Antoni Raszewski
RASZEWSKI, Raszowski, Antoni (1825 Kraków – 24 grudnia 1874 Piotrków),
aktor, dyrektor teatru.
Był synem Wincentego Raszewskiego, bratem Michała Raszewskiego, mężem Pauliny Raszewskiej.
Występował w zespole ojca w 1843 w Radomiu i Lublinie, a w 1850 w Łowiczu. W 1851 grał zapewne w zespole Ignacego Marzantowicza, w 1851–52 w Wilnie i Mińsku Litewskim, w 1853 u Jana Okońskiego w Pułtusku, w 1854 w zespole polsko-rosyjskim w Mińsku Litewskim, w 1855 u Jana Okońskiego w Łowiczu. W 1855–56 prowadził teatr w Żytomierzu. Tam występował też w 1862 i 1864. W 1864–66 należał do zespołu teatru krakowskiego, który w 1865 był przez krótki czas połączony z teatrem lwowskim. W 1866–67 występował w zespole Jana Okońskiego w Częstochowie i Piotrkowie. Od 1867 prowadził własny zespół występujący w 1867 w Częstochowie i Radomsku (listopad), w 1868 w Piotrkowie (styczeń–luty), Suwałkach (maj), Częstochowie, Busku, Solcu (lipiec, sierpień), Sandomierzu (sierpień–październik), Zamościu (od listopada 1868 do stycznia 1869), potem w Krasnymstawie, Płocku (od lutego – do połowy kwietnia), Włocławku (kwiecień), Łęczycy (maj), Płocku (czerwiec), Suwałkach (sierpień), a od października 1869 do początku 1870 znów w Płocku. Po przerwie zespół jego występował od kwietnia do czerwca 1873 w Kielcach.
Wg relacji Aleksandra Bojemskiego był to „mierny aktor, jednakże człowiek nader inteligentny”. Grał m.in. Feliksa (Okrężne), Antosia Rewizorczuka (Karpaccy górale), Tęgosza (Opieka wojskowa), Łatkę (Dożywocie), Prezesa (Żydzi).
Bibliografia
Estreicher: Teatra; Miłaszewski: Spraw. 1864–69; Wspomnienia aktorów (A. Bojemski); Dz. warsz. 1867 nr 264, 1868 nr 173, 216, 1869 nr 90, 243; Gaz. pol. 1868 nr 69, 214; Kur. codz. 1869 nr 55, 76; Kur. teatr. 1902 nr 30; Tyg. ilustr. 1870 nr 115 (il.), 116; Tyg. powsz. 1881 nr 42–43 (J. Prusinowski); Afisze, IS PAN.
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1765–1965, PWN, Warszawa 1973. Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów stosowanych w źródłowej publikacji.
