Osoby

Trwa wczytywanie

Antonina Komorowska

KOMOROWSKA Antonina Wirginia, z domu Wittge, 2°v. Tunzelman (ur. 13 VI 1826 Warszawa - działała do 1854), aktorka. Była żoną -> Józefa K. Początkowo przygotowywała się pod kier. J. Quattriniego do kariery śpiewaczki operowej. 28 IV 1844 debiutowała w t. warsz. w partii Julii ("Montecchi i Capuletti"), ale bez powodzenia. Pod wpływem swego przyszłego męża ak­tora Józefa K. (ślub 16 VII 1844) postanowiła zostać aktorką dram.; 7 VI tegoż roku debiutowała w roli tyt. w "Estelli" na scenie T. Rozmaitości i została zaangażo­wana do zespołu t. warszawskich. Przez kilka lat (do 1851) pozostawała w cieniu L. Halpertowej, nie dorów­nując jej, mimo niewątpliwych zdolności. Uderzało to zwłaszcza w dramacie, np. w roli Marii ("Dymitr i Ma­ria"). Z upływem lat talent jej rozwijał się i, jak podkre­ślał A. Lesznowski, opanowała warsztat aktorski (głos, gest) do tego stopnia, że przeobraziła się w "artystkę skończoną" ("Gazeta Warszawska" 1848 nr 128). Z powodzeniem grała zwłaszcza w komediach salonowych. Ważniejsze role: Francesca ("Joanna Neapolitańska"), Ludwika ("Dwie hrabianki"), Królowa Anna ("Szklanka wody"), Księżna de Bouillon ("Adrianna Lecouvreur), Julia ("Serdeczna przyjaciółka"), Amelia de Mailly ("Księ­ga trzecia rozdział pierwszy"), Baronowa de Vaubert ("Helena de la Seigliere"). Po odejściu ze sceny L. Halper­towej (1851) objęła część jej ról, jak np. Księżna Marlborough ("Szklanka wody"), i zdobyła sobie jedną z głów­nych pozycji w zespole; jednak już w 1854 po poślubie­niu urzędnika Tunzelmana (rozwód z Józefem K. w 1849) zrezygnowała z pracy w teatrze. Ostatni raz wy­stąpiła 30 VIII 1854 w roli Berty ("Fortepian Berty"). Była tłumaczką kilku utworów dramatycznych, m.in. "Księga trzecia rozdział pierwszy".
Bibl.: H. Świetlicka: Józef Komorowski, Warszawa 1960 (od­bitka z Pam. teatr. 1960 z. 2); Gaz. warsz. 1845 nr 318, 1846 nr 280, 1848 nr 128, 1851 nr 70; Kur. warsz. 1844 nr 340, 1851 nr 82, 121, 185, 1852 nr 30, 72, 1853 nr 8, 27, 45, 91, 116, 133, 150, 1854 nr 13; Chomiński; Jasiński.
Ikon.: J. Simmler, J. Melcher: Portret, lit., 1853 - MNWarszawa, MTWarszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji