Mirosława Bachorz-Grzywacz
BACHORZ Mirosława Lucyna, zamężna Grzywacz (5 grudnia 1931 Grodno – 9 lipca 1991 Kraków),
tancerka.
Była córką Antoniego Bachorza i Marii ze Strumińskich, żoną Aleksandra Grzywacza. Lata II wojny światowej przeżyła w Starachowicach. Po wojnie, w Jeleniej Górze ukończyła gimnazjum i liceum ogólnokształcące oraz Państwową Szkołę Muzyczną, w klasie fortepianu.
W latach 1951–1954 uczyła się tańca w Państwowej Liceum Choreograficznym w Sosnowcu pod kierunkiem Haliny Hulanickiej. W sezonie 1954/1955 występowała w Operze Śląskiej w Bytomiu, na przykład w tańcach w operze Trubadur. W 1955 roku, w związku z zamążpójściem, przeniosła się do Krakowa i od 1 października tego roku została zaangażowana do Teatru Muzycznego Towarzystwa Przyjaciół Teatrów Muzycznych (od 1958 roku Miejskiego Teatru Muzycznego Opera i Operetka) jako solistka baletu. Brała udział w większości spektakli i już od początku była zaliczana do czołowych, atrakcyjnych tancerek tego teatru. Występowała w scenach tanecznych oper, na przykład w Nocy Walpurgi w Fauście i Fra Diavolo – 1967; Don Juanie Mozarta (jako jedna z Dworek na balu, 1969); w operetkach: Krysia leśniczanka (jako Cyganka, w marszu tureckim i tańcu hajduckim, 1961), Fajerwerk (Anna i Kucyk, 1963), Panna Wodna (Pasażerka, 1963), Róża Stambułu (jako jedna z Dzwoneczków, 1974). W przedstawieniach baletowych tańczyła partie: Kokietki (Francesca da Rimini, 1963), Siostry Pana Młodego (Harnasie, 1964), Pokojówki Donny Elwiry (Don Juan Glucka, 1965), Baleriny (Pietruszka, 1965). Na emeryturę przeszła w 1 stycznia 1976.
Bibliografia
Almanach 1991/92, Lachowicz: 20 lat; Opera Śląska 1945–55: Woźniakowska; Dz. Pol. 1963 (25 VI), Akt zgonu, Arch. USC Kraków. Akta: Opera Krakowska i ZASP (fot.); Programy, wycinki prasowe, IS PAN; Almanach 1944–59.
Ikonografia
Fot. – ITWarszawa.
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. 1, Instytut Sztuki PAN Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.
