Osoby

Hescheles Henryk Ignacy, pseud. i krypt.: Jerzy Zglicz, Henryk Trejwart, He-He, h., h.h.
Ur. 1886 we Lwowie w rodzinie żydowskiej, zm. 1 lipca 1941 we Lwowie. Dziennikarz, redaktor, krytyk literacki. Krytyk teatralny.
Ukończył IV Gimnazjum we Lwowie oraz studia prawnicze na Uniwersytecie Wiedeńskim. Po służbie w Legionach i w armii austriackiej poświęcił się pracy dziennikarskiej. Publikował w czasopismach polskich i żydowskich, przede wszystkim w syjonistycznym dzienniku "Chwila", którego był w 1919 współzałożycielem, a w latach 1923-1939 redaktorem naczelnym. Opiniotwórczą i kulturotwórczą gazetę, ukazującą się we Lwowie w języku polskim, powiększył o rozmaite dodatki, m.in. gospodarczy, literacki, kobiecy, akademicki i dla dzieci, a od 1934 wydawał dwa razy dziennie. Na jej łamach zamieszczał komentarze polityczne i społeczne, felietony z życia miasta, satyry, nowele, artykuły i recenzje literackie oraz teatralne. Poza pracą redakcyjną aktywnie uczestniczył w życiu społecznym i kulturalnym Lwowa, pełnił wiele ważnych funkcji w organizacjach polskich i żydowskich, cieszył się szacunkiem i zaufaniem obu tych społeczności. Od 1927 sprawował mandat radnego m. Lwowa, w latach 1929-1939 był wiceprezesem Syndykatu Dziennikarzy Lwowskich, należał do Rady Nadzorczej Miejskiego Muzeum Przemysłu Artystycznego. W 1925 współorganizował Żydowskie Towarzystwo Muzyczno-Dramatyczne i znalazł się w kierownictwie sekcji dramatycznej. W 1927 został prezesem nowo powstałego Towarzystwa Dziennikarzy Żydowskich, był członkiem związków i klubów syjonistycznych, wygłaszał prelekcje m.in. podczas cyklicznych Akademii Literackich i Żywych Dzienników na Żydowski Fundusz Narodowy oraz spotkań literackich twórców żydowskich, członków Towarzystwa Żydowskich Studentów Filozofii i Żydowskiego Uniwersytetu Ludowego im. A. Einsteina.
Zginął 1 lipca 1941 w czasie tzw. ukraińskiego pogromu więziennego. Jego żona, Amalia z d. Blumenthal (1903-1943), nauczycielka hebrajskiego, pracowała także w redakcji "Chwili". Popełniła samobójstwo w okupowanym przez Niemców Lwowie. Córka Janina (ur. 1931) przeżyła Holocaust i po wojnie wyemigrowała do Izraela. Bratankiem Henryka był Marian Hemar (właśc. Jan Marian Hescheles).
Teatr zajmował ważne miejsce w publicystyce i działalności społecznej Henryka Heschelesa. Zainteresował się nim we wczesnej młodości pod wpływem przedstawień oglądanych w Teatrze Miejskim za dyrekcji Tadeusza Pawlikowskiego (1900-1906), którą nazwał "złotym wiekiem teatrów lwowskich". Uważał, że antreprener i jego zespół współtworzyli bujną atmosferę kulturalną miasta. Przez pryzmat tamtych czasów krytycznie postrzegał sytuację Lwowa w Drugiej Rzeczypospolitej. Ubolewał nad jego upadkiem kulturalnym oraz nad kolejnymi kryzysami artystycznymi i finansowymi reprezentacyjnej sceny. Narzekał na teatr "martwy", niedotrzymujący kroku współczesności, "pozbawiony ambicji kulturalnych, kierownictwa reżyserów i wybitnych sił aktorskich". W sposób rzeczowy i stonowany, lecz bezkompromisowy krytykował kolejnych dyrektorów, nawet tych, których cenił za kunszt aktorski (Roman Żelazowski, Michał Tarasiewicz) czy zdolności organizacyjne (Ludwik Czarnowski). Nie szczędził też gorzkich słów włodarzom miasta, którzy przy wyborze dyrekcji nie kierowali się względami artystycznymi, lecz merkantylnymi. Apelował o "przywrócenie atmosfery poważnej pracy, w której rozwijają się młode talenty, szerzy się i pogłębia kult sztuki scenicznej". Pierwszym dyrektorem, który spełnił pokładane w nim nadzieje był dopiero Teofil Trzciński (1927/1928), następnymi - Leon Schiller (1930/1931) i Wilam Horzyca (1932-1937). Hescheles był jednym z pierwszych i najgorliwszych orędowników Schillera we Lwowie. Zabierał głos w jego sprawie nie tylko na łamach dziennika, lecz także na posiedzeniach Rady Miejskiej i konferencjach teatralnych. Przed kampanią dyrekcyjną w 1925 przekonywał, że reżyser należy do grona najwybitniejszych twórców europejskich, a jako dyrektor sceny lwowskiej nie tylko podniesie jej poziom artystyczny, lecz także - jak niegdyś Pawlikowski - przyczyni się do ożywienia życia kulturalnego w mieście. Mocno zaangażował się w kolejne kampanie proschillerowskie w latach 1929 i 1930, jako radny oddawał na niego swój głos, a w 1931 przekonywał władze miasta do przeprowadzenia takich zmian w finansowaniu i organizacji teatru, które umożliwiłyby Schillerowi dalszą pracę we Lwowie. W 1932 poparł kandydaturę Horzycy, a jego dyrekcję oceniał bardzo pozytywnie.
Henryk Hescheles był stałym recenzentem teatralnym "Chwili" od pierwszego do ostatniego roku istnienia dziennika, tj. w latach 1919-1939. Omawiał głównie przedstawienia dramatyczne w Teatrach Miejskich. Ich słabość w latach dwudziestych XX w. skłoniła go do przyjęcia pewnej strategii recenzenckiej, którą sam dowcipnie scharakteryzował: "Krytyk lwowski nie patrzy oczyma, lecz patrzy przez palce, umartwia raczej siebie wspomnieniem lepszych czasów, niż aktorów wskazaniem na ohydę czasów obecnych. Krytyk lwowski nie atakuje nawet, gdy bruździ, gdy ma dość, gdy nerwy odmawiają posłuszeństwa."("Chwila Poniedz." 1922, nr 19). Rzeczywiście, Hescheles nie był krytykiem wojującym, potępiającym i pouczającym, unikał kategorycznych sądów i napastliwego tonu. Uprawiał krytykę, którą nazywał "orientującą" i rozumiał ją nie jako narzucanie własnych ocen, lecz zwrócenie uwagi widzów i twórców inscenizacji na pewne elementy przedstawienia. Zgodnie z ówczesną praktyką recenzencką koncentrował się na warstwie literackiej dzieła: rozpatrywał je w kontekście całej twórczości autora, poszukiwał podobieństw do sztuk innych dramatopisarzy. Z teatru Pawlikowskiego wyniósł zamiłowanie do literatury modernistycznej. Szczególnym kultem otaczał i mianem geniusza obdarzył Wyspiańskiego. Obszernie omawiał premiery, pisał artykuły, wygłaszał prelekcje o twórczości wieszcza, wyraził opinię, że jego dzieła powinny być stale obecne w repertuarze (jak klasyka francuska w teatrach paryskich). Bliskie były mu dramaty naturalistyczne Gabrieli Zapolskiej oraz odkrywające tajniki ludzkiej duszy sztuki Henrika Ibsena, Gerhardta Hauptmanna i Augusta Strindberga. To właśnie w przypadku tych dzieł, zapamiętanych z teatru Pawlikowskiego, wbrew swoim zasadom używał nieraz ostrego tonu po obejrzeniu skandalicznego wznowienia i nazywał je wręcz profanacją. W okresie powojennym cenił twórczość zmagającą się z problemami nowej, polskiej rzeczywistości, najwyżej Stefana Żeromskiego. Bardzo dobrze przyjął pierwsze utwory Jerzego Szaniawskiego i obwołał go "nową indywidualnością twórczą" oraz Stefana Grabińskiego - twórcy "na wskroś oryginalnego". Po premierze "Jana Macieja Karola Wścieklicy" Witkacego (1926) twierdził, że dramaturg okazał się "znakomitym fermentem myślowym" dla publiczności i aktorów. Z zadowoleniem pisał o lwowskich debiutantach: Andrzeju Rybickim i zwłaszcza Jerzym Tepie, którego po premierze faktomontażu "Fräulin Doktor" (1933) zaliczył do "rasowych pisarzy scenicznych". Entuzjazmował się pisarstwem kobiet: Stanisławy Przybyszewskiej, której "Sprawę Dantona" (1931) uznał za najważniejsze dzieło ostatniego dziesięciolecia, oraz Marii Morozowicz-Szczepkowskiej - autorki "najsilniejszej sztuki, jaka od czasu Zapolskiej spod pióra kobiecego wyszła", czyli "Sprawy Moniki" (1933). Obiektywnie, bez złośliwej drobiazgowości wytykał błędy renomowanym pisarzom i twórcom szanowanym za osiągnięcia w innych dziedzinach sztuki. Gorzkie słowa kierował m.in. pod adresem Wacława Grubińskiego, Stefana Krzywoszewskiego i Adama Grzymały-Siedleckiego, którego każdą z niewybrednych fars i krotochwili mógłby uznać - jak "Podatek majątkowy" - za "wyrodne teatralne dziecko wybitnego zresztą ojca." ("Chwila" 1924, nr 2008). Bacznie obserwował zmiany i procesy, jakim podlegała kultura europejska: jej amerykanizację, popularyzację i zainteresowanie problematyką społeczną, zwłaszcza losem klasy robotniczej. Dostrzegł, że "jednostkowy człowiek zmalał (), na jego miejsce wchodził kolektyw" ("Chwila" 1931, nr 4350) i mimo przywiązania do literatury zajmującej się jednostką, nie zamykał się na nową dramaturgię.
Na pozaliterackie tworzywa przedstawienia w czasach największej słabości lwowskiej sceny Hescheles patrzył istotnie "przez palce". O pracy reżysera wypowiadał się oszczędnie. Uważał, że powinien być wierny tekstowi sztuki, mieć decydujące słowo w kwestiach scenografii, dobrać właściwą obsadę i udzielać wskazówek aktorom - wszystko po to, by stworzyć harmonijną całość. O to miał też największe pretensje: krytykował m.in. "niewłaściwe ujęcie sztuki" (jednak nie wykładał swych racji przekonująco), pomyłki obsadowe albo styl gry aktorskiej i dekoracji nieodpowiadający duchowi dzieła. Bardzo często stwierdzenia: "ciekawy wysiłek", "staranna reżyseria", "sumienność i solidność pracy zespołu" wystarczyć musiały za pozytywną ocenę przedstawienia, natomiast opinie, że dobra inscenizacja jest "za trudnym zadaniem" lub "przerasta możliwości sceny lwowskiej" były realną diagnozą jej sił i środków. Za dyrekcji Trzcińskiego, Schillera i Horzycy Hescheles przyznawał z satysfakcją, że krytyka nie musi już "zamykać oczu na braki i może się zająć rzeczową dyskusją artystyczną" ("Chwila" 1927, nr 3043), a nawet toczyć spory o kształt inscenizacji ("Chwila" 1930, nr 4111). Wychodząc z takich założeń, narzekał m.in. na "obojętną poprawność Wesela" (1928) i realizację "Irydiona" (1928), którą ocenił jako "eksperyment niefortunny", przede wszystkim dlatego, że w jego rozumieniu dramat romantyczny to wciąż "dzieła nie dla sceny zrodzone". Tak było też z inscenizacjami Schillera, nawet z epokowymi "Dziadami" (1932), które uznał wprawdzie za "doniosły i potężny eksperyment", ale miał wątpliwości, czy było to najbardziej przekonujące ujęcie dramatu, a aktorzy, zwłaszcza Janusz Strachocki (Konrad), potrafili podkreślić dramatyzm i procesy duchowe postaci ("Chwila" 1932, nr 4667). Większość przedstawień przyjął jednak z zachwytem, jak choćby - też przecież "nie dla sceny zrodzonego" - "Kordiana" w reżyserii Schillera (1930), o którym napisał, że "podobnie bogatego w inwencję, podobnie zwartego i potężnego przedstawienia nie przeżył Teatr Wielki od dwu dziesiątków lat." ("Chwila" 1930, nr 4199). Recenzując wybitne realizacje i nazywając je arcydziełami, więcej miejsca poświęcał elementom do tej pory rzadko omawianym: dekoracjom i kostiumom, oświetleniu (efektom "gry świateł"), wizji malarskiej czy funkcjonalności architektonicznej, ilustracji muzycznej - wszystkiemu, co składało się na "wizję inscenizatora". Ulegał czarowi "przejmujących w swoim pięknie scen", a także zwracał uwagę na widowisko jako całość: "w wyższą harmonię sztuki zestrojone szczegóły".
