Wszak Szekspir wciąż jest trendy
William Szekspir - nieustanna zagadka. Podobno był gejem, katolikiem w anglikańskim kraju i palił marihuanę.
Kiedy Hamlet mówi do Ofelii: Idź do klasztoru, elżbietańska publiczność pęka ze śmiechu. W protestanckiej Anglii nie ma bowiem klasztorów. Słowo "klasztor" używane było niekiedy na określenie miejsca, gdzie uprawia się płatną miłość. Czyżby więc królewicz duński wysyłał ukochaną do burdelu?
- To możliwe. Zwłaszcza że mówi: W burdelu nie będziesz płodzić grzeszników. Ponieważ w burdelu nie ma grzechu - opowiada profesor Jerzy Limon. - Jest to przestrzeń wyjęta spoza wartościowania obowiązującego w normalnym świecie. Humor Hamleta niekiedy ginie w przekładach. Tymczasem królewicz duński bardzo często frywolnie żartuje.
Skargi purytanów
Dla Szekspira nie istniały świętości. Ten największy dramaturg wszech czasów na scenie łamał wszelkie tabu, ale wiedział czego oczekuje od niego elżbietańska publiczność. A ta spodziewała się szybkiej akcji, mocnych wrażeń w tragediach i kronikach oraz pieprznego erotyzmu w komediach.
W wielu sztukach elżbietańskich znajdujemy śmiałe sceny erotyczne.
- Jak były one rozgrywane w teatrze trudno powiedzieć, bo relacji specjalnie nie mamy - mówi profesor. - Zachowały się tylko stałe skargi purytanów, którzy wołają o pomstę do niebios za to co się w teatrze wyprawia. Powiadają oni, np, że na scenie nie tylko dochodzi do ściskania się i całowania, ale nawet do "na żywo pokazywanych aktów Wenery".
Bezwstydny Romek
Seksuolodzy napisali tomy rozpraw na temat kompleksów i szaleństw szekspirowskich postaci. Hamlet cierpi na kompleks Edypa. Bohaterowie "Tytusa Andronikusa" - to w większości psychopaci. O tej najkrwawszej tragedii Williama, Jan Kott pisał: "Gdyby sztuka miała VI aktów, Szekspir dobrałby się do widzów w pierwszych rzędach i kazałby im zginąć w okrutnych męczarniach".
Najbardziej nieprzyzwoitym tekstem, według profesora Limona jest "Romeo i Julia".
- Trzej młodzieńcy, czyli Romeo, Merkucjo i Benwolio ilekroć się spotkają cały czas świntuszą, bez przerwy Opowiadają jeden żart za drugim. Z tym, że nie jest to bezzasadne. Ten wielki dramaturg i poeta nie świntuszy dla siebie, lecz kontrastuje humor przyziemny z miłością dworską, niebiańską - mówi Jerzy Limon.
Hulaka i katolik
William Szekspir - nieustanna zagadka. Podobno był gejem, katolikiem w anglikańskim kraju i palił marihuanę. Urodził się przypuszczalnie 23 kwietnia 1564 roku, w Stratfordzie. W wieku osiemnastu lat ożenił się ze starszą od siebie o 8 lat Anną, córką farmera. Zmarł 23 kwietnia 1616 roku, na skutek "hulaszczej biesiady".
Ponoć był aktorem. Nie wiadomo jednak, czy istniał naprawdę. Być może autorami przypisywanych mu sztuk są inni dramatopisarze. Jakiej był płci? W Ameryce ukazała się książka, pod tytułem "Szekspir był kobietą". Miała ona wiele wydań.
Krytyk Andrzej Żurowski zapewniał, że na początku kariery ten wielki dramaturg pracował jako "parkingowy". Do teatru przyjeżdżali panowie i rzucali lejce teatralnemu słudze, aby odprowadził konia. Tym sługą był jakoby właśnie William Szekspir.
Plagiator
Gdyby Mistrz ze Stratfordu żył w naszych czasach nie wychodziłby z sądu. Czekałyby go tam liczne procesy o plagiat.
- Jeśli chodzi o fabuły, to ściągał od innych autorów Czerpał pełną garścią z kronik historycznych, nowelek włoskich... - przyznaje profesor.
Przed nami kolejny IX już Międzynarodowy Festiwal Szekspirowski. Czym zaskoczą nas tym razem inscenizatorzy ze świata? Dotąd pomysłów było wiele. Sztuki grano w rzeźni, na wodzie, na szczudłach.... na rowerze. Kupiec wenecki Shylock okazał się kobietą. W romantyczną Julię wcielił się mężczyzna. Tragedie pokazywano jako komedie i odwrotnie. Włoski Teatr Lunaria pokaże "Wiele hałasu o nic". Podobno twórcy delikatnie sugerują, że Szekspir był Sycylijczykiem.
Nie wiadomo, który spektakl zachwyci publiczność. Na pewno jak zwykle festiwal wzbudzi gorące emocje i dyskusje. Wszak Szekspir wciąż jest trendy.
