Wyzwoleni tańcem
- Najważniejszym celem warsztatów jest uświadamianie, że taniec to nie tylko przyjemność dla oczu. To sztuka, która pomaga żyć - mówi EWA WYCICHOWSKA, dyrektor Polskiego Teatru Tańca i XII Międzynarodowych Warsztatów Tańca Współczesnego w Poznaniu.
Z Ewą Wycichowską [na zdjęciu], o pasji w zawodzie i o zawodzie w pasji, rozmawia Karolina Matysik:
Czym jest taniec w życiu człowieka?
- Przede wszystkim terapią na życie, na współczesny brutalny świat. Poprzez ekspresję i kreatywność człowiek wyzwala swoje emocje. Zyskuje świadomość ciała, rozbudza nawyk dbania o siebie, co prowadzi do akceptacji swojej osoby. W tańcu kryje się duchowy aspekt człowieka.
Czy właśnie przekazanie tej prawdy jest celem warsztatów?
- Po pierwsze chcemy przekazać, że taniec to jedna z najpiękniejszych sztuk. Seminaria natomiast spełniają drugą edukacyjną, ideę spotkań. Jednak najważniejszym celem jest uświadamianie, że taniec to nie tylko przyjemność dla oczu. To sztuka, która pomaga żyć.
Polacy to roztańczony naród?
- Wydawałoby się, że ze względu na swój temperament, są raczej niechętni tej dziedzinie sztuki. Daleko nam do narodów afrykańskich czy południowych, ale jesteśmy ludźmi pełnymi ekspresji i żywiołowości.
Ile jest pasji w pani zawodzie, a ile zawodu w pasji?
- W moim przypadku pasja i zawód to jedność. Spoiwem jest uczucie, jakim darzę swoją profesję. Absorbuje mnie wszystko, co wiąże się z baletem, zaczynając od wykonywania go, poprzez pedagogikę, choreografię, a na funkcji, najbardziej czasochłonnej czyli stanowisku dyrektora Polskiego Teatru Tańca kończąc. Cieszy mnie, że mam zastępców. To pomaga w trudnych chwilach. A warsztaty są takim naładowaniem akumulatorów.
Pani przepis na taniec?
- Nie martwić się o kroki. Najważniejsze by odnaleźć w sobie dziecko i poprzez taniec wyrazić siebie.
