Ludwik Royer
ROYER, Roie, Ludwik (1799 Paryż - 25 X 1885 Warszawa), tancerz, aktor. Był ojcem -> Ignacego R. i -> Józefy Sochaczewskiej. W 1821 przybył do Warszawy i do 1823 występował tu we franc. zespole E. Philis. 8 IV 1823 wystąpił w t. warsz. jako brzuchomówca. 30 XI 1824 tańczył rolę Błażeja ("Fanfaron wiejski"), nie został jednak zaangażowany do baletu warszawskiego. Przez pewien czas był nauczycielem francuskiego u książąt Jabłonowskich. W 1825-29 należał zapewne stale do komediowego zespołu franc, dającego przedstawienia w Warszawie. Prawdopodobnie on występował też w 1829 w Warszawie z pol. zespołem J. Milewskiego. Ok. 1830 został zaangażowany do baletu t. warsz. i pozostał w nim do 1 II 1860. Był utalentowanym wykonawcą ról mimicznych w baletach. Występował w takich rolach jak: Ryszard ("Mimili"), Organista Bąk ("Wesele w Ojcowie"), Zorobabel ("Faust"), Syndyk ("Marco Spada"), Lorenzo ("Wesele Gamasza"), Ojciec ("Stach i Zośka"), Pierrot ("Wieszczka jeziora"). Śpiewał też w chórze operowym, a niekiedy wykonywał drobne role w komediach. Po otrzymaniu w 1860 emerytury udzielał lekcji francuskiego, a niekiedy występował jako magik i prestidigitator, np. w 1868 w warsz. t. ogr. Cassino. Pozostawił obszerne pamiętniki, które jednak nie zachowały się.
Bibl.: Pudełek: Warsz. balet romantyczny; EMTA 1885 nr 110; Kłosy 1883 nr 929 (il.); Kur. codz. 1885 nr 2S9; Kur. por. 1885 nr 298; Tyg. ilustr. 1883 nr 9 (il.); Afisze, IS PAN, MT Warszawa; Chomiński.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
