Jubileusz Jana Kobuszewskiego
Jan Kobuszewski, jeden z najwybitniejszych polskich aktorów komediowych, kończy dziś 70 lat.
"Długie toto jak Don Kichot przynajmniej, chude toto, gęba pociągła i mizerna, nos orli niestety, uszy odstające, a do tego od dołu takie długie nogi, a od góry takie długie ręce. Czerwony Kapturek mógłby omdleć" - tak "Kobusz" lub "von Kobusch" (jak nazywano aktora w kabarecie "Dudek") opisał samego siebie w "Sztandarze Młodych" z 1978 roku.
Jan Kobuszewski urodził się w 1934 roku w Warszawie w rodzinie o aktorskich tradycjach. Mało kto wie, że ten bardzo popularny aktor, podobnie jak wielu innych o głośnych dziś nazwiskach, nie dostał się za pierwszym razem do szkoły teatralnej. Rok później warszawska PWST przyjęła jednak Jana Kobuszewskiego w poczet studentów pierwszego roku. Ukończył ją w 1956 roku. Zanim widzowie poznali jego niepowtarzalną vis comica, przez 20 lat Kobuszewski był aktorem scen dramatycznych, m.in. Teatrów Polskiego i Narodowego w Warszawie oraz Nowego w Lodzi.
Do telewizji trafił w 1955 roku. Początkowo prowadził z innym aktorem - Janem Kociniakiem - program "Wielokropek", później w latach 60., po rekomendacji Wiesława Michnikowskiego i Wiesława Gołasa rozpoczął współpracę z Kabaretem "Dudek" Edwarda Dziewońskiego. Występuje także w "Kabarecie Olgi Lipińskiej". Zagrał główną rolę w serialu "Barbara i Jan" (1962), wystąpił także w wielu komediach: "Halo Szpicbródka", "Lata dwudzieste, lata trzydzieste", "Ewa chce spać" oraz we wszystkich filmach Stanisława Barei, m.in. w "Nie ma róży bez ognia" i "Poszukiwany, poszukiwana".
Niezaprzeczalny talent aktorski potwierdza Kobuszewski każdą rolą. Od 1976 roku występuje w Teatrze Kwadrat w Warszawie. Zagrał tam m.in. w sztukach "Damy i huzary", "Wstrętny egoista" oraz "Czarujący łajdak". Ostatnie dwie także wyreżyserował.
