Katarzyna Lewkowicz
LEWKOWICZ Katarzyna, zamężna Sarnowska (działała od 1881 - zm. 25 IV 1921 Włocławek), aktorka, śpiewaczka. Była żoną -> Stanisława Sarnowskiego, matką -> Stanisławy Lubicz-Sarnowskiej. Debiutowała prawdopodobnie w 1881 we Lwowie. Walecie 1883 występowała w warsz. t. ogr. Nowy Świat, potem w zespole J. Myszkowskiego w Zamościu, a wiosną 1884 w t. lwowskim. W 1884-86 grała role epizodyczne w t. krak. i brała udział w objazdach zespołu. W 1887-96 występowała w zespole prowadzonym przez K. i S. Sarnowskich (m.in. w Lublinie, Radomiu, Kielcach, Płocku). Ok. 1890 wyszła za mąż za jednego z nich, Stanisława Sarnowskiego, ale nadal używała nazwiska panieńskiego. W 1897 występowała u Cz. Janowskiego w Sosnowcu, w sez. 1897/98 u F. Felińskiego w Lublinie i Płocku; w lecie 1898 i w sez. 1899/1900 w t. lub., w maju i czerwcu 1900 w warsz. t. ogr. Bagatela, w 1903 u F. Felińskiego w Sosnowcu, w 1906 u J. Puchniewskiego, m.in. w Kijowie, w 1907 u T. Pola w Kijowie, w 1908 w zespołach objazdowych F. Felińskiego, potem K. Kamińskiego. Występowała głównie w repertuarze operetkowym, m.in. w takich partiach jak Dioniza ("Nitouche"), Rozalinda ("Zemsta nietoperza"), Saffi ("Baron cygański"), Gaga ("Ptasznik z Tyrolu"), Eurydyka ("Orfeusz w piekle"), Klara ("Córka pani Angot"), a niekiedy w operach, np. w partii Neddy ("Pajace") i w partii tyt. w "Halce". Grywała również role komediowe, jak np. Maria ("Rewizor"), Glanzowa ("Małka Szwarcenkopf").
Bibl.: Got: Teatr Koźmiana; Ilustr. Prz. teatr. 1921 nr 19; Kur. warsz. 1921 nr 117; Scena i Sztuka 1908 nr 5; Afisze, IS PAN.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
