Antoni Isakowicz
ISAKOWICZ, Issakowicz, Antoni (ur. 12 XII 1870 Waszkowce na Bukowinie - działał do 1926), śpiewak. Do 1900 mieszkał we Lwowie i śpiewał tam w chórach amatorskich; następnie przeniósł się do Tarnopola, a ok. 1905 do Krakowa, gdzie był zastępcą dyrygenta Tow. Śpiewaczego Lutnia. Uczył się śpiewu pod kier. J. Marso i w 1907 występował na popisach jego szkoły wykonując m.in. partię Dziemby ("Halka"). W sez. 1906/07 śpiewał, a także pełnił funkcje nauczyciela śpiewu w krak. T. Ludowym, a w 1909-11 był w tym t. kierownikiem operetki. Występował niekiedy jako solista; śpiewał również na przedstawieniach amatorskich. W 1911-12 był kierownikiem muz. T. Nowości w Krakowie, od 1912 kierownikiem artyst. i dyrygentem Tow. Śpiewaczego Lutnia. W 1914 organizował doraźne przedstawienia operetkowe, m.in. wystawił "Lalkę" E. Audrana na scenie T. im. Słowackiego. W 1915-20 często występował w przedstawieniach Krak. Tow. Operetkowego, a w 1922-23 należał do zespołu T. Opery i Operetki w Krakowie. Śpiewał partie basowe i barytonowe w operach i operetkach, m.in. Hermana ("Opowieści Hoffmanna"), Dancaira ("Carmen"), Bonzę ("Madame Butterfly"), Wagnera ("Faust"), Nikitę ("Zamek na Czorsztynie"), Barona Chanterelle ("Lalka"), Gasparda ("Dzwony kornewilskie"). Przez cały ten okres pozostawał nadal kierownikiem Tow. Śpiewaczego Lutnia i dyrygentem chórów. W 1926 przebywał w Stanisławowie, gdzie uczył śpiewu w szkole i był dyrygentem chóru Tow. Muzycznego im. S. Moniuszki.
Bibl.: Bar: Dzieje t. krak. s. 161, 167; Błaszczyk: Dyrygenci; Afisze, IS PAN.
Ikon.: Fot. pryw. - MTWarszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
