Warszawa. Rocznica śmierci Jacka Kaczmarskiego
Dziś [10 kwietnia] mija pierwsza rocznica śmierci poety, pieśniarza i barda "Solidarności", Jacka Kaczmarskiego.
Przyjaciele zmarłego w wieku 47 lat artysty określali go mianem "polskiego Boba Dylana".
- Zawsze głośno protestował przeciwko złu, przemocy i głupocie. Lata komunizmu i lata stanu wojennego, kiedy śpiewał dla nas z radia Wolna Europa, a także lata jego śpiewania już w wolnej Polsce - to wszystko zawsze będziemy pamiętać" - powiedział w rozmowie z PAP jeden z przyjaciół muzyka, Mirosław Chojecki.
Jacek Kaczmarski urodził się 22 marca 1957 r. w Warszawie. Jeden z pierwszych tekstów do piosenki "Wydarzenie w knajpie" napisał, mając 15 lat. Ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim.
Karierę artystyczną rozpoczął w połowie lat 70. Był m.in. laureatem festiwali Piosenki Studenckiej w Krakowie i Piosenki Prawdziwej w Gdańsku. Występował m.in. z Przemysławem Gintrowskim, współpracował z kabaretem "Pod Egidą". W 1979 r. przygotował wraz z Gintrowskim i Zbigniewem Łapińskim program poetycki "Mury", z którym występował w całym kraju. Rok później otrzymał nagrodę dziennikarzy na festiwalu w Opolu, a w 1981 r. zdobył tam drugą nagrodę w konkursie kabaretowym.
Wprowadzenie stanu wojennego w grudniu 1981 zastało go we Francji. Od tej chwili przebywał na emigracji, pracował m.in. w Radiu Wolna Europa, koncertował w Europie, Ameryce Płn. i Australii. Mówił o sobie, że jest "krnąbrnym sługą sentymentalnej panny S." Po powrocie do Polski w 1990 r. odbył spektakularną trasę koncertową, nagrał także płytę "Wojna postu z karnawałem". W 1994 r. wydał dwa kolejne albumy, "Sarmatię" oraz "Szukamy stajenki" - zbiór kolęd i pastorałek. W tym samym roku na rynek trafiła jego debiutancka powieść autobiograficzna, "Autoportret z kanalią".
W 1995 r. wyjechał do Australii, gdzie przygotował m.in. materiał do albumów "Między nami" (1997) i "Dwie skały" (1999). Pisał też kolejne powieści, które ukazały się w Polsce: "Plaża dla psów" (1998), "O aniołach innym razem" (1999) i "Napój Ananków" (2000) - książkę o jego pracy w RWE.
W 2002 roku wykryto u Kaczmarskiego raka krtani. Przeszedł operację w Innsbrucku. Na wieść o jego chorobie w wielu miastach Polski zorganizowano koncerty i akcje charytatywne, z których dochody przeznaczono na leczenie artysty. Udział w nich wzięli m.in. Zbigniew Hołdys, Krzysztof Daukszewicz, Lora Szafran, Ryszard Rynkowski, T. Love, Kabaret Moralnego Niepokoju i Marcin Daniec.
Popularność przyniosły Kaczmarskiemu takie pieśni, jak "Mury", "Obława", "Nasza klasa", "Głupi Jasio", "Zbroja" czy "Dzieci Hioba". Śpiewał je nie tylko w salach koncertowych, lecz także w mieszkaniach przyjaciół. Jego ostatnia płyta, "Mimochodem", ukazała się w 2001 r. W sumie nagrał 23 albumy.
Wydał także osiem tomików poezji, m.in. "Wiersze i Piosenki" w 1983 r., "Rozbite oddziały" (1998) i "Tunel" (2004). Teksty jego utworów znalazły się także w 15 śpiewnikach.
W 2000 r. prezydent Aleksander Kwaśniewski odznaczył Jacka Kaczmarskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
