Stanisław Faliszewski
FALISZEWSKI Stanisław (17 IV 1883 Warszawa - 22 V 1945 Lwów), tancerz, baletmistrz. Był synem rzemieślnika Józefa F. i Kornelii z Józefowiczów, mężem tancerki Zofii z Linkowskich, ojcem aktora Tadeusza F. W 1902 ukończył warsz. szkołę baletową. Do 1905 tańczył w balecie WTR. W 1906 debiutował jako baletmistrz wystawiając w Kijowie "Sen baletomana". W 1906-07 tańczył w t. lub., w 1908-12 był choreografem i tancerzem w T. Polskim w Poznaniu. W tym czasie zapewne występował dorywczo w Berlinie. W 1912 został zaangażowany jako baletmistrz do T. Miejskiego we Lwowie, w którym pozostawał z przerwami do końca życia. Opracował dla tej sceny wiele tańców do oper i operetek, a także wystawił m.in. "Wesele w Ojcowie", "Coppelię", "Jezioro łabędzie", "Od bajki do bajki", "Szeherezadę", "Wieszczkę lalek"; tańczył w nich czołowe partie. Celował w partiach charakterystyczno-komicznych, jak np. Eunuch ("Szeherezada"). Z zespołem t. lwow. wyjeżdżał wielokrotnie na występy, m.in. do Krakowa. W 1918 założył przy t. lwow. szkołę baletową, którą prowadził do 1939. W 1938 kierował podobno T. im. Moniuszki w Stanisławowie. W 1945 był solistą charakterystycznym baletu t. lwowskiego. Tańczył m.in. partię Kozaka-starucha ("Czerwony mak").
Bibl.: Łoza: Czy wiesz I (il.); 75 lat T. Pol. w Poznaniu s. 381, 384, 388, 391; Afisze, IS PAN, MTWarszawa; Mika.
Ikon.: Fot. pryw. i w rolach - IS PAN, MTWarszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
