Włodzimierz Kaczmar
KACZMAR Włodzimierz, pseud. Vladimiro Kasmar (18 III 1893 Lwów - 1 XII 1964 Kraków), śpiewak. Był synem Michała K., urzędnika, i Józefiny z Reinischów, pianistki. Ukończył gimn. oraz wydział prawa uniw. we Lwowie. W 1913-14 uczył się śpiewu w Mediolanie u M. Roussela. Podczas I wojny świat. służył w wojsku austr., a po zwolnieniu pracował jako urzędnik we Lwowie i uczył się śpiewu u Z. Kozłowskiej i A. Dianniego. W 1919-20 występował w t. lwowskim. Potem kontynuował studia śpiewacze w Mediolanie u G. Laury. W sez. 1923/24 występował w Rzymie (pod pseud. Vladimiro Kasmar, którego używał stale za granicą), w sez. 1924/25 w Teatro alla Scala w Mediolanie. Później śpiewał na wielu scenach włoskich, m.in. w Mantui, Parmie, Trieście, Bari, Florencji, Wenecji, Bolonii. Gościnnie występował też na scenach Szwajcarii, Austrii, Niemiec, Jugosławii, Rumunii, Czechosłowacji. Często przyjeżdżał na występy do Polski, m.in. do Lwowa (1927, 1928, 1929) i Warszawy (1927, 1928, 1929, 1930, 1932). W sez. 1938/39 był zaangażowany w T. Wielkim we Lwowie i wykładał w tamtejszym konserwatorium. W 1939-41 i 1944-46 był profesorem szkół muz. we Lwowie, od 1946 do końca życia profesorem i dziekanem Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie; położył duże zasługi jako pedagog. Ostatni raz wystąpił gościnnie w Operze pozn. w 1947 w roli Mefista ("Faust"). Śpiewał partie basowe i barytonowe, m.in. takie jak: Wotan ("Walkiria"), Kardynał Brogni ("Żydówka"), Arcykapłan ("Aida"), Borys ("Borys Godunow"), Miracolo ("Opowieści Hoffmanna"), Stolnik ("Halka"), Zbigniew ("Straszny dwór"). Przez całe życie często występował na koncertach i w radiu, nagrał wiele płyt. Przez pewien czas był recenzentem muz. w lwow. "Dzienniku Ludowym". Żoną jego była Anna z Przybyłowiczów.
Bibl.: PSB XI (J. Pogonowski; tu bibl. i ikon.); SMP; Dz. pol. 1964 nr 287, 288; Afisze, IS PAN.
Ikon.: Fot. w rolach - MTWarszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