W przypadku aktorstwa, podobnie jak inscenizacji, w latach kryzysu lwowskiej sceny wypowiadał się oszczędnie i ogólnikowo. Wolał raczej "umartwiając siebie wspomnieniem lepszych czasów" Pawlikowskiego, powracać do jego aktorów przyjeżdżających po wojnie do Lwowa na gościnne występy i przedstawienia jubileuszowe. Kreśląc sylwetki tych, których nazywał "tytanami sceny", m.in.: Ireny Solskiej, Stanisławy Wysockiej, Ireny Trapszo, Wandy Siemaszkowej, Kazimierza Kamińskiego, Ludwika Solskiego, przypominał widzom galerię ich największych ról. Tajników gry aktorskiej nie odsłaniał, ograniczał się raczej do charakterystyki zewnętrznej. Oglądając ich w nowych kreacjach, pisał o "wirtuozowskiej" grze i "aktorskim kunszcie". Na tle gwiazd z czasów swej młodości zespołu z lat dwudziestych nie oceniał dobrze. Generalnie zarzucał aktorom, że nie rozumieją albo nie przejmują się odtwarzaną postacią, że mieszają styl realistyczny z groteską, wpadają w "szablon", "manierę i "bezstyl". Uważał jednak, że nie jest to kwestia braku talentów, ale zły system pracy w teatrze, za który odpowiada dyrekcja i reżyserzy. Ubolewał nad tym, że młodzi aktorzy nie dostawali ról na miarę swoich zdolności i nie mieli szans rozwoju zawodowego. Tym bardziej cieszyła go ich chęć do pracy, która przynosiła widoczne efekty, gdy na scenie towarzyszyli wspomnianym "tytanom sceny". Spośród młodych za "najbardziej interesujący talent" uważał Kazimierza Justiana, który istotnie po opuszczeniu Lwowa w 1923 zrobił karierę na stołecznych scenach. Chwalił go za intuicyjne i zarazem rozważne opracowanie roli, unikanie gry dla efektu. W parze z upodobaniem do literatury modernistycznej szło uznanie Heschelsa dla aktorów identyfikujących się z postacią, koncentrujących się na wyrażonym przez nią problemie psychologicznym, żyjących - tak jak terminujący u Pawlikowskiego Karol Adwentowicz - na scenie i "wstrząsających duszą widza". Za ukazywanie psychologii postaci cenił też np. Kazimierza Junoszę-Stępowskiego, nie miał natomiast przekonania do typu aktorstwa prezentowanego w 1921 na lwowskiej scenie przez Wojciecha Brydzińskiego, który był w jego ocenie aktorem analitycznym. "Nieszczerość ujęcia postaci, niezżycie się z nią", powtarzanie pewnych środków scenicznych upewniły krytyka, że artyście nie odpowiadały role wymagające uczucia i żywiołowości. Przy szacunku dla aktorów-solistów Hescheles podziwiał też pracę zespołową. O zespole ideowym, pełnym zapału i entuzjazmu mówił dopiero za dyrekcji Schillera i Horzycy. Wtedy w jego recenzjach pojawiały się uwagi o "koncertowym wykonaniu" i grze artystów stojącej "na niebywale wysokiej wyżynie". Zastrzegał, że wśród tego zgranego kolektywu nie chce nikogo wyróżniać, ale chętnie chwalił tych, którzy dźwigali ciężar głównych ról, m.in. Janusza Strachockiego, Ewę Kuncewiczównę, Edmunda Wiercińskiego, Józefa Konradta, Irenę Eichlerównę. Wyrazem najwyższego uznania były wówczas określenia: "wirtuozostwo gry", "mistrzowska kreacja", czasem podziw wzbudzały detale: "przepiękna gra oczu i czoła", "piękny i dobrze używany głos", "zdolność operowania wymownymi pauzami".
Poza przedstawieniami w Teatrach Miejskich Hescheles śledził inne wydarzenia teatralne we Lwowie. W połowie lat dwudziestych XX w. zaniepokojony upadkiem teatru lwowskiego z nadzieją przyjmował wszelkie niezwiązane z nim inicjatywy, upatrując w nich inspiracji bądź zapowiedzi odnowy reprezentacyjnej sceny. Tak postrzegał Młodą Scenkę, działającą przy szkole dramatycznej Franciszka Frączkowskiego jako rodzaj teatru niezależnego, eksperymentującego w zakresie inscenizacji (brak dekoracji) i wykonawstwa (recytacje dramatów). Interesował się również występami estradowymi. "Ucztą duchową" były dla niego wieczory recytatorskie. Obserwując upadek kultury żywego słowa, z tym większym podziwem omawiał występy jego propagatorów, których nazywał "strażnikami zanikającej tradycji": Kazimiery Rychterówny, Czesława Krzyżanowskiego, Aleksandra Moissiego, Janusza Kozłowskiego (Warneckiego). Zajmował się też niekiedy kabaretem. Ten powszechny, komercyjny zbywał krótkimi, życzliwymi wzmiankami, bo "jakże się tu dąsać na satyryczną scenkę"; więcej miejsca poświęcał kabaretowi artystycznemu, który zaliczał do wielkiej sztuki. Reprezentowały ją francuska diseusa Yvette Guilbert przybyła do Lwowa u schyłku kariery (1924) oraz legendarne kabarety rosyjskie Niebieski Ptak (1924) i Zielony Kakadu (1925), o których recenzent pisał z zachwytem i dużą znajomością historii najmłodszej muzy. Przewidział trafnie, że mogą mieć one dobry wpływ na poziom polskich kabaretów artystycznych i ich publiczności, bo jak się okazało, już w 1925 powstał we Lwowie teatr literacko-artystyczny Semafor, wzorujący się na Rosjanach. Recenzent powitał ten - niestety efemeryczny - "teatr żywego eksperymentu" z radością, a nieliczne słabości przypisał na karb "naturalnych zbłądzeń, tych którzy szukają nowych ścieżek".
Niekiedy omawiał Hescheles przedstawienia żydowskie. Stały teatr Gimplów, wystawiający utwory popularne, historyczne i baśnie, doceniał za wypełnianie ważnej misji kulturalnej i oświatowej wśród mas, nie pisał jednak o inscenizacjach ze względu na ich niski poziom artystyczny. Chętnie natomiast zastępował stałego recenzenta przedstawień żydowskich, by zapoznać widzów z teatrami zabiegającymi o widza wykształconego, poszukującymi drogi między tym, co najwartościowsze i najoryginalniejsze w tradycji żydowskiej a tym, co ambitne i uznane w kulturze polskiej i europejskiej. Z entuzjazmem opisywał więc gościnne przedstawienia hebrajskojęzycznej Habimy i palestyńskiego teatru proletariackiego Ohel oraz grających w jidysz Trupy Wileńskiej, WIKT-u, zespołów Idy Kamińskiej i Zygmunta Turkowa czy Nowego Teatru Artystycznego z Warszawy. Chwalił je za zbiorową harmonijną pracę, która przynosiła efekty artystyczne zarówno w zakresie inscenizacji, jak i gry aktorskiej. Generalnie nie pochwalał zbyt emocjonalnego aktorstwa, charakterystycznego dla artystów żydowskich, lecz kunszt członków Habimy oraz Kamińskiej, Turkowa, Józefa Kamena czy Miriam Orleskiej z Trupy Wileńskiej cenił wysoko. Z wielkim uznaniem wypowiadał się o aktorach-solistach, zwłaszcza o światowej sławy recytatorach Hercu Grossbarcie i Szoszanie Awiwith. Z sympatią odnotowywał amatorskie inicjatywy teatralne młodzieży z początku lat dwudziestych: Wolną Scenę i Młodą Scenę, które mimo braków aktorskich, sięgały po ambitny repertuar i radziły sobie z problemami inscenizacyjnymi. Wśród amatorów ogromne wrażenie wywarł na nim zespół Towarzystwa im. Goldfadena ze Stanisławowa, który pod kierunkiem Dawida Hermana "fenomenalnie" przygotował inscenizację "W krainie duchów" Pereca (1927). Obserwował również to, co działo się na estradzie i pozytywnie oceniał "próby przeszczepienia na grunt żydowski" twórczości kabaretowej w rodzaju Niebieskiego Ptaka, których podjęły się pozalwowskie teatrzyki miniatur Azazel i Ararat. Mogły się według niego pochwalić współpracą wybitnych artystów pióra (m.in. Mojżesza Brodersona), troską o walory inscenizacyjne przedstawień i dużą dawką żydowskiego sentymentu i satyry, czym zdobyły sympatię wykształconej widowni. Jak rzesze lwowian, Hescheles uległ urokowi miejscowego humorysty Zygmunta Schorra, dowcipnie i metodycznie badającego zakamarki żydowskiej duszy. Tym bardziej ujmowała go sztuka pieśniarzy: Hildy Dulickiej, Deli Lipińskiej i Wiktora Chenkina, czerpiących z tradycji kulturowej przodków i odsłaniających liryczną stronę żydowskiej psychiki.
Henryk Hescheles był we Lwowie jednym z najdłużej piszących krytyków. Jego recenzje tworzą bogatą kronikę Teatrów Miejskich oraz przegląd najciekawszych inicjatyw teatralnych polskich i żydowskich dwudziestolecia międzywojennego. Pisane według wzorów recenzji teatralnej, zajmującej się głównie przetransponowanym na scenę dramatem, nie mają one charakteru nowatorskiego, niemniej jednak wystawiają autorowi dobre świadectwo jako znawcy i miłośnikowi literatury i teatru. Po pożytecznej lekcji teatralnej, jaką wyniósł w młodości z przedstawień Pawlikowskiego, rozwijał swoją wiedzę i zainteresowania podczas licznych podróży. Odwiedzał teatry w Warszawie, w Berlinie podziwiał kabaret Niebieski Ptak oraz teatr Konstantego Stanisławskiego (1922). Twórczość rosyjskiego reżysera i cały ruch reformatorski w teatrze europejskim omawiał później we Lwowie na odczytach, zauważając, że wyrósł on ze sprzeciwu wobec "skostnienia" i "szablonu", z potrzeby przemian i poszukiwań. W latach trzydziestych XX w. Hescheles był jednym z nielicznych lwowskich krytyków starszego już pokolenia, którzy taką postawę otwartości na zmiany i postęp w teatrze reprezentowali.
Bibliografia podmiotowa
I. Recenzje teatralne, związane z nimi teksty przedpremierowe
1919
(h), Z teatru. "Gorąca krew", komedia w 3-ech aktach M. Fijałkowskiego, "Chwila" 1919, nr 207 [początek dyrekcji M. Tarasiewicza]; (h), Z teatru. "Rzeczywistość", komedia w 3 aktach Bolesława Gorczyńskiego (Wznowienie), "Chwila" 1919, nr 218; h., Z teatru. "Na sprzedaż", sztuka w 4 aktach J. Adolfa Hertza, "Chwila" 1919, nr 221; (h.), Z teatru. "Podjazd nieprzyjacielski", krotochwila w 3 aktach Władysława Jastrzębca Zalewskiego, "Chwila" 1919, nr 232; (Henryk H.), Z teatru. "Jeszcze wczoraj", sztuka w 3 akt. z epilogiem Zofii Wójcickiej, "Chwila" 1919, nr 241; Henryk H., Z teatru. "Sułkowski", tragedia w 5 aktach Stefana Żeromskiego, "Chwila" 1919, nr 253; h., Z teatru. "Carewicz", sztuka w 3 aktach Gabrieli Zapolskiej, "Chwila" 1919, nr 264; H.H., Teatr. "Kawiarenka", krotochwila w 3 aktach Tristana Bernarda, "Chwila" 1919, nr 279; H., Z teatru. "Madame Sans-Gene", komedia w 4 aktach Wiktoryna Sardou i Emila Moreau. Wznowienie, "Chwila" 1919, nr 301; h., Młoda Scena, "Moralność pani Dulskiej", komedia w 3 aktach Gabrieli Zapolskiej, "Chwila" 1919, nr 306; H., Z teatru. "Zasadzka", sztuka w 4 akt. Henryka Kistermaeckersa [Kistemaeckersa], "Chwila" 1919, nr 323; H.H., Wieczór Kazimiery Rychterówny, "Chwila" 1919, nr 328; H.H., Z teatru. Honorowe przedstawienie ku uczczeniu artystki teatru Skarbka Teofili Nowakowskiej. "Wąsy i peruka", komedia w 3 aktach Józefa Korzeniowskiego, "Chwila" 1919, nr 329; H.H., Z teatru. "Rycerz z łabędziem", trzy akty romantycznej historii Bruno Winawera, "Chwila" 1919, nr 337.
1920
H.H., Z teatru, "Murzyn", komedia w 3 aktach Jerzego Szaniawskiego, "Chwila" 1920, nr 363; H.H., Z teatru, "Wesele", dramat w 3 aktach Stanisława Wyspiańskiego. Wznowienie, "Chwila" 1920, nr 370; H.H., Z teatru. "Fantazy", dramat w 5 aktach Juliusza Słowackiego, "Chwila" 1920, nr 377; H.H., Z teatru żydowskiego. ["Nędza"], tragedia w 4 aktach Aug. Wildgansa, odegrana dn. 6 bm. [lutego] przez Wolną Scenę, "Chwila" 1920, nr 385; H.H., Z Teatru Miejskiego. "Asystent", sztuka w 3 aktach Gabrieli Zapolskiej, "Chwila" 1920, nr 396; H.H., Z Teatru Miejskiego. "Młodzi i starzy", komedia w 3 aktach Aleksandra Hajo, "Chwila" 1920, nr 420; H.H., Z Teatru Miejskiego, "Saul król", dramat w 5 aktach (6 odsł.) Edwina Jędrkiewicza, "Chwila" 1920, nr 437; H.H., Z Teatru Miejskiego, "Sekretarzyk czy panna?", komedia w 5 aktach Zofii Wojnarowskiej, "Chwila" 1920, nr 453; H.H., Z Teatru Miejskiego, "Kupiec wenecki", komedia w 5 aktach Williama Szekspira, "Chwila" 1920, nr 460; "Południca" - Leopolda Staffa, "Chwila" 1920, nr 473 [o dramacie]; h., Z Teatru Miejskiego, "Chwila" 1920, nr 474 [deb. I. Ładosiówny w "Ślubach panieńskich", zap. jubileuszu K. Okornickiego]; H.H., Z Teatru Miejskiego. "Południca", dramat w 3 aktach Leopolda Staffa, "Chwila" 1920, nr 476 [jubileusz 25-lecia pracy K. Okornickiego]; h., Z Teatru Miejskiego, "Chwila" 1920, nr 482 [krótko o Dniu Aktora w teatrze lw.]; H, Z teatru żydowskiego. "Sądny dzień", melodramat w 4 akt. z prologiem Eisika Weinstocka, "Chwila" 1920, nr 511; H.H., Z Teatru Miejskiego. "Chrześniak wojenny", krotchwila w 3 aktach Maurycego Hennequina i Piotra Vebera, "Chwila" 1920, nr 514; H.H., Z Teatru Miejskiego, "Pan poseł", komedia w 3 aktach M. Fijałkowskiego, "Chwila" 1920, nr 589; h., Bagatela, "Chwila" 1920, nr 602 [rec. z przedst. kabaretowego]; Papierowy kochanek", trzy akty z prologiem Jerzego Szaniawskiego, "Chwila" 1920, nr 607; H.H., Z Teatru Miejskiego. "Królowa Jadwiga", dramat historyczny w 5 aktach (7 obrazach) Józefa Szujskiego, "Chwila" 1920, nr 616; h., Bagatela, "Chwila" 1920, nr 621 [rec. z przedst. kabaretowego]; H.H., Z Teatru Miejskiego. "Pocałunek wojny", sztuka w 3 aktach Stefana Kiedrzyńskiego, "Chwila" 1920, nr 635; H.H., Z Teatru Miejskiego. "Pan Damazy", komedia w 4 aktach Józefa Blizińskiego, "Chwila" 1920, nr 650; h., Z Teatru Miejskiego. "Kordian", poemat dramatyczny w 10 odsłonach Juliusza Słowackiego. (Wznowienie), "Chwila" 1920, nr 672; H.H., Z Teatru Miejskiego. "Cyganeria warszawska", komedia w 4 aktach Adolfa Nowaczyńskiego, "Chwila" 1920, nr 685; h., "Ghetto", dramat Herm. Heijermansa, "Chwila" 1920, nr 701 [przedst. Młodej Sceny]; H.H., Z Teatru Miejskiego. "Guwernantki", komedia w 4 aktach z powieści Marcelego Prevosta, opracowana na scenę przez Froppę i Marada, "Chwila" 1920, nr 702.
