Artykuły

- Nasz spektakl jest apoteozą kobiety, która czuje się wolna i jest gotowa za tę wolność zapłacić najwyższą cenę - mówi Marek Weiss, reżyser "Carmen" Georgesa Bizeta. Premiera widowiska w sobotę 21 kwietnia w Operze Bałtyckiej.

"Carmen" to obecnie jedna z najpopularniejszych - o ile nie najpopularniejsza - opera świata. A wcale nie musiało tak być. Prapremiera działa Bizeta w Paryżu spotkała się z bardzo chłodnym przyjęciem. I to z powodów, dla których "Carmen" tak cenimy dziś: łączenia przez autorów motywów tragicznych z komediowymi oraz dwuznaczności moralnej działań tytułowej bohaterki. Bo w warstwie fabularnej to klasyczna opowieść o miłosnym trójkącie: o względy ognistej Cyganki walczy sierżant Don José oraz Escamillo.

- To arcydzieło ma wiele warstw, a każda z nich ma swoich zwolenników walczących o "jedynie słuszną" interpretację - uważa Marek Weiss, reżyser "Carmen" w Operze Bałtyckiej. - My nie chcemy narzucać naszej rytualnej opowieści pozbawionej rodzajowości, jako jedynie słusznej, ale zapraszamy do uwzględnienia jej w wachlarzu możliwych interpretacji tego genialnego dzieła muzycznego. Nas interesuje nie tyle koloryt hiszpański utrwalony w setkach stereotypowych inscenizacji, ile opowieść o kobiecie, która żyła w przekonaniu, że tak jak mężczyzna ma prawo wyboru miłości i prawo odmowy, kiedy miłości nie czuje. Pozornie oczywista sprawa, która jest podstawą równouprawnienia, szwankuje notorycznie nie tylko w Hiszpanii, ale wszędzie, w tym również w kraju nad Wisłą. Nasz spektakl jest apoteozą kobiety, która czuje się wolna i jest gotowa za tę wolność zapłacić najwyższą cenę. To kolejna premiera, która taką apoteozę zawiera. Traviata, Ariadna, Butterfly, Tatiana, Pamina, Madame Curie - oto galeria heroicznych kobiet, które podziwiamy. Męski świat, który na nie wydaje nieubłagany wyrok, jest w naszym przekonaniu wart potępienia. Analiza zadufania i obłudy męskiego punktu widzenia na sprawy miłości jest więc zasadniczym tematem naszej interpretacji "Carmen".