Helena Małecka-Tucka
MAŁECKA Helena, zamężna Tucka, także Reimers (1 XII 1886 Warszawa - po 1950), śpiewaczka. Była córką Romana i Klementyny Małeckich. Według jej własnych informacji ukończyła gimn. i szkołę handlową, a studia wokalne odbywała w Paryżu, Wiedniu i Lwowie (u J. Reszke i H. Zboińskiej-Ruszkowskiej). W sez. 1912/13 śpiewała partie sopranowe w operetkach na scenie T. Miejskiego we Lwowie i z zespołem tego teatru występowała gościnnie w lecie 1913 w Krakowie. W operze lwow. śpiewała 27 XII 1919 Santuzzę ("Rycerskość wieśniacza"). Prasa chwaliła jej głos (sopran dram.); w sez. 1919/20 występowała tu jeszcze jako Rachela ("Żydówka") oraz na koncertach. W marcu 1921 wystąpiła jako Santuzza w Warszawie, ale nie zyskała uznania. Recenzent "Kuriera Warszawskiego" stwierdził: "do występu w operze warszawskiej w charakterze gościa nie zdaje się posiadać wystarczających kwalifikacji wokalnych ani aktorskich". Występowała też w Lublinie, Krakowie oraz na koncertach w Hrubieszowie i Kraśniku. W 1923 figurowała na liście ZASP-u jako bezrobotna aktorka lwowska. W 1945-49 pracowała w Filharmonii Krak. jako solistka i artystka chóru. Potem przeniosła się do Warszawy.
Bibl.: Dz. Lud. 1919 nr 329, 1920 nr 41, 111, 139; Kur. Warsz. 1921 nr 87 (cyt.); Świat Teatr. 1912 nr 1; Afisze, IS PAN; Akta (tu fot.), ZASP; Spis ZASP 1923, 1949.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
