Zagrał Walusia u Łomnickiego
Wspomina Andrzej Golejewski, dziś aktor Teatru im. J.Osterwy, który w prapremierowym przedstawieniu "Do piachu" Tadeusza Różewicza w reżyserii Tadeusza Łomnickiego zagrał w warszawskim Teatrze na Woli główną rolę - Walusia.
- Ta prapremiera odbyła się w roku 1979. Na próbach był Różewicz i pojawiali się różni ludzie, m.in. kapitan AK i sierżant BCh. Spierali się, że takie sytuacje, jak przedstawiona w sztuce, nie miały miejsca A autor "Do piachu" twierdził, że u niego w Radomskiem była, że taka historia przydarzyła się bodaj jego kuzynowi. Waluś to człowiek niedouczony, ale i tzw. wioskowy
przygłup. I taki ktoś z marginesu staje się świadkiem i oskarżonym o gwałt. Byli inni świadkowie ale uciekli. On tylko pilnował świni i worka mąki. Sąd nad nim odbył
się gdzieś poza partyzanckim obozem. Wszyscy koledzy aktorzy uważali, że to niedobrze, że sąd powinien odbywać się jawnie. Później zaczęło się swoiste sondowanie spektaklu. Przychodziły różne fisze, chyba i Moczar, a następnie zrobiono pokazówkę dla KC PZPR. Łomnicki już w stanie wojennym dowiedział się, że reakcja na "Do piachu" stała się w KC papierkiem lakmusowym przy rozdziale stanowisk w zależności od tego, co kto o sztuce powiedział, jak ją odebrał.
Prasa reagowała różnie. Dużą przykrość zrobił nam tygodnik "Stolica". Opublikował zdjęcie zespołu aktorskiego z budzącym najgorsze skojarzenia tytułem "Achtung! Banditen", sugerującym, że to my za wszystko odpowiadamy. Po 50 przedstawieniu przyszedł do teatru Stanisław Różewicz, reżyser filmowy, i w imieniu brata Tadeusza poprosił o zawieszenie wystawiania sztuki. Autor był narażany we Wrocławiu na prowokacje, dokuczliwe telefony, anonimowe listy z pogróżkami i to zmusiło go do podjęcia tekiej decyzji.
Ja w roli Walusia bardzo się podobałem Tadeuszowi Różewiczowi i byłem gloryfikowany przez krytyków.
