Helena Jamińska
JAMlŃSKA Helena, z domu Gundelach, pseud. H. Prylińska (1873- 27 VIII 1904 Warszawa), śpiewaczka. Była żoną - Władysława J. Uczyła się śpiewu u G. Lampertiego. Debiutowała (pod pseud. Prylińska) w 1891 w Łodzi. Ok. 1893 poślubiła śpiewaka i aktora Władysława J. i odtąd używała na scenie jego nazwiska. W 1893 występowała w Lublinie w zespole Cz. Janowskiego, w 1893-94 w Lublinie i Siedlcach w zespole B. Mareckiego, od września 1894 ponownie w zespole Cz. Janowskiego w Łodzi, w 1895 w Piotrkowie, w grudniu 1896 w Dąbrowie Górniczej, następnie do 1898 w zespole F. Felińskiego, m.in. w Radomiu, Lublinie i Płocku, w 1898-99 w zespole B. Mareckiego w Piotrkowie i Częstochowie, a potem w 1899 w zespole K. Brzozowskiego we Włocławku i Łowiczu. W tymże roku została zaangażowana do WTR, gdzie występowała do zgonu w zespole operetki, najpierw na scenie T. Nowego, a później także w T. Nowości. Śpiewała w operetkach partie sopranowe, m.in. Hrabiankę ("Sztygar"), Germanę ("Dzwony kornewilskie"), Baronównę ("Piękny Rigo"), Sydonię ("Dziesięć cór na wydaniu"), Nelly ("Leta").
Bibl.: Estreicher: Drużyny s. 7; Olszewski: Z kronik teatr.; Tyg. ilustr. 1904 nr 36; Krzesiński: Raptularz.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
