Serafina Biczówna
BICZÓWNA Serafina, właśc. S. Biczew, także Bicz, zamężna Łagoda (25 V 1900 Petersburg - 18 I 1980 Warszawa), tancerka. Była córką ros. gen. Aleksandra Biczewa i jego żony Marii. Tańca uczyła się w Rosji. W sez. 1921/22 występowała w solowych tańcach w t. Nietoperz w Warszawie. W 1923-28, a być może także później, była solistką baletu T. Miejskich we Lwowie. Tańczyła m.in. Lizettę ("Lizetta, czyli Córka źle strzeżona"), Pierrotkę ("Welon Pierrotki"), Pannę Młodą i Druhnę ("Wesele w Ojcowie"), wiele tańców solowych w operach i operetkach, m.in. tańce góralskie w "Halce", taniec egipski w "Aidzie", taniec "Air Antiąue" w "Casanovie", taniec "Russe" w "Zemście nietoperza", taniec "Picadori" w "Carmen", także Primabalerinę w "Nitouche", Rozgwiazdę w obrazie "Na dnie morza" ("Legenda Bałtyku"). W 1939 występowała w zespole Pol. Baletu Reprezentacyjnego, m.in. w Nowym Jorku (tu w programie wymieniona jako H. Bicz).
Bibl.: Mamontowicz-Łojek: Terpsychora (il.); Turska: Przewodnik; Kur. Warsz. 1922 nr 26; Muzyka 1924 nr 1; Afisze i programy, IS PAN, MTWarszawa; Informacje rodziny.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