1921
H.H., Z Teatru Miejskiego. "Poczekalnia I klasy", komedia w 3 aktach Zygmunta Kaweckiego, "Chwila" 1921, nr 726; "Sędziowie" Wyspiańskiego, "Chwila" 1921, nr 750, 751 [o tragedii]; H.H., Z Teatru Miejskiego. "Elektra", tragedia w 3 aktach Feliksa Płażka, "Sędziowie", tragedia w 1 akcie Stanisława Wyspiańskiego (wznowienie), "Chwila" 1921, nr 752; h., Bagatela, "Chwila" 1921, nr 752 [rec. z przedst. kabaretowego]; H., Młoda Scena. "Przy herbatce", komedia w 3 aktach K. Słobody, "Chwila" 1921, nr 756; H.H., Z Teatru Miejskiego. "Klaudiusz", komedia w 4 aktach Bootha Tarkingtona, "Chwila" 1921, nr 768; Z Teatru Miejskiego. "Ewa", komedia w 3 aktach Jerzego Szaniawskiego, "Chwila" 1921, nr 798; (h.), Z Młodej Sceny. "Podpalacz", sztuka w 1 akcie H. Heijermansa. "Na łaskawym chlebie", dramat w 2 aktach J. Turgieniewa, "Chwila" 1921, nr 804; Z Teatru Miejskiego. "Twarz i maska", komedia w 3 aktach nap. L. Chiarelli, "Chwila" 1921, nr 813; H., Z Teatru Miejskiego. "Wielki dzień", sztuka hist. w 5 aktach Stefana Krzywoszewskiego, "Chwila" 1921, nr 827; Z teatrów miejskich. Otwarcie Teatru Małego. "Chory z urojenia". Możliwości aktorskie sceny lwowskiej. Emil Chaberski, "Chwila" 1921, nr 838; Trupa Wileńska we Lwowie, "Chwila" 1921, nr 839 [art. przed gośc.wyst.]; H.H., Z Teatru Miejskiego. Wojciech Brydziński w "Twarzy i masce", "Chwila" 1921, nr 842; H.H., Z Teatru Miejskiego. Wojciech Brydziński w "Tajfunie" M. Lengyela, "Chwila" 1921, nr 849; H.H., Z Teatru Małego. "Ojciec" Strindberga. Występ Karola Adwentowicza, "Chwila" 1921, nr 853; H.H., Z Teatru Małego. "Don Juan", dramat w 3 aktach Tadeusza Rittnera, "Chwila" 1921, nr 859; H.H., Z Teatru Miejskiego. "Samson i Dalila", tragikomedia w 3 aktach, nap.: Sven Lange, "Chwila" 1921, nr 862; H.H., Z Teatru Małego. "Rzeczywistość", komedia w 3 akt. Bolesława Gorczyńskiego, "Chwila" 1921, nr 871; H.H., Z teatrów miejskich. "Willa nad morzem", sztuka w 3 aktach Stefana Grabińskiego, "Chwila" 1921, nr 879; H., Z Teatru Małego. "Moralność pani Dulskiej" Gabrieli Zapolskiej (wznowienie), "Chwila" 1921, nr 880; Występy Karola Adwentowicza. "Nieuczciwi", dramat w 3 aktach G. Rovetty, "Chwila" 1921, nr 881; "Brzydki Ferrante". Występ Karola Adwentowicza, "Chwila" 1921, nr 883; H.H., Z Teatru Miejskiego. "Taniec śmierci" Augusta Strindberga. Występ Karola Adwentowicza, "Chwila" 1921, nr 884; Występy Trupy Wileńskiej. "Sobótki", dramat w 4 aktach Hermana Sudermanna, "Chwila" 1921, nr 885; Wieczór Janusza Kozłowskiego, "Chwila" 1921, nr 890; "Oficer gwardii", komedia w 3 aktach F. Molnara. Występ zespołu artystów Teatru Polskiego w Warszawie, "Chwila" 1921, nr 897; Występy Trupy Wileńskiej. "Dni naszego życia" dramat w 4 aktach Leonida Andrejewa, "Chwila" 1921, nr 899; H.H., Z teatru. "Cierpki owoc", komedia w 3 akt. R. Bracco. Zespół art. Teatru Polskiego, "Chwila" 1921, nr 905; Trupa Wileńska we Lwowie. Ostatnie występy Wileńczyków. "Amnon i Tomor", poemat dramatyczny Sz. Asza. "Ściana", szkic dram. Z. Segałowicza, "Chwila" 1921, nr 911; H.H., Adwentowicz w Teatrze Małym. "W przystani", dramat w 3 aktach Jerzego Engla, "Chwila" 1921, nr 922; H.H., "Panna Julia", dramat w 3 aktach A. Strindberga. Występy Adwentowicza w Teatrze Małym, "Chwila" 1921, nr 923; H.H., Z Teatru Miejskiego. "Romantyczni", komedia w 3 aktach Edm. Rostanda, "Chwila" 1921, nr 929; Gościna Trupy Wileńskiej. "Ten, który jest policzkowany", sztuka w 4 aktach L. Andrejewa, "Chwila" 1921, nr 958; H.H., Z Teatru Małego. "Małżeństwo Loli", wesoła komedia w 3 aktach Henryka Zbierzchowskiego, "Chwila" 1921, nr 968; H.H., Z Teatru Małego. "Roztwór prof. Pytla", humoreska w 3 aktach B. Winawera, "Chwila" 1921, nr 983; Z Teatru Wielkiego. "Burmistrz Stylmondu", dramat w 3 akt. Maurycego Maeterlincka, "Chwila" 1921, nr 986; (h.), Z Bagateli, "Chwila" 1921, nr 1002; Z Teatru Wielkiego. "Kobieta, która zabiła", sztuka w 5 aktach z prologiem i epilogiem Sidney Garriksa, "Chwila" 1921, nr 1008; (h.), Ul, "Chwila" 1921, nr 1010 [rec. z przedst. kabaret.]; H.H., Wieczór Kazimiery Rychterówny, "Chwila" 1921, nr 1032; H.H., Z Teatru Małego. "Ten trzeci", komedia w 3 aktach Sabatina Lopeza, "Chwila" 1921, nr 1035; Z Teatru Wielkiego. "Krąg interesów", maskarada w 3 aktach z prologiem, napisał Hiacynt Bonavente, "Chwila" 1921, nr 1039; Z Teatru Małego. "Ahasver", sztuka w 3 aktach Gabrieli Zapolskiej, "Chwila" 1921, nr 1043; H.H., Z Teatru Wielkiego. "Czerwony młyn", dramat w 4 aktach, napisał Edwin Jędrkiewicz, "Chwila" 1921, nr 1052.
1922
H., Z Teatru Wielkiego. "Hieroglify", dramat w 3 aktach K. T. Słomskiego, "Chwila" 1922, nr 1071; H.H., Z Teatru Małego. "Nora", dramat w 3 akt. H. Ibsena (Wznowienie), "Chwila" 1922, nr 1079; (h.), Z Teatru Małego. "Karykatury", sztuka w 4 aktach J. A. Kisielewskiego, "Chwila" 1922, nr 1087; H.H., Z teatrów. Teatr Mały. "Kłopoty pana Złotopolskiego", farsa w 3 aktach H. Zbierzchowskiego. Teatr Wielki: "Carewicz", sztuka w 3 aktach Gabrieli Zapolskiej, "Chwila" 1922, nr 1093; Z Teatru Nowości. "Hiszpańska mucha", farsa w 3 aktach F. Arnolda i E. Bacha, "Chwila" 1922, nr 1099; H., Z Teatru Wielkiego. "Ich czworo", tragedia ludzi głupich w 3 aktach Gabrieli Zapolskiej, "Chwila" 1922, nr 1100; Uroczystość Molierowska w Teatrze Wielkim, "Chwila" 1922, nr 1103 ["Szkoła żon"]; Irena Trapszo, "Chwila Poniedziałkowa" 1922, nr 3 [przed jub. 35-lecia pracy]; Teatr ukraiński. "Woźnica Henszel", dramat w 5 aktach Gerharta Hauptmanna, "Chwila" 1922, nr 1106; (h), Młoda Scena. "Aszantka", sztuka w 3 aktach Włodzimierza Perzyńskiego, "Chwila" 1922, nr 1112; Z Teatru Małego. "Czysty interes", komedia w 3 aktach Stefana Kiedrzyńskiego, "Chwila" 1922, nr 1113; H.H., Z Teatru Miejskiego. "Dzieje salonu", komedia w 3 aktach Kazimierza Wroczyńskiego, "Chwila" 1922, nr 1123; Z Teatru Wielkiego. "O skibę", dramat w 4 aktach Josipa Kosora, "Chwila" 1922, nr 1127; Teatr. Irena Trapszo. "Nasi najserdeczniejsi", "Chwila Poniedziałkowa" 1922, nr 7 [przedst. jubileuszowe]; (h), Szopka warszawska we Lwowie, "Chwila" 1922, nr 1134; (h.h.), Z estrady i z sceny. "W Kra-ko-wiem był", "Chwila" 1922, nr 1139 [poranek w Tow. Muz.]; H.H., Z teatru. "Wierna kochanka", komedia w 3 aktach Mieczysława Fijałkowskiego, "Chwila Poniedziałkowa" 1922, nr 10; Występy Mieczysława Frenkla. "Grube ryby", komedia w 3 aktach Michała Bałuckiego w Teatrze Wielkim, "Chwila" 1922, nr 1157; H.H., Występy Mieczysława Frenkla. "Pan Geldhab", komedia w 3 aktach Aleksandra Fredry, "Chwila" 1922, nr 1159; Mieczysław Frenkiel w "Naszych najserdeczniejszych", "Chwila" 1922, nr 1163; H.H., Z teatru. "Dudek", farsa w 3 akt. Feydeau, "Chwila" 1922, nr 1176; hehe, Na marginesie. Mali Picon [felieton o gw. w t. żydowskim], "Chwila" 1922, nr 1179; Z teatru. "W małym domku", dramat w 3 aktach Tadeusza Rittnera, "Chwila" 1922, nr 1180; Z teatru. "Peer Gynt", poemat dramatyczny w 12 odsłonach Henryka Ibsena, przekład Jana Kasprowicza, "Chwila" 1922, nr 1190; H.H., Z Teatru Małego. "Kochanek z obłoków", farsa w 3 aktach Berra i Verneuila, "Chwila" 1922, nr 1204; Z teatru. "Klątwa", tragedia Stanisława Wyspiańskiego, "Chwila" 1922, nr 1206; Zespół wileński we Lwowie. "Szmaty", dramat w 4 aktach Ch. Leiwika, "Chwila" 1922, nr 1213; Teatr Mały. "Kiki", komedia w 3 aktach A. Picarda, "Chwila" 1922, nr 1216; Trupa Wileńska we Lwowie. "Dzień i noc", tragedia w 3-ch aktach, z fragmentów Sz. An-skiego, opracował A. Kacyzne, "Chwila" 1922, nr 1217; Trupa Wileńska we Lwowie. "Zielone łąki", sztuka ludowa w 3 aktach Pereza Hirszbejna. "Dybuk" Anskiego i "Ten, który został spoliczkowany", L. Andrejewa w zmienionej obsadzie, "Chwila" 1922, nr 1224; H.H., Z Teatru Małego. "Sprawa Kaizera", farsa w 3 aktach Starka i Eislera, "Chwila" 1922, nr 1229; H.H., Trupa Wileńska we Lwowie. "Nadzieja", dramat w 4 aktach Hermana Heijermansa, "Chwila Poniedziałkowa" 1922, nr 23; Trupa Wileńska we Lwowie. "Uriel Akosta" tragedia w 5 aktach Karola Gutzkowa, "Chwila" 1922, nr 1235; Występy Ireny Solskiej i Stan. Wysockiej. "Pelikan" ("Stos"), dramat w 3 aktach Augusta Strindberga, "Chwila" 1922, nr 1243; Irena Solska-Grosserowa. "Romans", sztuka w 3 aktach E. Sheldona, "Chwila" 1922, nr 1247; H.H., Z Teatru Nowości. "Ósma żona Sinobrodego", komedia w 4 aktach Alfreda La voira [Savoire'a], "Chwila Poniedziałkowa" 1922, nr 26; Z Teatru Wielkiego. "Ten, którego biją po twarzy", widowisko w 4 aktach Leonida Andrejewa, "Chwila" 1922, nr 1252; H.H., Występy Trupy Wileńskiej. "Mendel Newajle", dramat w 4 aktach Pereca Hirszbajna, "Chwila Poniedziałkowa" 1922, nr 27; Z teatru. "Dr Stieglitz", komedia w 3 akt. A. Friedmana i L. Nerza, "Chwila" 1922, nr 1269; H.H., Z Teatru Wielkiego. "Ta, która przeszła bez śladu", sztuka w 3 aktach H. Kristemaekersa, "Chwila" 1922, nr 1303; Z Teatru Małego. "Księga Hioba", komedia nudna w 3 aktach Brunona Winawera, "Chwila" 1922, nr 1304; Teatr Mały. "Kto zostanie posłem", groteska w 3 aktach Jana Gelli, "Chwila" 1922, nr 1312; Teatr Wielki. "Dzieje Józefa", komedia w 5 aktach Wł. Perzyńskiego, "Chwila" 1922, nr 1313; H.H., Teatr Mały. "Sublokatorka", krotochwila w 3 aktach Adama Grzymały-Siedleckiego, "Chwila" 1922, nr 1328; Teatr. Teatr Wielki: "Dzieci ziemi", trzy akty i interludium Tad. Rittnera; Młoda Scenka. "Przechodzień", sztuka w 3 aktach B. Katerwy; Poranek Brunona Jasieńskiego, "Chwila" 1922, nr 1346; hehe, Mówią na mieście. Kirsanowa, "Chwila" 1922, nr 1349 [felieton o gw. primabaleriny]; (h.), 25-lecie zgonu Adama Asnyka. "Bracia Lerche", komedia A. Asnyka w Teatrze Wielkim, "Chwila" 1922, nr 1350; Teatr Mały. "Jastrząb", sztuka w 3 aktach Croisseta, "Chwila" 1922, nr 1363.
