Artykuły

Wioletta Chodowicz i Ewelina Pietrowiak są wśród nominowanych do Paszportów Polityki w dziedzinie muzyki.

Znamienne, że w Roku Chopinowskim nie mieliśmy sukcesów w dziedzinie pianistyki. Polscy muzycy na konkursie chopinowskim znaleźli się na niezbyt eksponowanych pozycjach, choć paru nominujących wpisało (pojedynczo) nazwiska najlepszych pod względem punktacji: Pawła Wakarecego, który otrzymał wyróżnienie, i Marcina Koziaka, który nie dostał się do finału, choć z punktacji wychodziło inaczej. Znamienne również, że wśród pianistów o polskim nazwisku największy sukces odniósł w tym roku Kanadyjczyk - 15-letni Jan Lisiecki, który właśnie podpisał pięcioletni kontrakt z wytwórnią Deutsche Grammophon.

Za to w operze działo się w tym roku wiele ciekawych rzeczy. Wioletta Chodowicz swoją osobowością muzyczną i zarazem sceniczną zwraca na siebie uwagę chyba od 2006 r., kiedy to pokazała kolejno kreacje Marii w "Wozzecku" Berga oraz tytułową rolę w "Hagith" Szymanowskiego w Operze Wrocławskiej. Dawno nie objawił się na naszych scenach ktoś tak wyrazisty. Ewelina Pietrowiak zaś zabłysła zwłaszcza dwiema niezwykle interesującymi realizacjami oper współczesnych; w tym roku - "Matki czarnoskrzydłych snów" Hanny Kulenty. Pojawienie się kolejnej, po naszej poprzedniej laureatce Paszportu POLITYKI, reżyserki, która czuje specyfikę tego gatunku, wzbudza nadzieję na jego dalszą dobrą przyszłość w Polsce.

A ponadto mamy już ustaloną czołówkę młodych polskich muzyków, więc kilka zgłoszeń w tym roku się powtarza. Najczęściej - Łukasz Kuropaczewski, który w tym roku wydał kolejną płytę i umocnił swoją pozycję w gitarowej czołówce.

Dorota Szwarcman

Nominowali:

Daniel Cichy "Tygodnik Powszechny", Anna S. Dębowska "Beethoven Magazine", "Gazeta Wyborcza", Adrianna Ginął "Przekrój", Jacek Hawryluk Polskie Radio Program 2, "Gazeta Wyborcza", Robert Kamyk TVP Kultura, Dorota Kozińska "Ruch Muzyczny", Jacek Marczyński "Rzeczpospolita", Adam Rozlach Polskie Radio Program 1, Ewa Solińska dziennikarka niezależna, Adam Suprynowicz Polskie Radio Program 2. Ponadto zgłoszeni zostali:

Alla Polacca (zespół muzyki dawnej), Wojciech Blecharz (kompozytor), Agnieszka Budzińska Bennett (sopranistka), Joanna Fressel (sopranistka), Bartosz Głowacki (akordeonista), Michał Gorczyński (klarnecista, performer), Marcin Koziak (pianista), Eliza Kruszczyńska (sopranistka), Krystian Krzeszowiak (tenor), Meccorre String Quartet, Aleksander Nowak (kompozytor), Agnieszka Rehlis (mezzosopranistka), Marcin Stańczyk (kompozytor), Michał Szymanowski (pianista), Krzysztof Urbański (dyrygent), Paweł Wakarecy (pianista), Marcin Zdunik (wiolonczelista), Wojciech Ziemowit Zych (kompozytor).

Internetowy serwis Paszportów POLITYKI: http://www.polityka.pl/paszportypolityki

Wioletta Chodowicz

Sopranistka, ur. w 1975 r. w Radomiu, absolwentka Akademii Muzycznej we Wrocławiu (dyplom z wyróżnieniem, 2002). Stypendystka ministra kultury w roku akademickim 2001/02. Laureatka m.in. I nagrody i nagrody specjalnej w Konkursie Słowiańskiej Muzyki Wokalnej w Katowicach (2001), nagrody specjalnej na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. H. Darclee w Braila (2001, Rumunia), I nagrody i nagrody specjalnej na VII Ogólnopolskim Konkursie Wokalnym w Dusznikach Zdroju (2002), wyróżnienia na II Konkursie wokalnym im. Ignacego J. Paderewskiego w Bydgoszczy (2003). Finalistka V Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. S. Moniuszki w Warszawie i zdobywczyni nagrody specjalnej za najlepsze wykonanie roli Halki (2004). Zadebiutowała w 2002 r. w Teatrze Wielkim w Poznaniu rolą Hrabiny w "Weselu Figara" Mozarta. Od 2003 r. jest solistką Opery Wrocławskiej. W 2004 r. zadebiutowała w Operze Narodowej. W 2010 r. wykonała tytułową partię Rusałki w operze Dvoraka w Teatrze Wielkim w Łodzi. Za granicą występowała m.in. w Filharmonii Monachijskiej, lipskim Gewandhaus, Tonhalle w Zurychu oraz na scenach teatrów w Hamburgu, Stuttgarcie, Hanowerze, Freiburgu i Londynie.

