Artykuły

Na ulicach możemy zobaczyć już billboardy ze zdjęciem Andrzeja Seweryna, który promuje Teatr Polski. Znany aktor od stycznia obejmie dyrekcję artystyczną sceny przy Karasia. Czy zmieni jej wizerunek?

Dyrektorem artystycznym Teatru Polskiego Andrzej Seweryn miał zostać już we wrześniu tego roku. Jeszcze przed wakacjami zapowiedział kilkanaście premier i wydarzeń. Jednak w lipcu okazało się, że to niemożliwe, ponieważ urząd wojewódzki nagle zmniejszył dotację teatrowi. Dlatego Andrzej Seweryn poprosił marszałka o zawieszenie go na stanowisku dyrektora. Od października do grudnia w Polskim grano wybrane przedstawienia z dawnego repertuaru, a nad ich doborem czuwał Jarosław Gajewski, zastępca dyrektora artystycznego.

Czy teraz Andrzej Seweryn jest bardziej powściągliwy w swoich planach? Czego nauczyła go ta nieprzyjemna sytuacja, w jakiej się znalazł? - Spontanicznie miałem ochotę odpowiedzieć: ostrożności. Ale tak nie jest. Oznaczałoby to, że otrzymując tę propozycję, naiwnie myślałem, że nie spotkają mnie żadne problemy. "Przyjeżdża panisko z Francji, a tu ta słowiańska, polska organizacja życia publicznego utrudnia mu życie". To byłby fałsz. Myślę, że właściwie niczego mnie to nie nauczyło - mówi. I dodaje: - Budżet na rok 2011, który dzięki wysiłkowi władz województwa mazowieckiego został nam przyznany, jest powrotem do budżetu z 2008 roku. Wtedy Teatr Polski miał jedną scenę - my spróbujemy obdzielić nim dwie.

Na początek swojej dyrekcji 5 i 6 stycznia Andrzej Seweryn chce pokazać swój monodram z krakowskiego Teatru im. Słowackiego "Wyobraźcie sobie..." na podstawie tekstów Szekspira. Ale też w tym samym miesiącu, 15 stycznia, odbędzie się pierwsza premiera przygotowana przez Polski - "Szczęśliwe dni" / "Końcówka" Becketta w reżyserii Antoniego Libery z Olgą Sawicką, Krzysztofem Gosztyłą, Jarosławem Gajewskim i Andrzejem Sewerynem.

Nowemu dyrektorowi zależy na tym, aby zmienić Teatr Polski. - Chciałbym, żeby był sceną, na której krzyżują się najróżniejsze konwencje estetyczne. Jest tu miejsce na dyskusje i różnorodne prezentacje: ostatnio grał u nas teatr z Gardzienic, zamierzamy zapraszać teatry lalkowe, alternatywne, zespoły spoza Warszawy. Chciałbym, żebyśmy się sami nie izolowali od świata i żeby nas nie izolowano - zapowiada.

Podkreśla, że w repertuarze znajdą się też spektakle, które będą podejmować tematy społeczne. - W marcu planujemy premierę "Żeglarza" Szaniawskiego w reżyserii Jerzego Klesyka. To piękny tekst napisany w latach 20., równie głęboki jak najlepsze filmy amerykańskie mówiące o potrzebie mitu, prawdy w życiu politycznym, chęci budowania pomników. To temat dość aktualny. Mam nadzieję, że będzie głosem w debacie na tematy tak bardzo obchodzące Polaków - mówi Andrzej Seweryn.

Zaprasza do współpracy zagranicznych reżyserów. Premierę "Cyda" przygotuje w kwietniu Ivan Alexandre, w czerwcu "Wieczoru Trzech Króli" - Dan Jemmett, w październiku "Szkołę żon" będzie reżyserował w Polskim dobrze znany widowni warszawskiej Jacques Lassalle. Swoje miejsce mają też znaleźć tu reżyserzy najmłodszego pokolenia. I tak Natalia Kozłowska, która w ubiegłym sezonie przygotowała interesujący dyplom operę "Dydona i Eneasz", wystawi "Nowego Don Kichota" Fredry, a studentka reżyserii Karolina Kolendowicz "Hekubę" z Jadwigą Jankowską-Cieślak w roli głównej.

Zależy mu, aby Polski stał się miejscem otwartym. Jutro o godz. 13 odbędzie się w Polskim otwarte dla wszystkich spotkanie opłatkowe. A 29 stycznia, w rocznicę powstania sceny - "Noc w Polskim".

- Chciałbym, żeby to wydarzenie miało po części atmosferę Piwnicy pod Baranami, aby teatr stał się miejscem, w którym czujemy się dobrze, nie jesteśmy skrępowani. Możemy przechodzić z jednej sali do drugiej, posłuchać Bacha i współczesnego zespołu, zobaczyć scenę z Teatru Szekspirowskiego, ale także usłyszeć kilka tekstów czytanych przez nestorów Teatru Polskiego na temat tego, czym jest i czym ma być teatr. Warto też pośpiewać razem - zapowiada Andrzej Seweryn.