Dorota Sitańska
SITAŃSKA Dorota, z Piekarskich (ur. ok. 1767 - działała do 1797), tancerka. W opracowaniach przeważnie mylona ze śpiewaczką -> Małgorzatą S. Do 1787 używała na scenie nazwiska panieńskiego. Była poddanką z dóbr poleskich podskarbiego A. Tyzenhauza i wychowanką jego szkoły baletowej w Postawach (uczyła się pod kierunkiem F. Le Doux). Od 1785 do 1795 należała do królewskiego zespołu "tancerzy narodowych" (była solistką). Występowała w t. królewskich w Łazienkach (m.in. tańczyła na uroczystym przedstawieniu w dniu odsłonięcia pomnika Jana III - 14 IX 1788) i na scenie T. Narodowego. W 1787 bogato wyposażona przez króla wyszła za mąż za Sitańskiego (być może za skrzypka i byłego kapelmistrza t. dworskiego w Grodnie Leona S.) i zaczęła używać jego nazwiska. W 1795 wyjechała z Warszawy do Grodna, a stamtąd do Lwowa. Od 1795 do 1797 występowała w t. we Lwowie. We wrześniu 1797 wraz z innymi "królewskimi eks-baletnikami" podpisała pismo do komisji badającej stan długów Stanisława Augusta z prośbą o wypłacenie zaległych gaż. Tańczyła m.in. partie Wandy ("Wanda królowa polska"), Kleopatry ("Kleopatra i Marek Antoniusz"), występowała w baletach "Mirza i Lindor", "Małżeństwo Samnitów"; grała także rolę Elmiry w komedii "Soliman II".
Bibl.: Bernacki: Teatr I s. 288, 301, 317, 392, II s. 331, 333, 334, 338; Got: Na wyspie Guaxary; Mamontowicz-Łojek: Szkoła Tyzenhauza s. 45, 46, 70, 86-90, 92; Pepłowski: Teatr we Lwowie I s. 35; Wierzbicka: Sześć studiów; Chomiński.
Ikon.: NN: S. jako Klimena (Pirro) na obrazie przedstawiającym wnętrze T. Narodowego na placu Krasińskich, olej, 1790 - MNWarszawa, repr. barwna. Pam. teatr. 1966 z. 1-4.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
