Emilia Werowska
WEROWSKA Emilia, zamężna Sijanow (20 XII 1809 Mińsk - 9 XII 1885 Warszawa), aktorka. Była córką -> Ignacego W. i Julii z domu Paoli. Ukończyła szkołę dram. w Warszawie. Debiutowała 3 XII 1826 na scenie T. Narodowego w roli Ryxy ("Ludgarda"). Zaangażowana, grała m.in. Anielę ("Zmyślone niewiniątko"). Od 1829 przeszła na scenę T. Rozmaitości i występowała - gł. w repertuarze komediowym w rolach charakterystycznych - do stycznia 1839, kiedy po wyjściu za ros. płk. Piotra Sijanowa opuściła scenę. Ostatni raz wystąpiła 2 I 1839 w roli Ernestyny de Baurray ("Zoe, czyli Kochanek pożyczony"). Wg J.T.S. Jasińskiego w rolach "żywych, gniewnych kobiet, nieco przesadzonych, jako w "Dwóch mężach", "Panu domu", rześkich, wiejskich dziewuch, jak w "Nowym Roku", dowiodła niezaprzeczalnego talentu".
Bibl.: Album teatr. II s. 19 (il.); Pam. sceny warsz. 1838 s. 81-84, 1839 s. 92; Kłosy 1885 nr 1018 (J. Heppen; tu il.); Kur. warsz. 1826 nr 281, 286, 288, 1827 nr 69, 73; Chomiński; Jasiński.
Ikon.: W. Bulakowski: W. jako Maria (Włóczęga), lit. 1837, Teatra Warszawskie, seria A, Oddział II, 1.11, MNWarszawa, dep. MTWarszawa; J. Głowacki (zakład lit. F. Schustra Warszawa): W. jako Magdusia (Nowy Rok), lit. J.T.S. Jasiński, Prace Dramatyczne, Warszawa 1838-1839, t. VIII i Teka XV Rycin do Prac Dramatycznych J.T.S. Jasińskiego, Warszawa 1839; NN (zakład lit. F. Schustra Warszawa): W., lit., Świat Dramatyczny 1839 t. 1.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
