Józef Jarnutowski
JARNUTOWSKI Józef (17 III 1898 Warszawa - lipiec 1944 Warszawa), scenograf. Był synem Antoniego J. i Józefy z Borowskich. Po odbyciu służby wojskowej (1915-18) objął etat asystenta scenografa w T. Miejskich w Warszawie (1919-32); współpracował z A.Kozłowskim, a od 1921 z W. Drabikiem. W sez. 1932/33 zaprojektował samodzielnie dek. do "Rasputina" w warsz. T. Artystów. Od 1934 do wybuchu II wojny świat. pracował w T. Polskim w Katowicach. Projektował m.in. dek. do "Dziadów", "Wyzwolenia", "Nie-Boskiej komedii", "Księcia Niezłomnego", "Turonia", "Ślubów panieńskich", "Gałązki rozmarynu". Zdaniem Z. Strzeleckiego prace jego odznaczały się "typowym ekspresjonizmem", zaś E. Nawrat odnotowała, że "recenzenci oceniali je jako niebanalne, bardzo celowe i ładne, a niektóre wręcz znakomite".
Bibl.: Łoza: Czy wiesz; Nawrat: T. Pol. w Katowicach; SAP; Strzelecki: Plastyka teatr.; Pam. Teatr. 1968 z. 3 (E. Krasiński s. 390, 394, 395); R. Broda-Milczek: Wspomnienie o Józefie Jarnutowskim, mps, IS PAN.
Ikon.: Fot. - Arch. Dok. Mech.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
