Teofila Kwiecińska
KWIECIŃSKA Teofila, właśc. Aniela K., zamężna Hoffman, Hofman (3 I 1843 Warszawa - 12 X 1885 Warszawa), aktorka. Była córką Jana K. i Marianny z domu Jeschke, siostrą -> Pauliny Czechowskiej, żoną -> Kazimierza Hoffmana. W 1863 występowała w Czerniowcach w zespole L. Ortyńskiego, w 1864 w Kołomyi i Złoczowie (październik) w zespole P. Woźniakowskiego, a od 1865 do 1879 stale w t. krakowskim. Jedynie w 1869 prawdopodobnie występowała w Tarnowie w zespole K. Łobojki (wiadomość ta może jednak dotyczyć jej siostry -> Pauliny Czechowskiej). Trudno też ustalić dokładnie role Teofili K. z tego okresu, ponieważ od 1872 obie siostry występowały równocześnie w Krakowie. Na afiszach Teofilę oznaczano wtedy jako "panią K.", a Paulinę jako "pannę K.", nie zawsze jednak stosowano tę zasadę konsekwentnie. Teofila była już wtedy żoną dyrygenta Kazimierza Hoffmana, ale nigdy nie używała na scenie nazwiska męża.
E. Webersfeld pisał o niej: "grywa subretki i pomniejsze role naiwne, a chociaż nie obdarzona nadzwyczajnym talentem, ma powodzenie dla naturalnej i swobodnej swojej gry". Wg S. Koźmiana była "jedną z najznakomitszych specjalistek do ról subretek"; grała m.in. z powodzeniem Rozalię ("Księżna Jerzowa"), Antosię ("Lolo"), Kasię ("Wesele przy latarniach"), Petronelę ("Precjoza"). W późniejszych latach występowała w mniejszych rolach charakterystycznych, np. jako Dyndalska ("Damy i huzary"), Mrs Dobson ("Fromont syn i Rysler starszy"). Po opuszczeniu sceny i rozejściu się z mężem mieszkała w Warszawie.
Bibl.: Got: Teatr Koźmiana; Koźmian: Teatr; A. Zaleski: Teatr krakowski w 1877/8 roku, Kraków 1879 s. 43-44; Czas 1885 nr 251; Scena i Sztuka 1908 nr 45 (E. Webersfeld); Afisze, 1S PAN; Akt zgonu 1885/1392 z parafii Św. Krzyża, USC Warszawa-Śródmieście.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