1923
Z Teatru Wielkiego. "To co najważniejsze", dla jednych komedia, a dla drugich dramat, w 4 aktach N. Jewreinowa, "Chwila" 1923, nr 1370; (h), Scena i sztuka. Teatr Mały: "Czy jest co do oclenia?", farsa M. Hennequina i P. Vebera. Wieczór liryki Staffa, "Chwila" 1923, nr 1391; Z Teatru Wielkiego. "Śluby panieńskie", komedia w 5 akt. Aleksandra hr Fredry (Wznowienie), "Chwila" 1923, nr 1410; H.H., Z Teatru Wielkiego. "Gwiazda", sztuka w 3 aktach H. Bahra, "Chwila" 1923, nr 1419; H.H., Teatr Mały. "R. H. Inżynier", komedia w 3 aktach Brunona Winawera, "Chwila" 1923, nr 1435; H.H., Młoda Scena. "Diablica", sztuka w 5 aktach R. Schoenherra [K. Schönherra], "Chwila" 1923, nr 1437; Teatr Wielki. "Orlę", dramat w 3 aktach Edmunda Rostanda, "Chwila" 1923, nr 1446; Z estrady. Recital Czesława Krzyżanowskiego, "Chwila" 1923, nr 1454; H.H., "Wyzwolenie" Wyspiańskiego w Młodej Scence, "Chwila" 1923, nr 1458; Z Teatru. "Brat marnotrawny", komedia w 3 aktach, napisał Oskar Wilde, "Chwila" 1923, nr 1466; (h.), Z teatru. Wznowienie "Pana Jowialskiego" A. Fredry, "Chwila" 1923, nr 1479; Teatr Mały. "Menażeria", tryptyk zoologiczny Wilhelma Raorta, "Chwila" 1923, nr 1484; H.H., Teatr żydowski. Henrietta Schnitzer w "Gabri a niewiasty", sztuce w 4 aktach D. Pińskiego, "Chwila" 1923, nr 1489; Z Teatru Małego. "Tragedia dzieci", 3 akty Karola Schönherra, "Chwila" 1923, nr 1492; H.H., Z teatru żydowskiego. Występy Henrietty Schnitzer. "Płomienie", tragedia w 3 aktach H. Muellera, "Chwila" 1923, nr 1496; H.H., Z Teatru Wielkiego "Dom Magdaleny", komedia w 3 aktach Tadeusza Konczyńskiego, "Chwila" 1923, nr 1514; Teatr Mały. "Świderek", komedia w 3 aktach, napisał Dario Niccodemi, "Chwila" 1923, nr 1517; (h.), Z Młodej Scenki. "Hedda Gabler", sztuka w 4 aktach Henryka Ibsena, "Chwila" 1923, nr 1524; Teatr Wielki. "Popas Króla Jegomości", komedia w 3 aktach Adama Grzymały-Siedleckiego, "Chwila" 1923, nr 1527; H.H., Z Teatru Małego. "Powódź", sztuka w 3 aktach H. Bergera, "Chwila" 1923, nr 1541; Teatr Nowości. "Szkoła kokot", komedia w 3 akt Armonta Geribdona, "Chwila" 1923, nr 1543; Z teatru. Elna Gistedt, "Chwila" 1923, nr 1572; H.H., Teatr Mały. "Wesele podczas rewolucji", sztuka w 3 aktach, nap. Sophus Michaelis, "Chwila" 1923, nr 1575; H.H., Teatr Mały. "Dwie cnoty", komedia w 4 aktach Andrzeja Sutro, "Chwila" 1923, nr 1582; Występy Ireny Solskiej i Stanisławy Wysockiej. "Czarownica", dramat w 4 aktach H. Wiers-Jensena, "Chwila" 1923, nr 1587; H.H., Teatr Mały. Gościnny występ Mariana Jednowskiego w "Weteranie", komedii w 3 aktach C. Hadolon Hambersa [C. Haddon Chambersa], "Chwila" 1923, nr 1590; Występy Ireny Solskiej-Grosserowej i St. Wysockiej. "Płomień", sztuka w 3 aktach Hansa Muellera, "Chwila" 1923, nr 1596; Z teatru. Występy Stan. Wysockiej i Józefa Sosnowskiego. "Judyta", tragedia w 5 aktach Fryd. Hebbla, "Chwila" 1923, nr 1608; Teatr Mały. "Musisz być moją!", farsa w 3 aktach D. L. Verneuila, "Chwila" 1923, nr 1609; Kazimierz Justian, "Chwila" 1923, nr 1611 [w. pożegn. w "Roztworze prof. Pytla"]; H.H., Teatr Mały. "Głupi Jakub", sztuka w 3 aktach Tadeusza Rittnera, "Chwila" 1923, nr 1616; Teatr Mały. "Oczy księżniczki Fatmy", komedia w 3 aktach Stefana Kiedrzyńskiego, "Chwila" 1923, nr 1636; Teatr Wielki. "Uczta szyderców", poemat dramatyczny w 4 aktach, nap. Sem Benelli, tłum. F. Mirandola, "Chwila" 1923, nr 1653; Teatr Mały. "Wiera Mircewa", sztuka w 4 aktach Leona Urwancewa, "Chwila" 1923, nr 1664; (h.), Teatr Wielki. "Niewierna", sztuka w trzech aktach Roberta Bracci, "Chwila" 1923, nr 1677; Teatr Mały. "Pokojówka szuka miejsca", komedia w 3 aktach Sacha Guitry, "Chwila" 1923, nr 1681; Z teatru. "Noc listopadowa", sceny dramatyczne Stanisława Wyspiańskiego, "Chwila" 1923, nr 1692 [o dramacie]; H.H., Z sceny. "Noc Listopadowa", "Sędziowie", "Chwila" 1923, nr 1694; [przedst. w T. Wielkim i Młodej Scence F. Frączkowskiego]; H.H., Z teatru. Jubileusz Pauliny Rybickiej. "Popychadło" Szutkiewicza, "Chwila" 1923, nr 1699; H.H., Z teatru. Anna Sznage-Zielińska w "Ninie" Z. L. Kampfa, "Chwila" 1923, nr 1712; H.H., Wieczór Homera i Ajschylosa, "Chwila" 1923, nr 1714 [recytacje uczniów szk. dramat. w Tow. Muz. Słowo wstępne J. Wittlina]
1924
H.H., Z teatrów. "Dzwonek alarmowy", "Danton", "Chwila" 1924, nr 1743; Teatr Wielki. "Danton". Dramat w 3 aktach Romain Rollanda, przekład Jana Parandowskiego, "Chwila" 1924, nry 1745, 1746; H.H., Teatr Mały. "Ziemia nieludzka", dramat w 3 aktach Franciszka Curela, "Chwila" 1924, nr 1755; H.H., Z Teatru Wielkiego. "Damy i huzary", komedia w 3 aktach Al. Fredry, "Chwila" 1924, nr 1766; H.H., Z Teatru Wielkiego. "Jak wam się podoba", komedia w 5 aktach Williama Szekspira, "Chwila" 1924, nr 1770; Z teatru. Wanda Siemaszkowa. "Czaple pióro", sztuka D. Niccodemiego. Występ Konstancji Bednarzewskiej, "Chwila" 1924, nr 1777; Yvette Guilbert, "Chwila" 1924, nr 1795 [koncert w Tow. Muz.]; Teatr. "Upiory", dramat Henryka Ibsena [gw. Siemaszkowej w T. Wielkim], "Grzegorz Dandin", komedia w 3 aktach Moliera [przedst. Młodej Scenki], "Chwila" 1924, nr 1796; Z teatru. "Ptak", komedia w 3 aktach Jerzego Szaniawskiego, "Chwila" 1924, nr 1816; (h), Teatr Mały. "Bęben", komedia P. Vebera i H. Gorsee, "Chwila" 1924, nr 1818; Z teatru. "Kolega Krampton", komedia w 5 aktach Gerharta Hauptmanna, "Chwila" 1924, nr 1830; (h), Wanda Siemaszkowa, "Chwila" 1924, nr 1834; "Żona Hassana Agi", "Myśl", dramat w 5 aktach Leonida Andrejewa, "Chwila" 1924, nry 1842, 1843, 1844; Roman Żelazowski, "Chwila" 1924, nr 1856 [art. jubileuszowy]; Jubileusz 50-letni Romana Żelazowskiego. "Mazepa", "Chwila" 1924, nr 1857; H.H., Z teatru. "Dom otwarty", komedia w 3 aktach Michała Bałuckiego, "Chwila" 1924, nr 1859; Ludwik Solski jako Harpagon. Teatr Mały: "Skąpiec" Moliera, "Chwila" 1924, nr 1876; Ludwik Solski jako Fryderyk Wielki. "Wielki Fryderyk", sztuka w 5 odsłonach Adolfa Nowaczyńskiego, "Chwila" 1924, nr 1878; Ludwik Solski w "Judaszu z Kariothu", "Chwila" 1924, nr 1890; Reduta, "Chwila" 1924, nr 1910; Z Reduty. "Pastorałka" w 3 sprawach. Tekst i muzyka L. S. Schillera, "Chwila" 1924, nr 1918; Występy Reduty. T. Rittnera "W małym domku", "Chwila" 1924, nr 1920; (h), Z Teatru Małego, "Chwila" 1924, nr 1921; [krótko o: "Jutro pogoda", "On, ona i mama", "Romantyczna panna"]; Warszawski Żyd. Teatr Artystyczny. "Serkełe", komedia w 3 aktach Dr Sz. Ettingera, "Chwila" 1924, nr 1964; Z Teatru Małego. "Konfekcja męska", komedia w 3 aktach Fr. Molnara, "Chwila" 1924, nr 1966; Z Teatru Wielkiego. "Siejba", sztuka w 3 aktach Gustawa Vanzypa, "Chwila" 1924, nr 1971; Ptak Niebieski, "Chwila" 1924, nr 1976; Drugi lot Niebieskiego Ptaka, "Chwila" 1924, nr 1983; Teatr Mały. "Sześć postaci w poszukiwaniu autora", komedia do napisania Luigi Pirandello, "Chwila" 1924, nr 1984; H.H., Teatr Mały. "Profesor Klenow", dramat w 3 aktach Karin Bramson, "Chwila" 1924, nr 1992; H.H., Teatr Wielki. "Komisarz sowiecki", sztuka w 4 aktach E. Czirikowa, "Chwila" 1924, nr 2001; H.H., Teatr Mały. "Podatek majątkowy", komedia w 3 akt. Adama Grzymały-Siedleckiego, "Chwila" 1924, nr 2008; "Nieboska komedia" w Teatrze Wielkim, "Chwila" 1924, nr 2043; H.H., Teatr Mały. "Miłość czuwa", komedia w 4 aktach Flersa i Caillaveta, "Chwila" 1924, nr 2055; H.H., Teatr. "Wicek i Wacek", komedia w 4 aktach Przybylskiego, "Chwila" 1924, nr 2066; H.H., Wieczór recytacyjny Zygmunta Schorra, "Chwila" 1924, nr 2071; H.H., Teatr Mały. "Knock albo Tryumf medycyny", komedia w 3 aktach Julesa Romainsa, "Chwila" 1924, nr 2075; H.H., Teatr Wielki. "Lampa Alladyna", komedia w 4 akt. Wacława Grubińskiego, "Chwila" 1924, nr 2078.
1925
(h.), Zielony Kakadu, "Chwila" 1925, nr 2084 [gw. kabaretu ros. w Bagateli]; "Świt, dzień i noc", komedia w 3 akt. Dario Niccodemiego w Teatrze Małym, "Chwila" 1925, nr 2092; H.H., Jubileusz Kazimierza Okornickiego w "Panu Dyrektorze" A. Bissona i I. Carre, "Chwila" 1925, nr 2105; H.H., "Sen nocy letniej" w Teatrze Wielkim, "Chwila" 1925, nr 2131; Z Teatru Małego. "Spadkobierca", komedia w 3 aktach Adama Grzymały-Siedleckiego, "Chwila" 1925, nr 2154; Z Teatru Wielkiego. "Twórca", sztuka w 3 aktach Hansa Müllera, "Chwila" 1925, nr 2159; H.H., Z Teatru Małego. "Wielka księżna i chłopiec hotelowy", "Chwila" 1925, nr 2178; [A. Savoire]; "Maskarada na podaszu". Trzy godziny scherza karnawałowego. Napisał Ivo Vojnovič. W Teatrze Wielkim, "Chwila" 1925, nr 2194; "Don Juan Tenorio". Dramat w 7 aktach Jose Zorilli w Teatrze Wielkim, "Chwila" 1925, nr 2211; "Dzień i noc" An-skiego w interpretacji polskiego teatru. Występy Adwentowicza, Justiana i Gorczyńskiej w Teatrze Nowości, "Chwila" 1925, nr 2279; H.H., Z teatru. Junosza-Stempowski we Lwowie, "Chwila" 1925, nr 2301; H.H., Z Teatru Wielkiego. Junosza-Stempowski w "Ósmej żonie Sinobrodego", "Chwila" 1925, nr 2303; H.H., Z teatru. "Szpieg" Kistermaekersa [Kistemaeckersa], "Chwila" 1925, nr 2316; Z teatru żydowskiego. "Za naszą wiarę" Szulima Asza, "Chwila" 1925, nr 2322; Z teatru. "Uciekła mi przepióreczka", "Chwila" 1925, nr 2323; Z Teatru Nowości. "Noc Antonii", komedia w 3 aktach Melchiora Lengyela, "Chwila" 1925, nr 2324; H.H., Z Teatru Nowości. "Taniec o północy", sztuka w 4 aktach Karola Méré, "Chwila" 1925, nr 2339; Teatr Wielki. "Romans zeszytowy" ("Kolportaż"), komedia w 3 aktach Jerzego Kaisera, "Chwila" 1925, nr 2342; H.H., Jubileusze teatralne. "Zaczarowane koło" Rydla, "Chwila" 1925, nr 2354; Teatr Semafor, "Chwila" 1925, nr 2355; H.H., Z teatru. "Codziennie o 5tej", farsa w 3 aktach Hennequina i Vebera, "Chwila" 1925, nr 2359; H.H., Z estrady. Aleksander Moissi jako recytator, "Chwila" 1925, nr 2371; H.H., Z Teatru Nowości. "Śpiewak własnej niedoli", sztuka Osypa Dymowa, "Chwila" 1925, nr 2375; H.H., Z teatru. Semaforu program drugi, "Chwila" 1925, nr 2376; Z Teatru Wielkiego. "Hetman Stanisław Żółkiewski", dramat w 3 akt. Kazimierza Brończyka, "Chwila" 1925, nr 2380; H.H., Z Teatru Nowości. "Dziecko miłości", sztuka w 4 aktach H. Bataille'a, "Chwila" 1925, nr 2391; H.H., Trzeci program Semaforu, "Chwila" 1925, nr 2394; H.H., "Wilki" Romain Rollanda w Teatrze Wielkim, "Chwila" 1925, nr 2418; Inauguracja Małego Teatru. "Grube ryby", komedia w 3 aktach M. Bałuckiego, "Chwila" 1925, nr 2422; H.H., Z teatrów lwowskich. T. Rittnera "Wilki w nocy" w Teatrze Małym, R. Petera i H. Falka, "Panienka z magazynu" w Nowościach, "Chwila" 1925, nr 2427; H.H., Z teatru. "Pan minister", komedia współczesna w 3 aktach Stefana Krzywoszewskiego, "Chwila" 1925, nr 2433.
1926
"Świerszcz za kominem". Cztery akty z powieści Charlesa Dickensa w Teatrze Nowości, "Chwila" 1926, nr 2447; Teatry. "Żółta rękawiczka". Sztuka w 3 aktach K. Bakony'ego w Teatrze Miejskim. "Hau-Hau". Komedia w 4 aktach Hodgesa i Percywala w Teatrze Małym, "Chwila" 1926, nr 2458; Z Teatru Nowości. "Medalion prababki". Lekka komedia w 3 aktach Stanisława Warskiego, "Chwila" 1926, nr 2461; Teatr Wielki. "Kredowe koło". Poemat dramatyczny w 5 aktach Klabunda, "Chwila" 1926, nr 2471; H.H., Z Teatru Małego. "W gołębniku" Ignacego Nikorowicza, "Chwila" 1926, nr 2476; H.H., Z Teatru Nowości. "Gdybym chciała", komedia w 3 aktach Pawła Geraldy'ego i R. Spitzera, "Chwila" 1926, nr 2479; Ludwik Solski we Lwowie. W "Dożywociu" Al. Fredry, "Chwila" 1926, nr 2487; Występy Ludwika Solskiego. "Mieszczanie" M. Gorkija w Teatrze Małym, "Chwila" 1926, nr 2496; Ludwik Solski, "Chwila" 1926, nr 2499 [sylwetka jubileuszowa 50-lecie]; Teatr Mały. "Polityka i miłość". Komedia obyczajowa w 4 aktach Józefa Rączkowskiego, "Chwila" 1926, nr 2522; H.H., Z Teatru Nowości. "Szelmostwa Skapena", komedia Moliera, "Chwila" 1926, nr 2526; Z teatru. "Serce matki albo Przygody Tomcia Palucha", baśń dramatyczna w 5 aktach Henryka Zbierzchowskiego, "Chwila" 1926, nr 2528; H.H., Z Teatru Małego. "Lekkomyślna siostra", komedia w 4 aktach Włodz. Perzyńskiego, "Chwila" 1926, nr 2535; H.H., Z Teatru Wielkiego. "Wieczór Trzech Króli", komedia w 3 akt. Williama Szekspira, "Chwila" 1926, nr 2537 [gw. L. Solskiego]; H.H., Z Teatru Nowości. "Odrodzenie", komedia w 3 aktach Fr. Schoenthana i Fr. Koppel-Ellfelda, "Chwila" 1926, nr 2540; H.H., Z Teatru Wielkiego. "Car Paweł" Dymitra Mereżkowskiego, "Chwila" 1926, nr 2546; H., Z Teatru Małego. "To był tylko sen", komedia w 3 aktach Lotara Szmidta. Występ Wł. Ordon-Sosnowskiej, "Chwila" 1926, nr 2547; Z Teatru Wielkiego. "Żądza", dramat w 3 aktach Eugeniusza O'Neilla, "Chwila" 1926, nr 2557; "Ognie sztuczne", komedia w 3 aktach napisał Ludwik Chiarelli, "Chwila" 1926, nr 2563; Habima, "Chwila" 1926, nr 2566 [o teatrze przed gw.]; Z Teatru Małego. "Jan Maciej Karol Wścieklica", tragedia bez trupów Stan. Ign. Witkiewicza, "Chwila" 1926, nr 2566; "Dybuk" w Habimie, "Chwila" 1926, nr 2568; H.H., Habima. "Żyd, wieczny tułacz", tragiczna legenda D. Pinskiego, "Chwila" 1926, nr 2569; Teatr Wielki. L. Pirandeli [Pirandello], "Żywa maska" ("Henryk IV"), tragedia w 3 aktach, "Chwila" 1926, nr 2570; H.H., Habima. Ryszarda Beer-Hofmana "Sen Jakuba", "Chwila" 1926, nr 2573; Habima. "Potop" ("Powódź"), komedia w 3 aktach Bergera, "Chwila" 1926, nr 2574; H.H., Teatr Wielki. "Orzeł czy reszka", komedia w 5 aktach L. Verneuila, "Chwila" 1926, nr 2578; Teatr Wielki. "Otello" Szekspira - Gościnny występ K. Junoszy Stępowskiego i Anny Zielińskiej, "Chwila" 1926, nr 2582; Reduta w Teatrze Małym. "Uciekła mi przepióreczka" Stefana Żeromskiego, "Chwila" 1926, nr 2630; Reduta we Lwowie, "Przechodzień". Komedia w 3 aktach Bogdana Katerwy, "Chwila" 1926, nr 2632; H.H., Teatr Wielki. "Bitwa pod Waterloo", komedia w 3 aktach Melchiora Lengyela, "Chwila" 1926, nr 2636; H.H., Z Teatru Wielkiego. "Moralność przede wszystkim", krotochwila w 3 aktach Ignacego Nikorowicza, "Chwila" 1926, nr 2643; Qui Pro Quo w Teatrze Nowości. "Hallo Wujek", "Chwila" 1926, nr 2644; Występy Ireny Solskiej i Stanisławy Wysockiej. "Balkon", sztuka w 3 aktach Gunnara Heiberga, "Noc ślubna", obraz dramatyczny Gustawa Wieda, "Chwila" 1926, nr 2647; Występy I. Solskiej i St. Wysockiej. "Lady Frederick" ("Tajemnica pięknej pani"), komedia w 3 akt. W. Somerset-Maughama, "Chwila" 1926, nr 2652; H.H., Występy A. Zelwerowicza w Nowościach. "Wujaszek Wania", sztuka w 4 aktach Antoniego Czechowa, "Chwila" 1926, nr 2654; Mały Teatr. "W małym dworku", groteska w 3 akt. St. I. Witkiewicza, "Chwila" 1926, nr 2661; [gw. Wysockiej i Solskiej]; Z Teatru Nowości. "300 dni", farsa Gavaulta i Charveya. Występy Aleksandra Zelwerowicza, "Chwila" 1926, nr 2668; H.H., Otwarcie sezonu w Teatrze Małym. "Gęsi i gąski", komedia w 5 aktach M. Bałuckiego, "Chwila" 1926, nr 2684; H.H., Teatr Wielki. "Król Stefan". Dramat w 4 aktach Kazimierza Brończyka, "Chwila" 1926, nr 2685; Nowości. "Nasza żonusia". Farsa w 3 aktach Avery'ego Hopwooda, "Chwila" 1926, nr 2688; H.H., Teatr Mały. "Azais", komedia w 3 akt. L. Verneuila, "Chwila" 1926, nr 2691; Teatr Wielki, "Łatwiej przejść wielbłądowi", komedia w 3 aktach Franciszka Langera, "Chwila" 1926, nr 2694; Kazimierz Kamiński w Teatrze Małym. "Mistrz", sztuka w 3 aktach Hermana Bahra, "Chwila" 1926, nr 2697; H.H., Teatr Wielki. "Kobieta wino i dancing", komedia w 3 aktach Stefana Kiedrzyńskiego, "Chwila" 1926, nr 2702; H.H., Teatr Mały. "Mężczyzna i kobieta", komedia w 3 aktach W. Lakatosa, "Chwila" 1926, nr 2712; Teatr Wielki. "Cyrano de Bergerac", komedia bohaterska w 5 aktach Edmunda Rostanda, "Chwila" 1926, nr 2714; H.H., Teatr Nowości. "Puchar wędrowny", komedia w 3 aktach Zygmunta Nowakowskiego, "Chwila" 1926, nr 2719; Teatr Mały. "Osiołkowi w żłoby dano", farsa w 3 aktach Flersa i Caillaveta, "Chwila" 1926, nr 2727; H., Teatr Nowości. "Dwie kaczki na jeden strzał", farsa w 3 aktach Tristana Bernarda i Alfreda Athisa, "Chwila" 1926, nr 2736; Teatr Wielki, "Hanusia" Gerharta Hauptmanna, "Chwila" 1926, nr 2740; H.H., Teatr Wielki, "Cały dzień bez kłamstwa", farsa w 3 aktach, "Chwila" 1926, nr 2752; Teatr Wielki, "Pierwszy człowiek", sztuka w 4 aktach Eugeniusza O'Neilla, "Chwila" 1926, nr 2757; H.H., Komedia o łzach. Z powodu "Nauczycielki" D. Niccodemiego w Teatrze Małym, "Chwila" 1926, nr 2771; "Napoleonetka", "Chwila" 1926, nr 2775; Estrada. Piosenkarz Niebieskiego Ptaka. Wiktor Chenkin, "Chwila" 1926, nr 2778; h., Teatr Mały. "Wesele Fonsia", krotochwila w 3 aktach R. Ruszkowskiego. Występ Antoniego Fertnera, "Chwila" 1926, nr 2784.
1927
h., Teatr Wielki. "Niedojrzały owoc", komedia w 3 aktach Gignouxa i Theryego, "Chwila" 1927, nr 2810; h., Teatr Mały. "Tajemnica pwodzenia", farsa w 3 akt. J. Mongomery'ego, "Chwila" 1927, nr 2811; Z Teatru Wielkiego. "Róża", poemat dramatyczny w 4 aktach (9 odsłon) Stefana Żeromskiego (Tekst sceniczny opracowali L. S. Schiller i W. Horzyca), "Chwila" 1927, nr 2818; H.H., Teatr Mały. "Złodziej". Sztuka w 3 aktach Henryka Bernsteina, "Chwila" 1927, nr 2823; H.H., Teatr Mały. "Mecenas Bolbec i jego mąż", farsa w 3 aktach Jerzego Beera i Ludwika Verneuila, "Chwila" 1927, nr 2830; H.H., Teatr Nowości. "Jej chłopczyk", farsa w 3 aktach Raula Praxyego, "Chwila" 1927, nr 2834; Teatr Wielki. "Radość kochania", sztuka w 4 aktach Ludwika Verneuila, "Chwila" 1927, nr 2839; Szoszana Awiwith, "Chwila" 1927, nr 2841; H.H., Teatr Wielki, "Między nocą a brzaskiem" sztuka w 3 aktach Bogdana Katerwy, "Chwila" 1927, nr 2855; H.H., Azazel. Żydowski teatr miniatur, "Chwila" 1927, nr 2860; H.H., Teatr Mały. "Dom wariatów", farsa w 3 aktach K. Laufsa, "Chwila" 1927, nr 2860; Wanda Siemaszkowa na estradzie, "Chwila" 1927, nr 2864; (h-s), Teatr Nowości. "Pani Pick na audiencji", burleska w 3 aktach Emila i Arnolda Golzów, "Chwila" 1927, nr 2871; H.H., Teatr Wielki. "Horsztyński", dramat w 5-ciu aktach Juliusz Słowackiego, "Chwila" 1927, nr 2876; Teatr Wielki. "Grzesznica na wyspie Pago-Pago", sztuka w 3 aktach Coltona i Randolpha, według opowieści W.S. Maughama, "Chwila" 1927, nr 2887; Teatr Nowości. "Panna z dobrego domu", krotochwila w 3 aktach Wincentego Rapackiego (syna), "Chwila" 1927, nr 2892; H.H., Występy Antoniego Fertnera, "Tajemniczy Dżems", sztuka w 3 aktach Morandona i Garaulda w Teatrze Małym, "Chwila" 1927, nr 2898; H.H., Teatr Wielki, "Syn cieśli", dramat w 3 aktach Hieronima Zalewskiego, "Chwila" 1927, nr 2900; Teatr żydowski, "Hinkeman" Ernesta Tollera, "Chwila" 1927, nr 2907; W słonecznym mieście. Życie teatralne Stanisławowa. Pereca "W krainie duchów". Tow. im. Goldfadena, "Chwila" 1927, nr 2914; Teatr Wielki. Wł. Perzyńskiego "Uśmiech losu". Teatr Mały. Adwentowicz w "Żywy trupie", "Chwila" 1927, nr 2921; H.H., Teatr Mały. Adwentowicz w "Prokuratorze Hallersie", "Chwila" 1927, nr 2926; Jubileusz Wandy Siemaszkowej ("Ponad śnieg" Żeromskiego), "Chwila" 1927, nr 2927; Stefan Jaracz w "Uśmiechu losu", "Chwila" 1927, nr 2933; Teatr żydowski. "W krainie duchów" ("Noc na starym rynku"), misterium J. L. Pereca, odegrane przez zespół Tow. im. Goldfadena w Stanisławowie. Reżyseria Dawida Hermana, "Chwila" 1927, nr 2935; H.H., Teatr Mały. "Nie trzeba się niczemu dziwić", komedia w 3 akt. St. Kiedrzyńskiego, "Chwila" 1927, nr 2939; Z Teatru. Stefan Jaracz w "Szczęściu Frania", "Chwila" 1927, nr 2940; H.H., Stefan Jaracz jako Szela w "Turoniu" St. Żeromskiego, "Chwila" 1927, nr 2953; H.H., Teatr Wielki. "Słońce wschodzi", sztuka w 4 aktach Lulu Volmar. Gościnny występ Wandy Siemaszkowej, "Chwila" 1927, nr 2996; Miniatury Azazelu, "Chwila" 1927, nr 3017; Trupa Wileńska w Nowościach. "Pokusa", udramatyzowana legenda w 4 aktach Jakuba Pregera, "Chwila" 1927, nr 3019; Trupa Wileńska. Moliera "George Dandin", "Chwila" 1927, nr 3037; Teatr Wielki. "Książę Niezłomny" Juliusza Słowackiego wg Calderona, "Chwila" 1927, nr 3043 [gw. J. Osterwy]; Trupa Wileńska. "Judyta", "Chwila" 1927, nr 3060; [trag. Fryderyka Hebbla]; Teatr Wielki. "Wiele hałasu o nic" W. Szekspira, "Chwila" 1927, nr 3064; H.H., Junosza Stępowski jako "Mandaryn Wu", "Chwila" 1927, nr 3071; Teatr Mały. Maria Malicka i Aleksander Węgierko. "Świt, dzień i noc" Daria Niccodemiego, "Chwila" 1927, nr 3079; Teatr Mały. Występy M. Malickiej i Al. Węgierki. "Ładna historia", komedia w 3 aktach Flersa i Caillaveta, "Chwila" 1927, nr 3083; H.H., Teatr Wielki. "Głuszec", komedia w 3 aktach Stanisława [Stefana] Krzywoszewskiego, "Chwila" 1927, nr 3084; H.H., Teatr Nowości. "Fura słomy", farsa w 3 aktach Zygmunta Kaweckiego, "Chwila" 1927, nr 3089; H.H., Teatr Mały. Występy M. Malickiej i Al. Węgierki. "Osiołkowi w żłoby dano" Flersa i Caillaveta, "Chwila" 1927, nr 3090; H.H., Teatr Wielki. "Wśród sukien roztańczonych", dramat w 3 aktach z epilogiem Rosso Di San Secondo, "Chwila" 1927, nr 3099; H.H., "Premiowana piękność", komedia dobrych ludzi w 3 aktach Wł. Jastrzębiec-Zaleskiego, "Chwila" 1927, nr 3116; H.H., Teatr Mały. "Małgorzata z Nawarry" ("Premier"). Komedia W. Fodora. Występ Jadwigi Smosarskiej, "Chwila" 1927, nr 3118; Teatr Wielki. "Wyzwolenie", dramat w 3 aktach Stanisława Wyspiańskiego. Występ Juliana [Juliusza] Osterwy, "Chwila" 1927, nr 3124; Przybyszewskiego: "Dla szczęścia" w Teatrze Wielkim, "Chwila" 1927, nr 3131; H.H., Teatr Mały. "Intryga i miłość", "Chwila" 1927, nr 3135; H.H., Teatr Nowości. "Dr Julia Szabo", komedio-farsa w 3 akt. Wł. Fodora, "Chwila" 1927, nr 3141; H.H., Z teatru. "Donna Oretta", komedia w 3 aktach Giovanni Forzano, "Chwila" 1927, nr 3150; H.H., Z Teatru Nowości. "Niezwykły seans", dramat sensacyjny w 3 aktach, "Chwila" 1927, nr 3152.
1928
H.H., Teatr Wielki. "Wesele" St. Wyspiańskiego, "Chwila" 1928, nr 3160; H.H., Teatr Mały. Fertner w "Dudku" Feydeau, "Chwila" 1928, nr 3166; H., Teatr Wielki. "Tokująca bogini", komedia w 3 aktach J. Bachwitza, "Chwila" 1928, nr 3173; H.H., Teatr Mały. "Najszczęśliwszy z ludzi". Komedia w 3 aktach St. Kiedrzyńskiego, "Chwila" 1928, nr 3179; Bajka w teatrze. "Pocałunek Kopciuszka" Jamesa Barrie, "Chwila" 1928, nr 3188; (h), Teatr Nowości. "Fenomenalna umowa", komedia w 3 aktach Johnsona, "Chwila" 1928, nr 3192; H.H., Z teatru. "Gra miłości i śmierci". Dramat Romain Rollanda, "Chwila" 1928, nr 3216; Scena żydowska. Występy Lidii Potockiej. "Skrzypce jesienne", sztuka I. Surguczowa, "Chwila" 1928, nr 3222; H.H., Mieczysława Ćwiklińska w Teatrze Małym. "Ta, która zwycięża", komedia Varosi'ego i D. Byrne; "Chwila" 1928, nr 3228; Teatr Wielki. "Hamlet", "Chwila" 1928, nr 3233; Z teatru. Gościnne występy Lidii Potockiej. "Mirele Efros" J. Gordina, "Chwila" 1928, nr 3234; Teatr Wielki. Aleksander Moissi w "Upiorach", "Chwila" 1928, nr 3235; Stefan Jaracz w "Samsonie i Dalili", "Chwila" 1928, nr 3248; H.H., Teatr Mały. "Mamusia". Komedia L. Hirszfelda i Franka. Występ Janiny Werniczówny, "Chwila" 1928, nr 3267; Teatr Wielki. "Noc śnieżysta", dramat w 3 aktach Andrzeja Rybickiego, "Chwila" 1928, nr 3268; H.H., Ludwik Solski w Teatrze Małym. "Safanduły", komedia w 4 aktach Wiktoryna Sardou, "Chwila" 1928, nr 3275; Ludwik Solski w Teatrze Małym. "Szkoła żon", komedia Moliera, "Z dobrego serca", obrazek L. Rydla, "Chwila" 1928, nr 3286; Teatr Wielki. "Odprawa posłów greckich" Jana Kochanowskiego i "Zrzędność i przekora" Al. hr. Fredry, "Chwila" 1928, nr 3328; H.H., "Qui pro Quo" we Lwowie. Rewia "Moryc", "Chwila" 1928, nr 3332; H.H., Gościna teatru krakowskiego we Lwowie. "Turandot", baśń wschodnia Carlo Gozzi, przekł. E. Zegadłowicza, "Chwila" 1928, nr 3335; Teatr Mały. "Zmartwienia pana Hamelbeina", 3 aktowa komedia Stef. Krzywoszewskiego, "Chwila" 1928, nr 3409; Teatr Wielki. "Irydion" Zygmunta Krasińskiego, "Chwila" 1928, nr 3417; Dulickaja. Pieśniarka żydowska, "Chwila" 1928, nr 3423; Malicka i Węgierko w Teatrze Małym, "Prawdziwa miłość". Komedia w 3 aktach Roberta Bracco, "Chwila" 1928, nr 3430; H.H., Teatr Wielki. "Mysz kościelna", komedia w 3 aktach Fodora, "Chwila" 1928, nr 3439; Teatr Wielki. "Dziękuję za służbę", komedia w 3 aktach Włodzimierza Perzyńskiego, "Chwila" 1928, nr 3449; H.H., Malicka i Węgierko w Teatrze Małym. "Powrót do grzechu", komedia w 3 aktach St. Kiedrzyńskiego, "Chwila" 1928, nr 3459; Teatr Miejski. "Miłosierdzie", misterium w 3 aktach Karola Huberta Rostworowskiego, "Chwila" 1928, nr 3470; H.H., Z teatru. Jubileusz Herminy Rowińskiej. "Moralność pani Dulskiej", "Chwila" 1928, nr 3484; Z teatru żydowskiego. Występy Idy Kamińskiej i Zygmunta Turkowa. "Kiedy szatan się śmieje", sztuka w 3 aktach S. Białej, "Chwila" 1928, nr 3492.
1929
Z teatru. "Lotnik Ramper", sztuka w 3 aktach z prologiem Maksa Mohra, "Chwila" 1929, nr 3511; "Wesele na Kurpiach". Gościna w Teatrze Małym regionalnego teatru płockiego, "Chwila" 1929, nr 3522; H.H., Teatr Wielki. "Broadway", sztuka w 3 aktach Dunninga i Abbota, "Chwila" 1929, nr 3531; H.H., Teatr Mały. Występy M. Ćwiklińskiej i Brydzińskiego. "Niewierna" Roberta Bracci, "Chwila" 1929, nr 3537; Teatr Wielki. "Maria Stuart" Fryderyka Schillera, "Chwila" 1929, nr 3544; Teatr Mały. "Murzyn warszawski", komedia w 3 akt. Antoniego Słonimskiego, "Chwila" 1929, nr 3562; H.H., Teatr Wielki. "Julian Stanisławowicz", sztuka w 3 aktach Artura Ćwikowskiego, "Chwila" 1929, nr 3573; H.H., Teatr Mały. "Noc przedślubna", farsa w 3 aktach Juliana Krzewińskiego, "Chwila" 1929, nr 3585; Teatr Wielki. "Dwaj panowie B." Komedia w 3 aktach Mariana Hemara, "Chwila" 1929, nr 3587; H.H., Teatr Mały. "Kwadratura koła". Komedia satyryczna z życia obyczajowego Rosji sowieckiej w 3 aktach Walentego Katajewa, "Chwila" 1929, nr 3606; Teatr Wielki. "Niespodzianka", prawdziwe zdarzenie w 4 odsłonach K. H. Rostworowskiego, "Chwila" 1929, nr 3618; Teatr Wielki. "Ostatnia nowość", komedia w 4 aktach E. Bourdeta, "Chwila" 1929, nr 3653; (h.), Z Teatru. Qui Pro Quo. "M.S.Z.", "Chwila" 1929, nr 3711; Z minionych dni. Zofia Czaplińska. Na dzień jubileuszu, "Chwila" 1929, nr 3764; H.H., Jubileusz Zofii Czaplińskiej. "Ładna historia", komedia w 3 aktach Flersa i Caillaveta, "Chwila" 1929, nr 3766; Reduta. "Uciekła mi przepióreczka", komedia w 3 aktach Stefana Żeromskiego, "Chwila" 1929, nr 3809; H.H., Teatr Wielki. "Artyści" w 3 aktach, nap. G. M. Waters i A. Hopkins, przeróbka sceniczna M. Hemara, "Chwila" 1929, nr 3816; H.H., Teatr Mały. "Słomiani wdowcy", komedia w 3 aktach A. Hopwooda, "Chwila" 1929 3828; "Eros i Psyche" J. Żuławskiego w Teatrze Wielkim, "Chwila" 1929, nr 3861.
1930
H.H., Teatr Wielki. "Maman do wzięcia". Krotochwila A. Grzymały-Siedleckiego, "Chwila" 1930, nr 3891; Teatr Wielki. Mord sprawiedliwości na scenie. "Sprawa Jakubowskiego". Reportaż poetycki w 3 częściach Eleonory Kalkowskiej, "Chwila" 1930, nr 3915. Teatr Mały. "Święto kos" dramat w 3 akt. Stanisława [Władysława] Kozickiego, "Chwila" 1930, nr 3928; Autor i krytyka. Z powodu "Święta kos", "Chwila" 1930, nr 3933; Teatr Wielki. "Na przełomie", sztuka w 4 aktach Macieja Szukiewicza, "Chwila" 1930, nr 3949; Na występy Habimy we Lwowie, "Chwila" 1930, nr 3953 [art. przed gość. wyst.]; Trupa Wileńska. "Opowieść o Herszlu z Ostropola". Komedia w 4 aktach Mojżesza Lifszyca, "Chwila" 1930, nr 3967; H.H., Teatr Mały. "Pan Topaz". Sztuka w 4 akt. Maurycego Pagnola, "Chwila" 1930, nr 3969; Teatr Wielki. "Lwie serce". Widowisko sceniczne w 4 częściach Juliusza Stefana Petry'ego, z muzyką Adama Sołtysa, projekty kostiumowe i dekoracyjne Janiny Przybylskiej, inscenizacja Franciszka Frączkowskiego, "Chwila" 1930, nr 3989; H.H., Teatr Mały. "Piorun z jasnego nieba". Komedia w 3 akt. Stefana Kiedrzyńskiego, "Chwila" 1930, nr 4089; Teatr Rozmaitości. "Zwycięstwo" Josepha Conrada-Korzeniowskiego. 22 sceny w układzie dramatycznym Leona Schillera, "Chwila" 1930, nr 4111; "Dzielny wojak Szwejk" w inscenizacji L. Schillera. Teatr Rozmaitości, "Chwila" 1930, nr 4128; H.H., Reduta w Teatrze Nowości. "Świerszcz za kominem" według opowieści K. Dickensa w opracowaniu J. Osterwy, "Chwila" 1930, nr 4129; Teatr Mały. "Egzotyczna kuzynka". Komedia w 3 aktach Ludwika Verneuila, "Chwila" 1930, nr 4137; H.H., Teatr Mały. "Wieczne pióro". Komedia w 3 a. Władysława Fodora, "Chwila" 1930, nr 4153; Teatr Rozmaitości. "Król Nikodem". Groteska Ferdynanda Goetla i Rafała Malczewskiego, "Chwila" 1930, nr 4168; H.H., Teatr Mały. "Pierwsza pani Selby", komedia w 3 akt. St. Johna Ervine, "Chwila" 1930, nr 4174; Teatr Rozmaitości. "Dorota Angerman". Dramat w 5 aktach Gerharta Hauptmanna, "Chwila" 1930, nry 4180 z 14 X i 4181; h., Teatr Mały. "Perfumy mojej żony", farsa w 3 aktach L. Lenza, "Chwila" 1930, nr 4194; Teatr Wielki. "Kordian" Słowackiego w inscenizacji Leona Schillera, "Chwila" 1930, nr 4199; Teatr Rozmaitości. B. G. Shaw: "Nowa umowa małżeńska". Komedia w 3 aktach, "Chwila" 1930, nr 4217.
1931
H.H., Teatr Mały. "Lekkomyślna siostra". Komedia w 5 akt. Wł. Perzyńskiego, "Chwila" 1931, nr 4242; Teatr Rozmaitości. "Człowiek z teką", dramat sowiecki w 3 akt. nap. Aleksy Fajko, "Chwila" 1931, nr 4243; Teatr Rozmaitości. "Jak się stać bogatym i szczęśliwym". Komedia muzyczna Feliksa Joachimsona. Muzyka Miszy Spoljańskiego. Wersja polska Henryka Zbierzchowskiego i Leona Schillera, "Chwila" 1931, nr 4277; Teatr japoński we Lwowie. "Miłość w porze kwiatu wiśni", dramat liryczny ze śpiewami. "Drzemiąca opatrzność", dramat z walką na szable. "Rycerz Mitsuhide". Występy trupy Tukujiro Tsutsumi, "Chwila" 1931, nr 4380; H. H., Teatr Mały. "Dobra wróżka" Franciszka Molnara, "Chwila" 4284; Teatr Nowości. Występy Pawła Baratowa w "Hinkemanie" Ernesta Tollera, "Chwila" 1931, nr 4288; Występy Pawła Baratowa. "Obcy", dramat w 4 aktach J. Gordina, "Chwila" 1931, nr 4300; H. H., Teatr Mały. "Modne małżeństwo", komedia w 3 aktach Louisa Verneuila, "Chwila" 1931, nr 4307; Teatr Wielki, "Sprawa Dantona" Stanisławy Przybyszewskiej, "Chwila" 1931, nry 4308, 4310; Chenkin, "Chwila" 1931, nr 4315; Występy Pawła Baratowa. "Cena życia", sztuka w 4 aktach W. Niemirowicza-Danczenki, "Chwila" 1931, nr 4323; Teatr Rozmaitości. "Spór o sierżanta Griszę", dramat w 5 aktach Arnolda Zweiga (Przekład Jacka Frylinga), "Chwila" 1931, nr 4326; Teatr Rozmaitości. "Hedda Gabler", dramat w 4 aktach Henryka Ibsena, przekł. K. Rychłowskiego, "Chwila" 1931, nr 4350; "Królowa przedmieścia". Wodewil Konstantego Krumłowskiego. Przeróbka tekstu, nowe piosnki i muzyka N.N. [Leon Schiller], "Chwila" 1931, nr 4402; H.H., Z teatru żydowskiego. Występy teatrzyku "Ararat" w Nowościach. "Jarmark w niebie", "Chwila" 1931, nr 4425; Teatr Jaracza. "Gołębie serce", komedia w 3 akt. Johna Galsworthy'ego, "Chwila" 1931, nr 4431; Teatr Jaracza. "Ulica", sztuka w 3 akt. Elmera L. Rice'a, "Chwila" 1931, nr 4467; Harry Liedtke na scenie. "Idealny małżonek". Komedia w 4 aktach Oskara Wilde'a w Teatrze "Nowości", "Chwila" 1931, nr 4511; Teatr Rozmaitości. "Rozbite marzenia" ("Matka"). Dramat w 3 aktach Róży Melzerowej, "Chwila" 1931, nr 4521; H.H., Z estrady. Dela Lipińskaja, "Chwila" 1931, nr 4552.
1932
H.H., Teatr Rozmaitości. "Roxy", komedia w 3 akt. B. Connersa, "Chwila" 1932, nr 4605; Teatr Wielki. "Wilki w nocy", komedia w 3 aktach Tadeusza Rittnera. "Czarna dama z Sonetów" G. B. Shawa, "Chwila" 1932, nr 4609; Teatr Rozmaitości. "Drugie imię miłości". Komedia w 3 aktach Stanisława Miłaszewskiego, "Chwila" 1932, nr 4624; "Święty płomień", sztuka W. Sommerset-Maughama w Teatrze Wielkim, "Chwila" 1932, nr 4633; Teatr Rozmaitości. "Szczęście od jutra". Komedia Stefana Kiedrzyńskiego, "Chwila" 1932, nr 4649; Teatr Wielki. "Ludzie w hotelu". Sztuka w 3 aktach Vicki Baum, "Chwila" 1932, nr 4650; Teatr Wielki. "Dziady", "Chwila" 1932, nr 4667; Teatr Rozmaitości. "Mezalians", komedia w 3 aktach Bernarda G. Shawa, "Chwila" 1932, nr 4670; Józef Chmieliński, "Chwila" 1932, nr 4687; Z teatru. Jubileusz Józefa Chmielińskiego. "Dzień jego powrotu", sztuka Z. Nałkowskiej, "Chwila" 1932, nr 4689; Teatr Wielki. "Czarne getto" ("Wszystkie dzieci Boga mają skrzydła"). Sztuka Eugeniusza O'Neilla, "Chwila" 1932, nr 4696; (h), Teatr Rozmaitości. "Młodość szumi", "Chwila" 1932, nr 4708; Teatr Wielki. "Sen srebrny Salomei". Romans dramatyczny w 5 aktach Juliusza Słowackiego, "Chwila" 1932, nr 4748; H.H., Teatr Rozmaitości. "Ostatnia noc Freda Kracka", komedia w 3 aktach J. Brandta, "Chwila" 1932, nr 4753; he... he, "Banda" we Lwowie, "Chwila" 1932, nr 4787; H, Z teatru. Banda II, "Chwila" 1932, nr 4794; H.H., Teatr Wielki. "Gorączka nafty". Komedia w 3 aktach Larvicka, "Chwila" 1932, nr 4833; H.H. Teatr Rozmaitości. "Tak się zdobywa kobiety", komedia w 4 aktach Ludwika Verneuila, "Chwila" 1932, nr 4840; Teatr Rozmaitości. "Dziwni kochankowie", komedia w 3 aktach Marcelego Acharda, "Chwila" 1932, nr 4847; Teatr Wielki. Jadwiga Smosarska na scenie w "Orle czy reszce" Verneuila, "Chwila" 1932, nr 4850; Teatr Rozmaitości. "Lekarz bezdomny" Antoniego Słonimskiego, "Chwila" 1932, nr 4863; Teatr "Rozmaitości". "Olimpia" Franciszka Molnara, "Chwila" 1932, nr 4878; Teatr Wielki. "Mariusz" M. Pagnola, "Chwila" 1932, nr 4881; 45-letni jubileusz Wandy Siemaszkowej. "Tak było i będzie", dramat Andrzeja Rybickiego, "Chwila" 1932, nr 4895; H.H., Teatr Wielki. "Zbyt prawdziwe, aby było dobre", komedia w 3 aktach B. G. Shawa, "Chwila" 1932, nr 4903; Teatr Rozmaitości. "Pocałunek przed lustrem" L. Fodora, "Chwila" 1932, nr 4907; H.H., Teatr Rozmaitości. "Rozkosz uczciwości". Komedia w 3 aktach Ludwika Pirandello, "Chwila" 1932, nr 4930; H.H. Teatr Wielki. Bruno Frank: "Z dużej chmury", "Chwila" 1932, nr 4932; Wieczór recytacyjny Herca Grosbarta w Teatrze Rozmaitości, "Chwila" 1932, nr 4938.
1933
H.H., Teatr Wielki. "Samum", sztuka w 3 aktach H. R. Lenormanda, "Chwila" 1933, nr 4957; H.H., Teatr Rozmaitości. "Magia". Komedia fantastyczna w 3 aktach G. K. Chestertona, "Chwila" 1933, nr 4971; Teatr Wielki. "Zbójcy" Fryderyka Schillera, "Chwila" 1933, nr 4978; H.H., Teatr Rozmaitości. "Mademoiselle", komedia Jakuba Devala, "Chwila" 1933, nr 4989; H.H., Teatr Wielki. "Cezar i Kleopatra". Komedia w 5 aktach B. G. Shawa, "Chwila" 1933, nr 5001; Z Teatru Wielkiego. "Opera za 3 grosze", "Chwila" 1933, nr 5018; Z Teatru Wielkiego. "Fräulin Doktor". Faktomontaż prawdziwy Jerzego Tepy, "Chwila" 1933, nr 5039; H.H., Teatr Rozmaitości. "Michasia i jej matka". Komedia Flersa i Caillaveta, "Chwila" 1933, nr 5042; Kapitan z Koepenick. Zdarzenie prawdziwe w 3 aktach K. Zuckmayera, "Chwila" 1933, nr 5096; "Sprawa Moniki". Sztuka w 3 aktach p. Morozowicz-Szczepkowskiej, "Chwila" 1933, nr 5112; Gościna teatru krakowskiego we Lwowie. "Egipska pszenica", sztuka w 3 aktach Marii Jasnorzewskiej, "Chwila" 1933, nr 5160; Gościna teatru krakowskiego we Lwowie. "Romans" Sheldona, "Chwila" 1933, nr 5161; Z teatru. "Nieprzyjaciółka mężczyzn", komedia Pawła Antoinea, "Chwila" 1933, nr 5197, H.H., Teatr Wielki. "Cyd", tragedia P. Corneille - Wyspiańskiego, "Chwila" 1933, nr 5203; H.H., Teatr Wielki. "III piętro - drzwi nr 17", sztuka Ludwika Zilahy (przekład Heleny Szarowskiej), "Chwila" 1933, Teatr Rozmaitości. "Dzika pszczoła". Komedia L. H. Morstin, "Chwila" 1933, nr 5236; "Bachantki" Eurypidesa na scenie lwowskiej, "Chwila" 1933, nr 5239; Teatr Wielki. "Wesele" Wyspiańskiego, "Chwila" 1933, nr 5250; Teatr Wielki. "Pieniądz to nie wszystko", komedia Władysława Feketego, "Chwila" 1933, nr 5277; "Waterloo", komedia Wilhelma Raorta w Teatrze Rozmaitości, "Chwila" 1933, nr 5278; H.H., Teatr Rozmaitości. "Stefek". Sztuka w 3 aktach Jakuba Devala, "Chwila" 1933, nr 5298; Teatr Wielki. "Kleopatra" Norwida na scenie lwowskiej, "Chwila" 1933, nr 5299.
1934
Teatr Wielki. "Ivar Kreuger", film sceniczny Jerzego Tepy, "Chwila" 1934, nr 5318; Teatr Wielki. "Człowiek, który był Czwartkiem", sztuka w 4 aktach wg powieści G.K. Chestertona, "Chwila" 1934, nr 5341; "Rodzina" Słonimskiego w Teatrze Rozmaitości, "Chwila" 1934, nr 5354; "Candida" G. B. Shawa w Teatrze Rozmaitości, "Chwila" 1934, nr 5383; "Mistrz Manole" w Teatrze Wielkim. Dramat w 4 aktach: napisał Lucjan Blaga. Przekład: Dusza Czara i Eugeniusz Stec, "Chwila" 1934, nr 5395; H.H., Teatr Rozmaitości. "Fanny" Marcelego Pagnola, "Chwila" 1934, nr 5403; Karol Adwentowicz. Jubileusz pracy, "Chwila" 1934, nr 5412 /35lecie/; Teatr Wielki. "Rejtan", dramat Kazimierza Brończyka, "Chwila" 1934, nr 5416; Teatr Wielki. "Podróż po Warszawie", wodewil Feliksa Szobera. Inscenizacja Leona Schillera, "Chwila" 1934, nr 5472; Teatr Rozmaitości. "Panna Maliczewska" Gabrieli Zapolskiej, "Chwila" 1934, nr 5564; Palestyński "Ohel" we Lwowie. "Jeremiasz", tragedia St. Zweiga, w inscenizacji M. Halewiego, "Chwila" 1934, nr 5572; Gościna "Ohelu" we Lwowie. "Na dnie", dramat Maxyma Gorkija, "Chwila" 1934, nr 5574; Teatr Wielki. "Marchołt gruby a sprośny". Misterium tragikomiczne Jana Kasprowicza, "Chwila" 1934, nr 5581; Teatr Rozmaitości. "Cudze dziecko". Komedia W. Szkwarkina, "Chwila" 1934, nr 5595; Teatr Wielki. "Człowiek i nadczłowiek" B. G. Shawa, "Chwila" 1934, nr 5615; Jak należy grać sztukę Shawa, "Chwila" 1934, nr 5618 [polemika z W. Tarnawskim nt. przedstawienia "Człowiek i nadczłowiek"]; H., Z Teatru Wielkiego. "Rozkoszna dziewczyna", komedia muzyczna w 3 aktach R. Benatzky'ego, "Chwila" 1934, nr 5639; Teatr Wielki. "Zemsta" Fredry, "Chwila" 1934, nr 5658.
1935
Teatr Rozmaitości. "Nocne loty", sztuka Aleksandy i Mieczysława Lisiewiczów, "Chwila" 1935, nr 5681; Teatr Wielki. "Mieszczanin szlachcicem", widowisko karnawałowe według Moliera, muzyka opracowana przez L. Schillera, "Chwila" 1935, nr 5690; H.H., Z Teatru Rozmaitości. "Mój kochany głuptasek", komedia L. Nerza i L.M. Meyera, "Chwila" 1935, nr 5693; Teatr Wielki. "Przeprowadzka" Karola Huberta Rostworowskiego, "Chwila" 1935, nr 5733; Teatr Wielki. Zespół wiedeński Theater in der Josefstadt pod kierunkiem Maxa Reinhardta. "Księżniczka na drabinie", komedia muzyczna Bluma, podług Verneuila, "Chwila" 1935, nr 5744; H.H, Teatr Wielki. "Miłostki" Schnitzlera. Jubileusz Władysława Ratschki, "Chwila" 1935, nr 5749; Z Teatru Rozmaitości. "Pierwsza sztuka Fanny", komedia B. G. Shawa, "Chwila" 1935, nr 5808; H.H., Teatr Wielki. "Studentka", przeróbka według powieści Vicki Baum, M. Kozłowskiej i Z. Modrzewskiej, "Chwila" 1935, nr 5814; H.H., Z Teatru. "Szwedzka zapałka" L. Hirszfelda, "Chwila" 1935, nr 5821; H.H., Wieczory teatralne. "Fräulein Doktor" w zespole Idy Kamińskiej, "Chwila" 1935, nr 5873; H.H., Teatr. "Muzyka na ulicy", komedia muzyczna P. Schureka, w opracowaniu Hemara, dodatki piosenkowe H. Zbierzchowskiego, "Chwila" 1935, nr 5926; Teatr Wielki. "Wyzwolenie" Wyspiańskiego, "Chwila" 1935, nr 5933; H.H., Teatr "Colosseum". Rewia "Tel Awiw" , "Chwila" 1935, nr 5948; Z Teatru. "Szesnastolatka", sztuka Filipa i Aimée Stuartów, "Chwila" 1935, nr 5953;, Ludwik Solski, "Chwila" 1935, nr 5957; Z teatru. Wielki Fryderyk - Ludwik Solski. "Wielki Fryderyk", sztuka Adolfa Nowaczyńskiego, "Chwila" 1935, nr 5959; Teatr Rozmaitości. "Jaś z księżyca", komedia w 3 a . M. Acharda, "Chwila" 1935, nr 6010.
1936
Teatr Wielki. "Major Barbara" B. G. Shawa, "Chwila" 1936, nr 6040; Irena Solska w "Wachlarzu lady Windermere" Oskara Wilde, "Chwila" 1936, nr 6044; H.H., Młode talenty. "Dziewczęta w mundurkach" w Teatrze Rzomaitości, "Chwila" 1936, nr 6061; "Peer Gynt" w Teatrze Wielkim, "Chwila" 1936, nr 6064; H.H., Z Teatru Wielkiego. "Nawojka", komedia Stanisława Rossowskiego, "Chwila" 1936, nr 6093; H.H., Z Teatru Wielkiego. "Ładna historia" komedia Flersa i Caillaveta, "Chwila" 1936, nr 6184; Z Teatru. "Na Łyczakowie", widowisko regionalne Wiktora Budzyńskiego na motywach melodramatu Fr. Dominika [Domnika], "Chwila" 1936, nr 6190; Z teatru. Jaracz i Perzanowska. "Zamach", sztuka w 3 aktach Somina, "Chwila" 1936, nr 6209; Nowy Teatr Artystyczny. "Trupa Tanencapa. Spektakl goldfadenowski w galicyjskim miasteczku", "Chwila" 1936, nr 6212; Z Teatru Wielkiego. "Koriolan" Williama Szekspira, "Chwila" 1936, nr 6291; Z Teatru. "Spazmy modne", komedia w 3 aktach Wojciecha Bogusławskiego, "Chwila" 1936, nr 6309; Z Teatru Wielkiego. "Hassan i jego złota droga do Samarkandu", sztuka J. E. Fleckera - Przekład A. Szembeka, "Chwila" 1936, nr 6365.
1937
Z Teatru. "Małżeństwo". Komedia w 3 aktach. Nap. Jan Vaszary, "Chwila" 1937, nr 6388; Z Teatru Wielkiego. "Życie snem" - Dramat Calderona. Przekład Edwarda Boye'go, "Chwila" 1937, nr 6435; H.H., Z teatru. "Madame Sans-Gne", komedia Wiktora Sardou i E, Moreau, "Chwila" 1937, nr 6443; H.H., Z teatru. "Salome", tragedia, napisał Oskar Wilde, tł. L. Choromański i "Czarna dama z Sonetu", "Chwila" 1937, nr 6470; Z Teatru. "Profesja pani Warren", sztuka w 4 aktach B. G. Shawa, "Chwila" 1937, nr 6495; Gościna teatru Ateneum. "Woźny i minister", komedia Andrzeja Birabeau, "Chwila" 1937, nr 6571; Teatr "Ateneum we Lwowie. "Ludzie na krze" Wilhelma Wernera, "Chwila" 1937, nr 6572; "Król włóczęgów" w Teatrze Wielkim, komedia romantyczna w 4 aktach B. Hookera i H.H. Posta, "Chwila" 1937, nr 6630; Teatr Rozmaitości. "Freuda teoria snów", komedia w 3 aktach Antoniego Cwojdzińskiego, "Chwila" 1937, nr 6635; H.H., Teatr Rozmaitości. "Żabusia" Gabrieli Zapolskiej, "Chwila" 1937, nr 6676.
1938
Teatr Wielki. "Donogoo Tonka" Jules Romainsa, "Chwila" 1938, nr 6815; "U mety" Karola Huberta Rostworowskiego w Teatrze Wielkim, "Chwila" 1938, nr 6835; Z Teatru Rozmaitości. "Małżeństwo jakich mało", lekka komedia w 3 aktach Wł. Fodora, "Chwila" 1938, nr 6838; Gościna "Habimy". "Dybuk", legenda dramatyczna S. Anskiego, "Chwila Wieczorna" 1938, nr 1115; Teatr Wielki. "Lato w Nohant", komedia w 3 aktach Jarosława Iwaszkiewicza, "Chwila" 1938, nr 6876; Teatr Wielki. Zespoł Teatru St. Jaracza we Lwowie. "Cieszmy się życiem!", komedia w 3 aktach M. Harta i G. S. Kaufmanna, "Chwila" 1938, nr 6964; Gościna teatru "Ateneum" we Lwowie. "Szóste piętro", w 3 aktach Alfreda Gehri, "Chwila" 1938, nr 6966; H.H., Teatr Wielki. "Wilki w nocy" Tadeusza Rittnera, "Chwila" 1938, nr 6996.
1939
Z teatru. "Świętoszek" Moliera. Przekład i opracowanie Boya, "Chwila" 1939, nr 7124; Teatr Wielki. "Maskarada", melodramat w 4 aktach Jarosława Iwaszkiewicza, "Chwila" 1939, nr 7180; H.H., Z Teatru Wielkiego. "Subretka", komedia w 4 a Jacquesa Devala, "Chwila" 1939, nr 7235; Z teatru. "Szaleństwo", sztuka w 3 a. Karola de Peyret-Cappuisa, "Chwila" 1939, nr 7253; Z teatru. "Korsarz", komedia Marcela Acharda, "Chwila" 1939, nr 7264.
II. Artykuły, sylwetki, recenzje książek o teatrze i dramacie
H., Leonid Andrejew, "Chwila" 1919, nr 247 [sylwetka pośmiertna]; O przyszłość teatru lwowskiego. Teatr a krytyka, "Chwila" 1920, nr 524 [o konferencji nt. teatru we Lwowie]; Henryk Trejwart, Listy warszawskie. Na pograniczu, "Chwila" 1921, nr 738 [m.in. o Trupie Wileńskiej]; h., Obsadzenie dyrekcji teatru miejskiego, "Chwila" 1921, nr 786 [przez Ludwika Czarnowskiego]; H.H., Teatralia. Quem deus perdere vuit, "Chwila" 1922, nr 1099 [polemika z H. Zbierzchowskim ("Gaz. Por." 1922, nr 6269) po premierze jego komedii "Kłopoty pana Złotopolskiego"]; Na marginesie. "Gazecie Porannej" i jej kinoteatralnemu referatowi parę słów grzecznej odpowiedzi, "Chwila" 1922, nr 1101 [polemika z art. M. Szwarcówny /?/, "Bazar najtańszych sensacji", "Gaz. Por." 1922, nr 6275]; (h), Z literatury i sztuki. Artur Schnitzler, "Chwila" 1922, nr 1168; hehe, Felieton o recenzentach teatralnych, "Chwila Poniedziałkowa" 1922, nr 19; "Ptaki" Arystofanesa. Arystofanesa "Ptaki" przełożył Józef Jedlicz, wstęp napisał Stanisław Witkowski. H. Altenberg, Księgarnia we Lwowie, 1922, "Chwila Poniedziałkowa" 1922, nr 23 [rec]; O teatrze Stanisławskiego, "Chwila" 1922, nry 1326-1334 [odczyt]; (h), Z sali odczytowej. Józef Jedlicz: Teatr i kino, "Chwila" 1922, nr 1329; Maska losu żydowskiego. Rudolf Schildkraut, "Chwila" 1923, nr 1401 [artykuł po śmierci aktora]; H.H., Rozkład teatrów lwowskich, "Chwila" 1923, nr 1662 [o sytuacji teatru]; Z sali odczytowej. Boy-Żeleński, "Chwila" 1924, nr 1855; (H.), Dookoła teatru i kultury teatralnej, "Chwila" 1924, nr 2038 [posiedzenie Rady Miejskiej]; H.H., O teatry lwowskie, "Chwila" 1925, nr 2220 [m.in. sprawa dyrekcji Schillera]; Romain Rolland, "Chwila" 1926, nr 2469; H.H., Teatr żydowski - zamknął podwoje. Teatr Gimplów od 1 b.m. [lutego] zamknięty, "Chwila" 1926, nr 2472; H.H., Jan Kasprowicz 1860-1926, "Chwila" 1926, nr 2650 [po śmierci poety]; (h.), Teatr żydowski, "Chwila" 1927, nr 2587 [rec. wydawnictwa "Jidisz Teater"]; Stanisław Przybyszewski, "Chwila" 1927, nr 3119 [po śmierci pisarza]; Stanisław Wyspiański, "Chwila" 1927, nr 3121 [w 20-lecie śmierci]; Czy teatr żydowski jest instytucją kulturalno-oświatową? Opinia red. Henryka Heschelesa, "Chwila" 1927, nr 3146 [odp. na ankietę]; Sprawa teatrów miejskich we Lwowie, "Chwila" 1928, nr 3251;, Własny zarząd czy dzierżawa, "Chwila" 1928, nr 3253; H. Hescheles, Henryk Zbierzchowski. W dniu jubileuszu, "Chwila" 1928, nr 3276 [30-lecie twórczości pisarza]; Teatr z teatrem, "Chwila" 1928, nr 3367 [o organizacji teatru]; Klabund, "Chwila" 1928, nr 3381 [po śmierci pisarza]; Zastygła maska. Kazimierz Kamiński - zmarł, "Chwila" 1928, nr 3405; Lwowski skandal teatralny, "Chwila" 1929, nr 3523; H.H., Dyr. Czarnowski żegna się dziś ze Lwowem, "Chwila" 1929, nr 3552; Knut Hamsun, "Chwila" 1929, nr 3724; List otwarty do P. Komisarza Rządu, rektora Ottona Nadolskiego w sprawie ruiny teatru lwowskiego, "Chwila" 1929, nr 3769; Upadający Lwów, "Chwila" 1930, nr 3932 [felieton]; H.H., O przyszłość teatrów lwowskich, "Chwila" 1930, nr 3992; Lwów wielki, "Chwila" 1930, nr 3995 [po wyborze L. Schillera na dyrektora teatru]; h.h., Gabriela Zapolska w negliżu. Paszkwil biograficzny, "Chwila 1931 nr 4262 [rec. książki A. Kallas "Zapolska"]; O teatr lwowski, "Chwila" 1931, nr 4504; Noc we Lwowie, "Chwila" 1931, nr 4576 [o Lwowie młodopolskim i dziesiejszym]; Stanisław Wyspiański, "Chwila" 1932, nr 4913 [25-lecie śmierci poety]; H.H., Zamiast recenzji, "Chwila" 1932, nr 4921 [felieton polit. w 25-lecie śmierci Wyspiańskiego]; Cyprian Norwid, "Chwila" 1933, nr 5093 [w 50-lecie śmierci poety]; Stefan Żeromski, "Chwila" 1935 nr 5989 [w 10-lecie śmierci pisarza]; Odrodzenie teatru żydowskiego w Warszawie [Teatr Młodych M. Weicherta i przedst. "Symche Płachta"], "Chwila" 1936, nr 6033; Tragizm Bogumiła Dawisona, "Chwila" 1938, nr 6823; Ludwik Solski w charakterystyce wspomnień, "Scena Lwowska 1935/1936, z. 2.
Bibliografia przedmiotowa:
Almanach żydowski wydany przez Hermana Stachla, Lwów, 1937; E. Prokop-Janiec, Międzywojenna literatura polsko-żydowska jako zjawisko kulturowe i artystyczne, Kraków 1992; S. Vincenz, Lwowscy kosmopolici, "Wiadomości" 1966 nr 20 (1050). Przedruki: S. Vincenz, Po stronie dialogu, t. 2, Warszawa 1983; Idem, Tematy żydowskie, Gdańsk 1993; B. Łętocha, "Chwila". Gazeta Żydów lwowskich, "Rocznik Lwowski" 1995-1996; J. Hescheles, Oczyma dwunastoletniej dziewczyny, Kraków 1946; E. J. Feuerman, Arka Noego. Wybór esejów, Łódź 2000.
Oprac. Mariola Szydłowska