Tadeusz Bardziejewski
BARDZIEJEWSKI Tadeusz (10 V 1913 Lwów - 24 XII 1959 Poznań), śpiewak. Po ukończeniu sześciu klas gimn. w Poznaniu zaczął pracować jako urzędnik. W tym samym czasie uczył się śpiewu w szkole muz. i w 1932 został chórzystą w T. Wielkim w Poznaniu; prócz tego występował w radio i na koncertach. Podczas II wojny świat. w 1940 został wywieziony na przymusowe roboty do Niemiec, skąd w 1944 zbiegł i ukrywał się w okolicach Pułtuska. W 1945 wrócił do Poznania i zgłosił się do pracy w T. Wielkim. Wskutek złego stanu zdrowia na pewien czas musiał zrezygnować z pracy, ale nadal kształcił się w śpiewie. Po egzaminie przed Komisją Państwową w 1947 został zatrudniony jako chórzysta T. Wielkiego, 1 IX 1952 został solistą. Śpiewał partie basowe, m.in. Dziembę ("Halka").
Bibl.: Almanach 1959/60; Trybuna Ludu 1959 nr 359; Akta SPATiF nr 1150. Ikon.: Fot. w rolach - MTWarszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
