Wacław Lubicz
LUBICZ Wacław, właśc. Bolesław Rakowski (1861 - 6 VII 1909 Warszawa), aktor, śpiewak. Był mężem -> aktorki Lubiczowej. Uczęszczał do gimn. w Lublinie, był uczniem E. Derynga. Debiutował zapewne w lutym 1893 w zespole J. Piaseckiego w Jarosławiu, potem występował w zespołach: W. Kicińskiego w t. letnim w Parku Krakowskim (lato 1893), J. Winiarskiego, m.in. w Samborze (1894-95), A. Krzysztofowicza w Łowiczu (sierpień 1896), S. Sarnowskiego w Lublinie i Sosnowcu (jesień 1898), K. Brzozowskiego we Włocławku i Łowiczu (wiosna 1899), S. Sarnowskiego w Lublinie (lato 1899), H. Morozowicza tamże (wiosna 1900), A. Mullera w Zakopanem (1900). W końcu 1900 grał w krak. T. Ludowym, w 1903 w T. Ludowym we Lwowie, później w zespołach amatorskich. W 1907 był współzałożycielem amatorskiego Tow. Teatralnego im. Bogusławskiego, które występowało w Warszawie i na prowincji. Pod koniec życia pracował jako dyr. Tow. Rolniczego w Wołkowysku. Grał m.in. takie role jak: Szmul Pantofel ("Jojne Firułkes"), Milczek ("Zemsta"), Stadnicki ("Obrona Olsztyna"), Fujarkiewicz ("Dom otwarty"), Zbigniew ("Mazepa"). Śpiewał też niekiedy w operetkach, m.in. takie partie jak: Robert ("Robert i Bertrand"), Zejdel ("Biedna dziewczyna"). Nie jest pewne, czy wszystkie podane tu wiadomości dotyczą jednego aktora.
Bibl.: Kur. warsz. 1909 nr 187; Scena i Sztuka 1909 nr 29; Afisze, Bibl. Jagiell., IS PAN; Krzesiński: Raptularz.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
