Rozalia Ławcewiczówna
ŁAWCEWICZÓWNA, Ławcińska, Ławczyńska, Rozalia (ur. ok. 1767 - działała do 1797), tancerka. Była poddanką z dóbr podskarbiego A. Tyzenhauza (pochodziła z Postawszczyzny na Białorusi) i wychowanką jego szkoły baletowej w Grodnie. W sierpniu 1778, mając jedenaście lat, brała udział (jako solistka) w przedstawieniu "Baletu wieśniackiego" na dworze Tyzenhauza w Grodnie. W 1785 po śmierci Tyzenhauza, gdy na mocy testamentu zespół jego szkoły został przekazany Stanisławowi Augustowi i stał się królewskim zespołem "tancerzy narodowych", wśród nich znalazła się także Ł. Do 1794 występowała wraz z zespołem w warsz. T. Narodowym oraz na scenach t. królewskich. Po upadku insurekcji kościuszkowskiej występowała zapewne w Warszawie w zespole baletowym S. Holnickiego, następnie w zespole baletowym w antrepryzie T. Truskolaskiego. W październiku 1797 z inicjatywy Stanisława Augusta wraz z A. Darewską i Z. Makarską wyjechała do Petersburga.
Bibl.: Bernacki: Teatr; Wierzbicka: Sześć studiów; Mamontowicz-Łojek: Szkoła Tyzenhauza; Muzyka 1969 nr 2 (J. Prosnak).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
