Artykuły

Warszawa. Bohdan Korzeniewski w Bibliotece Narodowej

Wystawę "Bohdan Korzeniewski. Książki i teatr" otwarto we wtorek, 12 kwietnia, w Bibliotece Narodowej w Warszawie. Ekspozycja, zorganizowana w stulecie urodzin wybitnego reżysera teatralnego, pisarza i tłumacza, pokazuje jego powiązania z teatrem i literaturą.

Podczas wtorkowego wernisażu artystę wspominali znani polscy aktorzy, m.in. Andrzej Łapicki i Maja Komorowska. Łapicki podkreślił, że Korzeniewski zawsze przykładał wielką wagę do tego, by mówić piękną polszczyzną. - Zwracał uwagę na piękno myśli i formę wypowiedzi - zaznaczył aktor.

Warszawska ekspozycja przypomina m.in. związki Korzeniewskiego z bibliotekarstwem - to właśnie Biblioteka Narodowa była pierwszym miejscem pracy artysty. Pracował w niej z przerwami w latach 1932-38.

Na wystawie zobaczyć można m.in. ocalałe podczas II wojny światowej archiwalia - odręcznie pisane sprawozdania dotyczące wykonywanej przez Korzeniewskiego pracy, notatki, opinie zwierzchników. Są także książki Korzeniewskiego, projekty kostiumów do spektakli reżyserowanych przez niego, fotografie teatralne, afisze i plakaty.

Na ekspozycję składają się również artykuły poświęcone Korzeniewskiemu, m.in. felieton Czesława Miłosza wydrukowany w "Tygodniku Powszechnym" w maju 2004 r. Miłosz wspomina w nim, że po wojnie Korzeniewski zasłynął jako "tropiciel czarownic", tzn. aktorów, którzy za zezwoleniem władz niemieckich grali lekki repertuar w okupacyjnej Warszawie, przyciągając tłumy publiczności.

Bohdan Korzeniewski, reżyser, krytyk i historyk teatru, pisarz i pedagog, urodził się 12 kwietnia 1905 r. w Siedlcach. W 1934 r. zaczął wykładać historię teatru w warszawskim Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej (PIST). Po wojnie był dyrektorem i kierownikiem artystycznym wielu teatrów, m.in. Narodowego i Polskiego w Warszawie. Do jednej z najgłośniejszych inscenizacji Korzeniowskiego należy jego debiut reżyserski, "Szkoła żon" Moliera z 1948 r. Reżyserował także "Don Juana" Moliera (1950, 1962), "Nie-Boską komedię" Zygmunta Krasińskiego (1959), "Tragiczne dzieje doktora Fausta" Christophera Marlowe'a (1971).

Przez wiele lat pełnił funkcję dziekana Wydziału Reżyserii PWST w Warszawie. Był tłumaczem literatury rosyjskiej i francuskiej, m.in. dzieł Moliera. Napisał m.in. książki "O wolność dla pioruna w teatrze" (1973), "Spory o teatr" (1966). Zmarł w 1992 roku.

Wystawę można zwiedzać do 4 maja od poniedziałku do piątku w godzinach 10-18, w soboty w godz. 10-15.

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji