Bogumił Foland
FOLAND Jan Bogumił Władysław (15 XII 1836 Warszawa - 23 IV 1895 Warszawa), wiceprezes WTR. Był synem Karola F., urzędnika państwowego i Józefy z Terleckich. Po ukończeniu gimn. w Warszawie przez dwa lata studiował na wydziale prawnym Szkoły Głównej. Następnie w 1854 przyjął posadę urzędnika w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu, potem w zarządzie Loterii Państwowej. Od 1868 pracował w dyr. WTR jako kontroler, później jako buchalter. 25 II 1875, po śmierci M. Bojanowskiego, został mianowany dyr. WTR, a w 1880 powołany na nowo utworzone stanowisko wiceprezesa dyrekcji, na którym pozostał do końca życia. Dystyngowany, towarzyski, wkładał bardzo wiele pracy i energii w uporządkowanie administracji teatr., pełniąc swoją funkcję w czasie rządów kilku kolejnych prezesów (W. Wsiewołożskiego, L. Gudowskiego, D. Palicyna, P. Andrejewa). Zasługą jego było m.in. zorganizowanie - wspólnie z Cz. Stromfeldem - T. Małego (otwarcie 25 XI 1880), a potem T. Nowego (3 IX 1881). M. Rulikowski pisał, że: "oddany całą duszą instytucji, w której pracował, umiał Foland godzić jej interesy z niezwykle życzliwym stosunkiem do pracowników". Dbając o ich dobro założył kasę pożyczkowo-wkładową artystów i był przez długi czas jej prezesem. Był także prezesem Warsz. Tow. Muz., działaczem gminy ewangelicko-augsburskiej i prezesem jej konsystorza. W 1886 został mianowany radcą stanu. 8 I 1885 ożenił się z Marią Luceńską.
Bibl.: Album teatr. II (il.); Owerłło; PSB VII (M. Rulikowski); Biesiada lit. 1895 nr 5, 18; EMTA 1889 nr 290; Kur. Warsz. 1895 nr 112-115; Krogulski.
Ikon.: Fot. - IS PAN, SPATiF.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
