Artykuły

Paweł Łysak, dyrektor Teatru Polskiego w Bydgoszczy obchodzi dziś jubileusz 20-lecia pracy artystycznej. Jako reżyser zadebiutował 28 listopada 1992 roku spektaklem "Roberto Zucco" Bernarda M. Koltésa w Teatrze Dramatycznym w Warszawie.

Wystawiał sztuki wybitnych autorów klasycznych, m.in. Eurypidesa, Antona Czechowa, Stanisława Wyspiańskiego, Juliusza Słowackiego, Bertolta Brechta czy Stanisławy Przybyszewskiej, także sztuki najnowsze, m.in. głośny spektakl Shopping and fucking Marka Ravenhilla, a także sztuki Ingmara Vilqista, Artura Pałygi czy Małgorzaty Sikorskiej-Miszczuk.

Od 2006 roku aktywnie uczestniczy w tworzeniu kształtu bydgoskiej kultury, jako Dyrektor Teatru Polskiego oraz członek Rady Zespołu ds. Paktu dla Kultury. Jest laureatem Paszportu "Polityki" 2008: "Za konsekwentne budowanie ambitnego repertuaru, za łączenie kolejnych premier z dyskusjami i akcjami aktywizującymi widzów, teatr i miasto". We wrześniu tego roku otrzymał zaś doroczną Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie Teatru. Jak uzasadnił Minister Kultury, Bogdan Zdrojewski: "Zbudował Pan w Bydgoszczy scenę niezwykle uniwersalną pod względem podejmowanych tematów i zagadnień".

Teatr Polski w Bydgoszczy pod jego dyrekcją uznawany jest za jedną z najciekawszych artystycznie scen w Polsce.

Z okazji jubileuszu 20-lecia pracy artystycznej, dyplom gratulacyjny przekazał Prezydent Bydgoszczy - Rafał Bruski.

***

PAWEŁ ŁYSAK

Ukończył Wydział Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego, University of Toronto oraz Wydział Reżyserii Dramatu warszawskiej PWST. W 1998 r. wraz z Pawłem Wodzińskim założył "towarzystwo teatralne", a w latach 2000-2003 wspólnie kierowali Teatrem Polskim w Poznaniu.

Od 2005, przez rok był wiceprezesem Międzynarodowego Stowarzyszenia Teatrów COMET (Cooperation of Middle and East European Theatres). Jako reżyser debiutował spektaklem "Roberto Zucco" Bernarda M. Koltésa (1992). Pracował w Teatrze im. Osterwy w Lublinie, gdzie zrobił m.in. "Antygonę w Nowym Jorku" Janusza Głowackiego (1993), "Wiśniowy sad" Antoniego Czechowa (1997), "Krzesła" Eugene'a Ionesco (1998). Poza tym, zrealizował m.in. "Bachantki" Eurypidesa (Teatr im. A. Mickiewicza, Częstochowa, 1995), "Sędziów" Stanisława Wyspiańskiego (Teatr Polski, Warszawa, 1998).

W ramach towarzystwa teatralnego zrealizował "Shopping and Fucking" Marka Ravenhilla (Teatr Rozmaitości, Warszawa, 1998), "Ogień w głowie" Mariusa von Mayenburga (1999).

W czasach dyrekcji poznańskiej przygotował m.in. "Noc Helvera" oraz "Helmucika" Ingmara Villqista, "Księcia niezłomnego" Juliusza Słowackiego, "Freiheit-Wolność" wg Leona Kruczkowskiego, "Terroryzm" braci Presniakow. W 2005 r. zrealizował "Iwanowa" Antoniego Czechowa w Teatrze im. S. Jaracza w Łodzi, a trzy lata później "Sen Nocy Letniej" Wiliama Szekspira.

W Teatrze Polskim w Bydgoszczy w 2008 r. wyreżyserował nagradzaną "Sprawę Dantona" Stanisławy Przybyszewskiej, a w 2009 "Trzy siostry" wg Antoniego Czechowa. W ramach międzynarodowego projektu Goethe-Institut "After the fall /Po upadku. Europa po 1989 roku" została zrealizowana premiera "V(F)ICD - 10. Transformacje" z tekstem Artura Pałygi, będąca próbą teatralnego uchwycenia przemian w Europie Środkowo-Wschodniej po upadku komunizmu (Teatr Polski w Bydgoszczy, 2009), w 2011 roku wyreżyserował "Operę za trzy grosze" Bertolta Brechta, a w 2012 roku - "Popiełuszkę" Małgorzaty Sikorskiej-Miszczuk.

Wyreżyserował także "Opowiem wam bajkę" - spektakl na podstawie bajek Zofii Lorentz oraz wspomnień osób, które podczas powstania warszawskiego były dziećmi (Muzeum Powstania Warszawskiego, 2010). Często pracuje w Teatrze Polskiego Radia. Doceniany reżyser słuchowisk radiowych (między innymi na VII Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej Dwa Teatry Sopot - 2007, Paweł Łysak, zwyciężył w kategorii reżyseria, za słuchowisko "Witaj w tej krainie" wg prozy Marka Nowakowskiego, a w 2011 roku został laureatem Grand Prix tego Festiwalu za słuchowisko "Somosierra" Pawła Sztarbowskiego).