Maria Sławicka
SŁAWICKA Maria (7 VIII 1883 Warszawa - 27 IV 1970 Warszawa), tancerka. Była córką Antoniego S. i Antoniny z Sulirzyńskich, siostrą -> Franciszki Sławickiej. W 1901-25 należała do zespołu baletu T. Wielkiego w Warszawie, na afiszach oznaczano ją często cyfrą "I", dla odróżnienia od siostry. Początkowo, zapewne jeszcze jako uczennica szkoły baletowej, występowała w corps de ballet; od 1903 była koryfejką i tańczyła m.in. "danse mozambique" w "Katarzynie córce bandyty", Nimfę w "Przebudzeniu się Flory", pas de quatre łabędzi w "Jeziorze łabędzim". Od lutego do lipca 1914 była w zespole Ballets Russes S. Diagilewa. Od grudnia 1914 do 1925 stale tańczyła w warsz. T. Wielkim, występowała np. jako Przyjaciółka Swanildy ("Coppelia"), Almejka ("Szeherezada"), Niewolnica ("Eunice"), Chinka ("Wieszczka lalek"). W 1939 należała do ZASP-u. W 1961 mieszkała w Radości k. Warszawy.
Bibl.: Pudełek: Balet 1867-1915; Wysocka: Dzieje; Kur. Warsz. 1901 nr 48, 1911 nr 31, 75, 215; Scena i Szt. 1909 nr 33; Akta, ZUS Warszawa; Spis ZASP 1939; Straus: Repertuar 1914-15, 1915-16.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
