Prywatna klinika
Wczasach recesji każdy radzi sobie jak może... Sposobem na życie Harriet są dwaj kochankowie. Obaj są żonaci, więc nie mogą wiecznie przesiadywać u Harriet. W związku z tym trwa ciągła rotacja - jeden wychodzi, drugi przychodzi. Żaden o sobie nic nie wie. Sytuacja wprost idealna i... podwójne dochody, bo obaj łożą dzielnie na utrzymanie. Pewnego dnia skrupulatnie prowadzony przez Harriet terminarz wizyt obu panów bierze w łeb. I zaczyna się ciąg nieprawdopodobnych zdarzeń. Zdarzeń absurdalnych, w normalnym - uporządkowanym i szarym aż do bólu codziennym życiu - kompletnie nie do pomyślenia. "Prywatna klinika" autorstwa dwóch angielskich mistrzów gatunku: Johna Chapmana i Dave Freemana jest doskonale napisaną farsą z odpowiednią szczyptą dwuznaczności, erotyki, mnóstwem sytuacyjnych i słownych żartów. Są oczywiście żarty prymitywne, ale zdecydowanie więcej błyskotliwych, zaskakujących. W sobotni wieczór w sosnowieckim Teatrze Zagłębia premierowa widownia wyła ze śmiechu.
Już sami bohaterscy kochankowie wywołują ogólną wesołość. To żadni tam przystojniacy, czy w ogóle wyjątkowi mężczyźni. Alek - prosty, by nie powiedzieć dosadniej - chamski w obejściu, handluje rybami. Gordon - facet z brzuszkiem, ma dla odmiany farmę kurzą i zasypuje Harriet jajkami.
Gdy pewnego dnia Harriet odwiedza jej szkolna koleżanka Anna cały układ zaczyna się rozpadać. Akcja toczy się błyskawicznie, niespodziewane zwroty, gagi, prawdziwy fajerwerk humoru nie pozwala na moment odpoczynku.
A swoją drogą jeśli przyjrzycie się takim różnym "niebezpiecznym związkom" to świat jest pełny takich "uroczych" Harriet i facetów od jajek i ryb, którzy usiłują na boku urozmaicić nieco swoją nudną codzienność. Tyle, że w życiu traktujemy to w kategoriach tragedii, a nie farsy. Gdybyście spojrzeli na to z przymrużeniem oka, to może wygląda to właśnie tak?
