Gabriel Gorski
GORSKI, Górski, Gabriel (1867 Lwów - po 1935), śpiewak, reżyser. Po ukończeniu gimn. studiował prawo na Uniw. Jagiell. w Krakowie. Jeszcze w czasie studiów koncertował w Krakowie (2 III 1891). W 1893 ukończył ze srebrnym medalem konserwatorium we Lwowie. Debiutował w t. lwow. 18 V 1893 w partii Alfonsa ("Faworyta"). Po kilku występach wyjechał pod koniec 1894 na dalsze studia wokalne do Mediolanu oraz do Drezna (uczył się m.in. u A. Souvestre'a). Od 23 IX do końca października 1895 występował w WTR, śpiewając m.in. partię Miecznika ("Straszny dwór"). W 1896-97 występował na koncertach w Krakowie, a w 1896 w Dreźnie. Od 1 I 1898 po uzupełnieniu studiów wokalnych zaangażował się ponownie do opery lwowskiej. 10 VI 1899 wystąpił gościnnie w Warszawie i od 1 X został zaangażowany do zespołu WTR. W Warszawie śpiewał przez dwadzieścia lat (do 1919) ponad sześćdziesiąt partii, m.in. Hr. Luny ("Trubadur"), Kostryna ("Goplana"), Janusza ("Halka"), Telramunda ("Lohengrin"), Rigoletta ("Rigoletto"), Wotana ("Walkiria"), Jana Kazimierza ("Mazepa" A. Munchheimera), Scarpii ("Tosca"), Geralda ("Andrea Chenier"), Hansa Sachsa ("Śpiewacy norymberscy"), Dyrektora cyrku ("Sprzedana narzeczona"), Podczaszyca ("Hrabina"), Bartola ("Cyrulik sewilski"). Jako reżyser debiutował również w Warszawie wystawiając w 1906 "Halkę". W lecie 1918 występował gościnnie w Krakowie. W 1919 został zaangażowany do opery pozn. jako śpiewak i reżyser. Zainaugurował tam swoją działalność wystawieniem "Halki" (1919). Następnie inscenizował m.in. "Toscę" (1919), "Straszny dwór" (1919), "Konrada Wallenroda" (1922), "Goplanę" (1925), po raz pierwszy "Pomstę Jontkową" (1926). W 1935 reżyserował jeszcze w Poznaniu. Występował m.in. w partii Lubora ("Legenda Bałtyku") i Alberyka ("Zygfryd").
Bibl.: Korolewicz-Waydowa; Okręt; Owerłło; Reiss: Almanach muz. Krakowa; Kur. warsz. 1902 nr 1, 1919 nr 77; Straus: Repertuar 1914-15; Afisze, IS PAN.
Ikon.: Fot. pryw. i w rolach - MTWarszawa, SPATiF.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
