Artykuły

Roman Pawłowski, Krytyk Jedynie Słuszny, Mądry i Licencjonowany (w skrócie KJSMiL), niczego, niestety, z mojej odpowiedzi na oświadczenie Doroty Sajewskiej nie zrozumiał - pisze Włodzimierz Paszyński, wiceprezydent Warszawy.

Dlaczego? Mam pewne w tej materii podejrzenia. Ich esencją może być fragment rozmowy dwóch przyjaciół ze Stumilowego Lasu. Oto on:

O, Królik jest mądry - powiedział Puchatek w zamyśleniu.

Tak - przyznał Prosiaczek - Królik jest mądry.

I ma Rozum - rzekł Puchatek.

Tak - zgodził się Prosiaczek - Królik ma Rozum.

Nastąpiło długie milczenie.

I myślę - ciągnął Puchatek - że on właśnie dlatego nigdy nic nie rozumie.

Stosunek do felietonu Romana Pawłowskiego mam ambiwalentny; z jednej strony mnie ucieszył, jest bowiem dowodem niewątpliwego sukcesu pedagogicznego. KJSMiL coś sobie poczytał. Jest więc nadzieja, że Królik zmądrzeje! Z drugiej strony jednak zmartwił mnie poziom tej wypowiedzi - nie zwykłem na takim dyskutować. Bo obelżywy tekścik Romana Pawłowskiego sprowadza się w gruncie rzeczy do inwektyw pod moim adresem. I tu właściwie jedyną odpowiedzią powinien być pewien poręczny w wielu podobnych sytuacjach pewien fragment z Juliana Tuwima (zaczyna się od słów: "Próżnoś krytyki się spodziewał..."), ale nie zacytuję go w całości ze względu na jego nieobyczajność (Dobrze Wyedukowany Krytyk sobie doczyta). Zamiast niego polecam Norwida:

1

Noszą pióra na głowach dzicy -

Takie też jest i twoje pióro,

Skoro nie wiesz nawet różnicy

Między Krytyką a Cenzurą.

2

Drugiej niwa, czy złą, czy żyzną -

Nigdy własną!... lecz pierwszej siły

Są jej własne, są jej spuścizną

Po tych, co dzieła ich przeżyły!

Rajco! efemerycznych sporów:

Autorów-sądzą ich dzieła,

Nie-autorzy autorów!

4

Bo i różnica by zginęła,

Co? gościnny druh, a co? szynkarz:

Pamfletami byłyby dzieła,

Krytykiem?... byłby pojedynkarz!

I to by było na tyle.