Nominujący o nominowanej:

Za wstrząsającą kreację Katii Kabanovej, ozdobę świetnej inscenizacji opery Ja naćka w Operze Narodowej, oraz wzruszającą rolę Rusałki, która uratowała nieudaną inscenizację opery Dvofaka w Łodzi. Za fenomenalną technikę wokalną, wybitny talent aktorski, doskonałe wyczucie tekstu i prawdę sceniczną.

Dorota Kozińska

Za aksamitny, melancholijnie ciepły, a jednocześnie ekspresyjnie wyrazisty głos, którym uwiarygodnia na operowej scenie trudne role kobiet nieszczęśliwych, wewnętrznie zablokowanych i potępionych.

Daniel Cichy

Klasa sama w sobie! W swych operowych wcieleniach kochających do szaleństwa kobiet (Hagith, Halka, Rusałka, Katia Kabanova) za każdym razem wciąga słuchacza w najwyższe stany emocji. Nominacja za sztukę prawdziwą i prawdziwe wzruszenia.

Adrianna Ginał

Łukasz Kuropaczewski

Gitarzysta, ur. w 1981 r. w Gnieźnie. Naukę gry na gitarze rozpoczął jako 10-latek w Zespole Szkół Muzycznych w Słupcy. Ukończył poznańską Szkołę Talentów i wrocławską Akademię Muzyczną. W latach 2003-08 odbywał studia uzupełniające u Manuela Barrueco w Peabody Conservatory w Baltimore, a następnie został jego asystentem. Laureat m.in. II nagrody na konkursie w Koninie (1993), I nagrody na konkursie w Krakowie (1994), Grand Prix na konkursie w Gdańsku (1995), I nagrody na konkursie w Castro Urdiales w Hiszpanii (1995), III nagrody na Międzynarodowym Konkursie Indywidualności Muzycznych im. Aleksandra Tansmana w Łodzi (1996), II nagrody na konkursie w Tokio (1997), III nagrody (I nie przyznano) na konkursie w Almerii w Hiszpanii (2000). W 2004 r. otrzymał nagrodę Eurotalent od Telewizji Polskiej. W 2005 r., z rąk rektora uczelni w Baltimore, odebrał nagrodę Peabody Career Development Grant dla najlepiej rokującego studenta. Dwukrotnie nominowany do Paszportu POLITYKI. Koncertuje na całym świecie, gra muzykę kameralną, prowadzi kursy mistrzowskie w różnych krajach Europy i w Stanach Zjednoczonych. Od 2008 r. jest dyrektorem artystycznym festiwalu Polska Akademia Gitary.

Nominujący o nominowanym:

Trudno sobie wyobrazić piękniejszą karierę. Do świata gitarzystów wkroczył przebojem i pozostał w nim na dobre, choć w Polsce "klasyczni" gitarzyści mogą jedynie pomarzyć o zainteresowaniu, jakim obdarza się pianistów czy skrzypków.

Jacek Hawryluk

Wyjątkowo wrażliwy na urodę brzmienia, umie, również dzięki niebywałym umiejętnościom technicznym, stworzyć na swoim kameralnym, delikatnym instrumencie wielkie muzyczne kreacje. Ma magiczny wpływ na swoich studentów, dla których jest wzorem artysty i pedagoga.

Ewa Solińska

Ewelina Pietrowiak

Reżyserka i scenografka, ur. w 1977 r. w Warszawie. Absolwentka Wydziału Reżyserii warszawskiej Akademii Teatralnej (2006), Wydziału Architektury Politechniki Poznańskiej oraz Państwowej Szkoły Muzycznej I st. Studentka Podyplomowych Studiów Wokalnych na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Asystowała Mariuszowi Trelińskiemu w Operze Narodowej przy spektaklach "Dama pikowa" Czajkowskiego i "Andrea Chenier" Giordano. Zadebiutowała "Pokojówkami" Geneta w warszawskim Teatrze Ateneum (2006); zrealizowała na tej scenie również "Sonatę jesienną" Bergmana oraz "Trash Story albo sztukę niepamięci" Magdaleny Fertacz. Reżyserowała m.in. w zielonogórskim Teatrze im. Kruczkowskiego, w Teatrze Syrena, w Laboratorium Dramatu w Warszawie. Za scenografię przedstawienia Teatru Wierszalin w Supraślu pt. "Wierszalin. Reportaż o końcu świata" otrzymała nagrodę na XIV Międzynarodowych Toruńskich Spotkaniach Teatrów Lalek. W teatrze operowym zadebiutowała w 2008 r. realizacją "Jutra" Tadeusza Bairda w Operze Wrocławskiej, którą później powtórzyła w Teatrze Wielkim w Poznaniu. W Operze Bałtyckiej przygotowała reżyserię i scenografię "Halki". W 2010 r. w Operze Wrocławskiej zrealizowała "Matkę czarnoskrzydłych snów" Hanny Kulenty.

Nominujący o nominowanej:

Za odwagę w podejmowaniu reżyserskich wyzwań w teatrze operowym, ciekawość literatury polskiej - także współczesnej, wnikliwość w czytaniu libretta i partytury oraz determinację w osobistym zgłębianiu filozofii śpiewu.

Daniel Cichy

Za umiejętność tworzenia nowoczesnego teatru muzycznego z poszanowaniem oraz twórczym rozwinięciem idei kompozytora. A przede wszystkim za szacunek i chęć pracy nad utworami polskimi.

Jacek Marczyński