Juliusz Bandrowski
BANDROWSKI Juliusz Marian (18 XII 1855 Rawa Ruska - 28 XII 1919 Zakliczyn), dyr. teatru, reżyser. Był synem starosty Mariana B. i Wilhelminy z domu Ambros de Rechtenberg, bratem -> Aleksandra B., ojcem -> Juliusza Kaden-Bandrowskiego oraz pisarza Jerzego B. Kształcił się najpierw w szkole bazylianów w Buczaczu, następnie w gimn. we Lwowie i na wydziale lekarskim Uniw. Jagiellońskiego w Krakowie. Porzucił jednak zawód lekarski i rozpoczął pracę w redakcji "Afisza Teatralnego". Później pracował jako dziennikarz. W lecie 1895 był współkierownikiem (z L. Hellerem) sezonowej opery pol. w Krakowie i z nim także objął następnie dyr. t. lwowskiego. Od 5 IV 1896 podpisywał z Hellerem afisze lwow. jako współdyrektor, czasem jako reżyser. Od 1897 dyrekcja organizowała wyjazdy letnie zespołu dram. do Krynicy, zaś zespołu operowego i operetkowego do Warszawy i Krakowa; w 1897 B. wyjeżdżał w sprawach teatr. za granicę. W końcu 1898, wskutek zatargu z Radą Miejską, ustąpił z dyrekcji t. lwow. i w poł. marca 1899 wyjechał do Krakowa, gdzie zabiegał o otrzymanie dyrekcji teatru. Nie uzyskawszy jej powrócił do pracy lekarskiej i dziennikarskiej. W 1905 znów bez powodzenia wysunął swą kandydaturę na dyr. t. krakowskiego. Przeniósł się potem do Warszawy, gdzie 1907-09 był redaktorem "Sceny i Sztuki". Prowadził też ożywioną działalność społeczną jako lekarz i propagator pol. uzdrowisk. Ożeniony był z Heleną z Kadenów.
Bibl.: PSB I (W. Ziembicki); EMTA 1897 nr 8, 42, 1898 nr 24, 43,44,49, 1899 nr 8.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
