Hamlet udaje ofiarę
"Udając ofiarę" w reż. Bartosza Zaczykiewicza w Studium Aktorskim im. Aleksandra Sewruka przy Teatrze im. Jaracza w Olsztynie.
Modna w świecie rosyjska sztuka "Udając ofiarę" trafiła do Olsztyna. W sobotę prezentowali swoje umiejętności w spektaklu dyplomowym w reżyserii Bartosza Zaczykiewicza studenci III roku Studium Aktorskiego im. Aleksandra Sewruka. Sztuka jest skonstruowana jak szwajcarski zegarek, reżyser Bartosz Zaczykiewicz dobrze ten mechanizm nakręcił, każdy z aktorów mógł pokazać, co potrafi. Wystąpili: Alicja Drzewiecka, Joanna Ginda, Angelika Kujawiak, Sylwia Sławińska, Piotr Boratyński, Dominik Jakubczak, Piotr Stawski i Marcin Tomaszewski. Sztukę napisali bracia Oleg i Władimir Presniakow. Tworzą zgrany duet, jak kiedyś bracia Strugaccy. Ale "Udając ofiarę" nie jest utworem z gatunku s-f. Bracia Presniakow nazwali ją "łobuzerską parafrazą Hamleta". To gorzka groteska o współczesnej Rosji. Jej bohater, absolwent studiów humanistycznych, wybiera sobie niezobowiązującą pracę - wciela się w ofiary przestępstw podczas milicyjnych wizji lokalnych. Raz jest więc kobietą, która wypadła przez okno, raz dziewczyną utopioną w basenie, innym razem mężczyzną zastrzelonym podczas zjazdu koleżeńskiego.
Dlaczego Wala wybrał takie zajęcie? Tłumaczy, że boi się śmierci, chce się z nią oswoić. Ale prawda jest taka, że Wala nie ma zamiaru dorosnąć, jak wielu 30-latków, nie tylko w Rosji. I lubi udawać. Wizja lokalna jest też tu metaforą współczesnego świata, w którym każdy udaje kogoś innego. Oglądamy Rosję w krzywym zwierciadle. I tę postsowiecką, gdzie sprzątaczka może nakrzyczeć na milicjanta, i tę nowobogacką, żywiącą się w restauracjach sushi. Raz jest strasznie, raz śmiesznie, patetyczne i lirycznie, jest duch ojca jak w Hamlecie i jest Daleki Wschód, jest Kaukaz, z którym walczy. Spektakl podobał się widzom, którzy nie szczędzili braw młodym aktorom. Ja też głośno klaskałem. Warto pójść na "Udając ofiarę" do Sewruka.
