Teatry i zespoły

Teatr mieścił się w budynku przy ul. Marszałkowskiej 114, w sali na 400 osób. Powstał na bazie zespołu teatrzyku Olimpia, który przejął Wacław Julicz, po tym, jak zakończył działalność Teatr Kazimiery Niewiarowskiej. Do zespołu zaangażował współpracowników z poprzednich scen. Spektakle grane były dwa razy dziennie (19:20, 21:20), a ceny biletów rozpoczynały się od 2,5 zł.

Po pierwszych wielkich sukcesach w repertuarze rewiowym, teatr zaczął podupadać, jako że konkurencja Perskiego Oka, Morskiego Oka i Qui Pro Quo narzuciła tempo zmian i wystawność programów, które trudno było doścignąć. Teatr odzyskał stabilność na nowo pod kierunkiem Tadeusza Wołowskiego, który w repertuarze wrócił do formy scenicznej wodewilu.

Jednak nieduża scena i skromne warunki techniczne powodowały, że Czerwony As powoli wyciszał działalność. Choć każdy program przez miesiąc grany był dwukrotnie każdego dnia, co może dowodzić jego popularności, coraz częściej dyrekcja musiała odwoływać się do reperowania kasy teatralnej gościnnymi występami. Ten Leona Wyrwicza przez ponad trzy tygodnie zapełniał widownię i pozwolił na wystawienie kolejnych kilku programów.

Dzięki temu Czerwony As zakończył działalność z końcem sezonu 1928 roku. Warto zwrócić uwagę, że teatr ten, przez dwa lata działalności, pomimo zmian na stanowisku dyrektora, utrzymał stabilny zespół aktorski.

Ewa Hevelke (2017)

Bibliografia:

• Edward Krasiński, Warszawskie sceny 1918–1939, P.I.W., Warszawa 1976

Sezon: 1927 / 1928