Józefa Kurtz-Wodosławska
KURTZ, Kurc, Józefa, zamężna Wodosławska (działała 1888-1905), śpiewaczka. Śpiewu uczyła się u T. Mikulskiego. W marcu 1888 śpiewała na popisie w Warsz. Tow. Muzycznym. W 1889 występowała w zespole J. Teksla w Odessie, a w 1890 tamże pod kier. S. Trapszy. 19 IV 1890 debiutowała w t. lwow. w partii Małgorzaty ("Faust"), a 22 V tego roku śpiewała Hannę ("Straszny dwór") i została zaangażowana. W operze lwow. występowała do 1892. W 1893 koncertowała w Warszawie. W 1893-94 występowała w zespole Cz. Janowskiego w Lublinie, Łodzi (sez. 1893/94) i Kaliszu (1894). Następnie wyjechała za granicę, gdzie kontynuowała naukę śpiewu; w 1896 przebywała w Mediolanie - śpiewała na koncertach amatorskich i starała się bez powodzenia o engagement. Po powrocie do kraju w październiku 1896 śpiewała na scenie T. Wielkiego w Warszawie, m.in. partie tyt. w "Halce" i "Łucji z Lammermooru". W tym okresie dawała także lekcje śpiewu. Później występowała w zespołach prowincjonalnych, m.in. w Lublinie (luty 1898), w Sosnowcu w zespole Cz. Janowskiego (lato 1898), a w 1899 w maju i wrześniu w Lublinie w zespole pod dyr. S. Sarnowskiego. W czerwcu 1899 śpiewała w T. Wielkim w Warszawie. W 1900 znowu była za granicą, m.in. w grudniu tego roku śpiewała gościnnie Leonorę ("Trubadur") w Wiedniu. W następnych latach występowała m.in. w Częstochowie (koncerty w 1902 i 1903), znowu w T. Wielkim w Warszawie (styczeń 1903), gościnnie w t. w Sosnowcu i Dąbrowie Górniczej (maj 1903), w zespole operowym pod kier. L. Hellera w Krakowie (maj-sierpień 1903). W sez. 1903/04 należała do zespołu opery lwowskiej. We Lwowie występowała również kilkakrotnie jesienią 1905. Krytycy chwalili jej przyjemny, dźwięczny sopran, szczególnie dobrze brzmiący w partiach lirycznych, dobrą dykcję, postawę, charakteryzację i grę. Do najlepszych jej partii należały: Aida ("Aida"), Halka ("Halka"), Leonora ("Trubadur"), Eudoksja i Rachela ("Żydówka"), Santuzza ("Rycerskość wieśniacza"), Violetta ("Traviata"), Walentyna ("Hugonoci").
Bibl.: Olszewski: Z kronik teatr.; Pajączkowski: Teatr lwow.; EMTA 1888 nr 231, 1890 nr 350, 1896 nr 42; Afisze, IS PAN.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
