Pod gwiazdami
Zapadł zmrok. W parku za pałacem - stół i kilka krzeseł. Przy nim więźniowie w celi klasztoru. Pełne dynamizmu trwogi i napięcia gniewu rozmowy, a potem przejmująca Wielka Improwizacja.
Miejsce akcji: park przed pałacem w Śmiełowie, a także - w Muzeum Adama Mickiewicza, czyli wewnątrz pałacu.
Czas akcji: wieczór w niedzielę. 69 dni przed 150. rocznicą śmierci Adama Mickiewicza.
Główni uczestnicy dramatu: aktorzy Teatru Polskiego w Poznaniu: Michał Kaleta (Konrad), Roland Nowak (Tomasz Zan), Łukasz Pawłowski (Żegota), Jakub Papuga (Sobolewski), Piotr Kaźmierczak (Frejend), Sebastian Grek (Feliks), Piotr Łukawski (Jankowski), Janusz Stolarski (ksiądz Piotr) oraz Ewa i Andrzej Kostołowscy (dyrekcja muzeum).
Główne wydarzenie: spektakl III części "Dziadów". Zapadł zmrok. Na podeście w parku za pałacem - stół i kilka krzeseł. Przy nim - oni, więźniowie w celi klasztoru. Pełne dynamizmu trwogi i napięcia gniewu rozmowy tych więźniów i potem wspaniała, jakże przejmująca Wielka Improwizacja Konrada i wreszcie scena egzorcyzmów księdza Piotra. Wszystkiego słucha niczym zaklęty, w milczeniu, wielki tłum: młodych i dorosłych. Wysłuchują Wielkiej Improwizacji drzewa parku. Pamiętające tamten czas mickiewiczowski? Gdy w tym pałacu obok mieszkał przecież ten wielki wędrowiec, który te słowa nieśmiertelne Improwizacji napisał. Po wyjeździe ze Śmiełowa, ale w sobie chyba już "nosił" tu i swoje "Dziady Drezdeńskie", i swojego "Pana Tadeusza". Słuchają tych słów pełnych bólu i buntu - gwiazdy nad Śmiełowem. No, nie słuchają ptaki... Widzę, jak ich duży klucz leci górą, zawraca za chwilę znowu leci, znowu zawraca...
Słuchają ci z pobliskich wsi, miasteczek, miast. Około siedmiuset tu ich przybyło. Przyjechali samochodami, autobusami, przyszli pieszo. Potem - oklaski, oklaski oklaski! Finał: spotkanie w pałacu.
Poczęstunek. Podziękowania i - wędrówka aktorów po pałacu. Także - do tego pokoju w którym on, jeden z największych Polaków, Europejczyków tu na ileś tam dni znalazł szczęśliwe schronienie. Tu - swoje słowa - zbroję przeciw złu, w sobie zaczął budować.
