Kobiety są z Marsa
"Płatonow" w reż. Krzysztofa Nazara w Teatrze im. Jaracza w Olsztynie. Pisze Ewa Mazgal w Gazecie Olsztyńskiej.
W sobotę olsztyński Teatr im. S. Jaracza pokazał premierowy spektakl - młodzieńczą sztukę Antoniego Czechowa "Platonow", czyli historię pewnego wiejskiego nauczyciela. Platonów wolałby być kimś innym, ma żonę, ale wolałby inną, więc uwodzi żonę kogoś innego. Kochają się w nim jeszcze dwie inne kobiety, co prowadzi do takiego napięcia i splątania uczuć, że tylko katastrofa może przynieść wszystkim - także widzom - ulgę. U Czechowa to kobiety są z Marsa, bo choć pozbawione praw i uwięzione w klatce konwenansu, są gotowe podjąć walkę o życiowe zmiany. A mężczyźni to cała menażeria nieudaczników, cyników, graczy, leni, okrutników i pijaków.
Krzysztof Nazar musiał tę galerię typów męskich i żeńskich, inteligenckich i chłopskich rozstawić na scenie i zdynamizować, by utrzymać uwagę widza przez blisko trzy godziny.
Są tym w tym przedstawieniu momenty wysmakowane i wystylizowane, dzięki gimastycznemu ruchowi, przewlekaniu się przez drabinę, krzesła i szkolną ławkę, jeździe na rowerze i kostiumowym dyskretnie nawiązującym do belle epoque. Atmosferę nostalgicznych zmierzchów, świtów i gorących nocy tworzą udatnie operacje scenicznym światłem i podkreśla impresjonistyczna, przywołująca w pamięci frazy Debussy'go i Griega, muzyka Janusza Stokłosy.
Jednak największy ciężar spoczął na aktorach. Nie było w tym przedstawieniu ról nieważnych - każda, począwszy od "sług ciemnych" rozwieszających lampiony, przez strasznego złoczyńcę Osipa do tytułowego bohatera - była przemyślana i ustawiona. Jest więc neurotyczny egoista Płatonow (Artur Steranko), mocna i rozsądna Anna Wojnicewa (Joanna Fertacz), krucha i zbłąkana Sonia (Katarzyna Grzybow-ska), śmiertelnie ugodzona zdradą męża Sasza (Katarzyna Kropidłowska), zmiażdżony i bezradny Sergiusz (Marcin Kiszluk), ale często ta gęsta emocjonalna sieć pęka i widz dryfuje myślami ku innym wspomnieniom.
