zespole J. Puchniewskiego. W 1881 uzyskał subwencję od galicyjskiego Wydziału Krajowego i zorganizował własny zespół, którym w następnych latach kierował; był to zespół wystawiający przede wszystkim operetki i opery, którymi L. dyrygował. Od 1 XII 1881 prowadził swój zespół w Rzeszowie, Przemyślu oraz na Podgórzu w Krakowie, w 1882 w Tarnowie (styczeń), Bochni, Wieliczce, Szczawnicy (lipiec-sierpień), Krynicy (sierpień), Wadowicach (od 29 VIII i we wrześniu), Nowym Sączu, Tarnowie (od 5 do 16 X), Tarnopolu i w Rzeszowie, w 1883 w Złoczowie (styczeń), Szczawnicy (lato), w 1884 w Rzeszowie (styczeń-marzec), Nowym Sączu (kwiecień), Tarnowie (30 IV-16 V), Samborze, Myślenicach (od 5 VII do 25 VIII), Wadowicach, znowu w Tarnowie (październik, listopad) i Myślenicach (listopad). W 1885 dawał przedstawienia w Tarnowie, Rzeszowie (od 29 I), Przemyślu, Sanoku, w Krakowie na Podgórzu, we Lwowie w sali Tow. "Gwiazda", a następnie w sali Stow. "Frohsin" (sierpień), w Iwoniczu (sierpień), Tarnopolu, Przemyślu (październik), Stanisławowie (od listopada 1885 do marca 1886). W tym okresie wystąpił też jako aktor - 27 IV 1885 w t. lwow. grał Piotrusia ("Robert i Bertrand, czyli Dwaj złodzieje"). W 1886 był dyr. t. na Podgórzu w Krakowie (maj), Tarnowie (maj-czerwiec), Rabce (lipiec), w 1887 w Ustrzykach Dolnych, Tarnowie (3-22 III), Rzeszowie (od 2 IV), Iwoniczu (od 21 VII; był tam jeszcze 7 VIII) i Sanoku; w Sanoku zniechęcony niepowodzeniem rozwiązał zespół i starał się o posadę nauczyciela w gimnazjum. Do 1894 był w Sanoku dyr. artyst. oraz dyrygentem orkiestry i chórów miejscowego Tow. Muzycznego. W 1889 prowadził dorywczo zespół w Tarnowie i Rzeszowie. W 1891 ponownie zorganizował własny zespół objazdowy, z którym występował w Tarnopolu, Złoczowie (sierpień), Brzeżanach (wrzesień), Trembowli (od 1 XI do początku grudnia), a w 1892 w Kosowie. W 1893 był dyrygentem w zespole K. i S. Sarnowskich. W 1895-98 znowu z własnym zespołem odwiedzał wiele miast, w których dawał przedstawienia, m.in. w sierpniu 1896 w Zakopanem, w 1897 i 1898 w t. Victoria w Łodzi, w 1898 w Częstochowie. W czerwcu 1898 gościnnie dyrygował w t. lubelskim. W sez. 1898/99 był dyrygentem w zespole objazdowym A. Zimajer, a w 1900 w zespole B. Mareckiego w Łodzi. Od 25 II 1901 zajmował stanowisko dyrygenta operetki WTR. Na stanowisku tym w T. Nowości pozostał do śmierci. W lecie 1908 gościnnie dyrygował w zespole F. Felińskiego w Ciechocinku. Komponował muzykę do sztuk teatr., m.in. do dramatu historycznego "Wernyhora". Od 1909 był żonaty ze Stanisławą z Brzeskich.
Bibl.: Almanach, Lwów 1911 (il.); Błaszczyk: Dyrygenci; Fillier: Operetka; Okręt s. 348; PSB XVI (Z.Wilski); Pepłowski: Teatr we Lwowie II; SMP; Szeliga s. 75-92; Gaz. krak. 1882 nr 94; Gaz. nar. 1881 nr 279, 284, 1884 nr 98, 152; Kur. krak. 1887 nr 175; Kur. warsz. 1919 nr 129; Nowa Reforma 1887 nr 186; Pogoń 1882 nr 2, 15, 20; Świat 1892 nr 10 (K.Estreicher s. 10); Afisze, Bibl. Jagiell.
Ikon.: Fot. pryw. - IS PAN.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
