Warszawa. Krzysztof Kowalewski kończy 75 lat
Krzysztof Kowalewski, jeden z najpopularniejszych polskich aktorów, odtwórca pamiętnych ról komediowych w "Misiu" i "Brunecie wieczorową porą" Stanisława Barei, bohater radiowego cyklu "Kocham Pana, Panie Sułku" kończy we wtorek 75 lat.
Pytany w jednym z wywiadów o najważniejszą cechę w zawodzie aktora, odparł: - Talent to jest coś, z czym się człowiek rodzi albo nie. Jednocześnie zaznaczył: - Załóżmy, że mówimy o aktorze utalentowanym. Wtedy niewątpliwie równolegle z talentem idzie pracowitość. Jeśli nie ma pracowitości, precyzji, to na dłuższą metę niewiele można osiągnąć.
Kowalewski urodził się 20 marca 1937 r. w Warszawie. Jest absolwentem stołecznej PWST. Zagrał około 100 ról w polskich filmach i serialach. Na dużym ekranie debiutował w 1960 r. niewielką rolą w "Krzyżakach" Aleksandra Forda. W kolejnych latach wystąpił m.in. w filmach "Urząd" Janusza Majewskiego (1969) i "Uciec jak najbliżej" Janusza Zaorskiego (1972). Duże uznanie widzów przyniosła mu rola Rocha Kowalskiego w "Potopie" Jerzego Hoffmana z 1974 r. Po latach Kowalewski wystąpił u Hoffmana w "Ogniem i mieczem", jako Zagłoba (1999).
Dużą popularność przyniosły Kowalewskiemu role komediowe. Aktor wystąpił m.in. w filmach: "Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz" (1978), "Miś" (1980, jako Hochwander, kierownik produkcji), "Wyjście awaryjne" (1982), "C.K. Dezerterzy" (1985), "Rozmowy kontrolowane"(1991), "Nic śmiesznego"(1995), "Ryś" Stanisława Tyma (2007).
Najmłodsza publiczność pamięta Kowalewskiego m.in. z ról w serialach "Rodzina Leśniewskich" (1978) i "Janka" (1989).
Kowalewski znany jest również słuchaczom radiowym, jako niezapomniany Pan Sułek w satyrycznym słuchowisku autorstwa Jacka Janczarskiego, pt. "Kocham Pana, Panie Sułku".
Pan Sułek, "starszy bęcwał w młodym wieku" (jak postać tę określił sam Kowalewski), pojawił się na antenie radiowej Trójki w 1973 roku. Od początku towarzyszyła mu Pani Eliza (w tej roli Marta Lipińska). Na każde jej - Kocham Pana, Panie Sułku..., Sułek odpowiadał nerwowym: - Cicho! Kowalewski, pytany w jednym z wywiadów, na czym jego zdaniem polega wielka popularność tej w gruncie rzeczy mało sympatycznej postaci, odparł: - Socjologowie określiliby to krótko: czar chama.
W opinii Kowalewskiego ludzie pokochali Sułka za jego "prostolinijność, za to, że wali prosto z mostu to, co ma na myśli". - To dziwne, ale mam wrażenie, że wielu pisarzy jest wręcz zafascynowanych tego typu postaciami. Wystarczy wymienić Edka w "Tangu" czy Pełnomocnika w "Ambasadorze" Mrożka - ocenił aktor.
W teatrze Kowalewski debiutował w 1961 r. rolą Willy'ego w przedstawieniu "Robin Hood" (Teatr Klasyczny). Grał kolejno w warszawskich teatrach: Klasycznym (1960-1961), Dramatycznym (1961-1962), Polskim (1962-1970), Studenckim Teatrze Satyryków (1970-1973) i w Teatrze Rozmaitości (1974-1977).
Od 1977 r. artysta jest związany z warszawskim Teatrem Współczesnym. Na scenie tego teatru można go było zobaczyć m.in. w spektaklach: "Namiętna kobieta", "Czarowna noc", "Męczeństwo Piotra Ohey'a" i "Napis".
