Edward Hennig
HENNIG Edward (11 X 1821 Kraków - 12 II 1874 Kępno), aktor, reżyser. Był synem Krzysztofa H. i Konstancji z Beierów, mężem -> Franciszki H., ojcem -> Rozalii Bartoszewskiej. Debiutował 18 V 1844 w zespole L. Heckera w Kaliszu. W 1847 występował u J. Gawęckiego w Ciechocinku. W 1848-50 występował w t. krak. w rolach komicznych. W 1851-53 należał do zespołu T. Borkowskiego, pełniąc m.in. funkcję reżysera. W październiku 1852 wystąpił w t. lwow. jako Szewc ("Gałganduch, czyli Trójka hultajska"). W tym też czasie ożenił się z aktorką Franciszką Nowicką. Od 1854 zaangażowany został do t. lwowskiego. We Lwowie występował do 1862 zyskując opinię rutynowanego, ale "płaskiego" komika. W 1862 występował w zespole K. Łobojki w Brodach, od marca 1863 L. Ortyńskiego w Czerniowcach, w 1864 P. Woźniakowskiego, m.in. w Złoczowie (październik) i w Kołomyi. Od jesieni 1865 został ponownie zaangażowany do t. krak., gdzie wystąpił po raz pierwszy jako Papkin ("Zemsta"). W Krakowie pozostał do 1868. W 1869 przeszedł do zespołu M. Stengla; 18 V obchodził w Łańcucie w roli Miechodmucha ("Krakowiacy i Górale") jubileusz dwudziestopięciolecia pracy aktorskiej. W 1870 występował u L. Nowakowskiego i M. Stengla w Poznaniu, następnie przez rok objeżdżał z M. Stenglem Wielkopolskę. Od 20 do 27 IV 1871 występował gościnnie w Krakowie. W listopadzie tego roku wrócił do Poznania i występował tam do 1873, zdobywając dużą popularność. Grywał w Poznaniu gł. role komiczne, m.in. Dyndalskiego ("Zemsta"), Grumia ("Poskromienie złośnicy"), Kaspra ("Nikt mnie nie zna"), Rzeżuchy ("Chrapanie z rozkazu"), Brzydkiewicza ("Żydzi"), Łatki ("Dożywocie"), Dodowskiego ("Piosnka wujaszka"), Orgona ("Szkoda wąsów"). W 1873 wstąpił do zespołu I. Kalicińskiego, gdzie 18 V obchodził jubileusz trzydziestolecia pracy aktorskiej jako Protazy ("Łobzowianie").
Bibl.: Estreicher: Teatra; Got: Teatr Koźmiana; Koryzna I s. 113, 117, 122, 124; Pepłowski: Teatr we Lwowie I; Rocz. t. we Lwowie 1852, 1861; 75 lat T. Pol. w Poznaniu s. 328; Wspomnienia aktorów; Dz. warsz. 1865 nr 222; Gaz. nar. 1864 nr 253; Kur. warsz. 1874 nr 224; Pam. teatr. 1957 z. 1 s. 299-300 (A. Bilwin); Afisze, IS PAN; Akt zgonu w księdze zboru ewangelickiego parafii św. Marcina, mikrofilm nr J-1701, Arch. m. Krakowa i woj. krak.
Ikon.: Fot. pryw. (Tow. Prowincjonalne P. Woźniakowskiego) - zb. S. Dąbrowskiego.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
