Łzy nad pustą skarbonką
Prywatne teatry skarżą się, że urzędnicy rzucają im kłody pod nogi. Z zawiścią popatrują też na miejskie sceny. Buffo, klub Le Madame czy zespół Montownia zdecydowali się niegdyś na męskie reguły gry - postanowili robić prywatny teatr. Teraz, kiedy zaczyna brakować im kasy, już nie po męsku wyrzekają na nieuczciwą konkurencję i bezdusznych urzędników - pisze Iza Natasza Czapska.
Na konferencji w Buffo, zwołanej by poinformować o groźbie zamknięcia teatru, Janusz Józefowicz [na zdjęciu] wytykał palcem teatr Roma - że dostaje duże dotacje, a nie powinien, bo ma repertuar, który na dotacje nie zasługuje. Katarzyna Szustow z Le Madame buntowniczo zapowiedziała, że od miejskich urzędników pieniędzy nie chce, bo to się wiąże z cenzurą.
Chwilę później zżymała się na brak zainteresowania ze strony miasta młodymi twórcami i, oczywiście, na brak pieniędzy. Szustow, dla odmiany wytykała najnowszą premierę Adama Hanuszkiewicza "Sex party po polsku", jako nie zasługującą na dotację. Wtórował jej menager Montowni, Piotr Duda.
Tadeusz Słobodzianek z Towarzystwa Autorów Teatralnych przyznał, że dotację od miasta dostał. Wytykał teatrowi Powszechnemu, że gra głównie angielskie sztuki. O premierach młodych polskich dramaturgów w Powszechnym: Walczaka, Mana, Bolesty nie wspomniał.
Na konferencję nie zaproszono ani wytykanych, ani przedstawicieli urzędu miasta, pod których adresem sypały się gromy.
- Patrzymy nieśmiało w przyszłość - zakończył ten zbiorowy szloch Józefowicz.
Zarówno on, jak i Janusz Stokłosa, klub Le Madame czy zespół Montownia zdecydowali się niegdyś na męskie reguły gry - postanowili robić prywatny teatr. Teraz, kiedy zaczyna brakować im kasy, już nie po męsku wyrzekają na nieuczciwą konkurencję i bezdusznych urzędników.
