Paulina Biernacka
BIERNACKA Paulina, Balbina, z Cieplików, 2° v. Goldman (działała 1827-1851), aktorka, dyr. teatru. Była córką muzyka Karola Cieplika, siostrą -> Agnieszki Stobińskiej i -> Franciszki Sadowskiej, żoną -> Jana B., matką -> Malwiny B. Ok. 1827 wraz z obiema siostrami rozpoczęła pracę w t. krakowskim. Wg afiszów z tego okresu używała wówczas imienia Balbina. W sierpniu 1829 występowała z zespołem krak. w Łowiczu. W Krakowie pozostała do 1833. W tym czasie wyszła za mąż za Jana B. i odtąd używała jego nazwiska. W 1835-39 występowała w zespole swego szwagra F. Stobińskiego; potem w Poznaniu: w 1842 z krak. zespołem T. Chełchowskiego, w 1843 z zespołem Z. Anczyca. W 1845 występowała w Grodnie, w 1846 w zespole swego męża w Siedlcach, Łomży i Suwałkach, w 1847 w Łodzi (w zespole F. Pietrzykowskiego), a następnie w Suwałkach. W 1849 będąc już wdową sama kierowała zespołem występującym w Siedlcach i w Lublinie, a w 1850 w Lublinie i w Zamościu. W sierpniu 1850 w Lublinie połączyła swój zespół z zespołem J. Barańskiego, po kilku dniach zerwała spółkę i z kilkoma aktorami wyjechała do Radomia. W 1851 występowała jeszcze w Częstochowie. Po wyjściu za mąż za Goldmana, archiwistę z Piotrkowa, opuściła scenę. Występując w dramatach nie osiągała sukcesów, w komediach natomiast z powodzeniem grała role subretek. Wg W. Wężyka grę jej cechowało "wiele życia, naturalnego dowcipu", jednak "mało wykształcenia umysłowego". Grała takie role, jak np. Feliks ("Jest temu lat szesnaście"), Roksolana ("Soliman II"), Justyna ("Łukasz spod Łukowa").
Bibl.: Estreicher: Teatra; Koryzna I s. 37, 38; Krzesiński: Koleje życia s. 227, 285, 320-323; Stefański: Teatr w Kaliszu s. 58; Wężyk s. 30; Afisze, IS PAN.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
