Artykuły

"Teksty zebrane" Jerzego Grotowskiego - publikacja zawierająca 138 tekstów legendarnego twórcy teatralnego - trafi 17 kwietnia do księgarń. Opracowanie zawiera 37 tekstów dotąd niepublikowanych po polsku oraz 17, które drukiem ukazują się po raz pierwszy.

Prace nad wydaniem ponadtysiącstronicowego zbioru były prowadzone od kilku lat. - Jest to pierwsza całościowa edycja dorobku tekstowego artysty, stanowiąca jego biografię twórczą i intelektualną zapisaną własnymi słowami - poinformował Dariusz Kosiński, jeden z redaktorów tomu.

W publikacji znalazły się artykuły i eseje, autoryzowane transkrypcje wystąpień publicznych i wykładów oraz rozmowy i wywiady. Łącznie to 138 tekstów pochodzących z rożnych okresów twórczości Grotowskiego.

Kosiński poinformował, że w zbiorze znalazło się 37 tekstów dotąd niepublikowanych po polsku. To m.in. "Wokół powstawania +Apocalypsis+" (1969), "Reżyser jako widz zawodowy" (1984) i "Montaż w pracy reżysera" (1989).

W tomie znalazło się również 17 tekstów nigdy wcześniej niepublikowanych. - To m.in. prace dyplomowe pisane na zakończenie studiów aktorskich i reżyserskich oraz teksty przygotowane przez Leszka Kolankiewicza na podstawie przemówień i spotkań Grotowskiego z lat 70. Oprócz tekstów należących do kanonu wypowiedzi artysty, tom przynosi także publikacje dotychczas trudno dostępne i prawie nieznane, np. wystąpienia polityczne z czasów zaangażowania Grotowskiego w antystalinowskich organizacjach młodzieżowych - poinformował redaktor publikacji.

"Teksty zebrane" Jerzego Grotowskiego ukazują się staraniem Wydawnictwa Krytyki Politycznej, Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego oraz Instytutu im. Jerzego Grotowskiego. Oprócz Kosińskiego nad redakcją zbioru pracowali: Agata Adamiecka-Sitek, Mario Biagini, Carla Pollastrelli, Thomas Richards oraz Igor Stokfiszewski. Książka trafi do księgarń 17 kwietnia.

**

Jerzy Grotowski (1933-1999) - reżyser teatralny, praktyk i teoretyk kultury, badacz zachowań ludzkich - wraz z Ludwikiem Flaszenem objął w 1959 r. Teatr 13 Rzędów w Opolu i przekształcił go w Teatr Laboratorium, w którym ucieleśnił ideę "teatru ubogiego". Peter Brook pisał, że "od czasów Stanisławskiego nikt na świecie nie badał natury aktorstwa, jego znaczenia, jego procesów duchowo-fizyczno-emocjonalnych tak dogłębnie i całkowicie, jak Grotowski".

Teatr Laboratorium, kierowany przez Grotowskiego i Flaszena, nie był teatrem w tradycyjnym sensie, lecz instytutem ukierunkowanym na badanie sztuki teatralnej, a zwłaszcza sztuki aktora. Jego działalność skupiała się na wielkich tekstach klasycznych (zarówno polskich pisarzy romantycznych: Mickiewicza, Słowackiego i Wyspiańskiego, jak Marlowe'a i Calderona), których rola w Polsce bliska była mitycznym tekstom kultury. Pod koniec lat 70. Grotowski badał techniki rytualne wywodzące się z różnych tradycji. Od 1986 r. do śmierci Grotowski pracował głównie w Pontederze (Włochy), gdzie założył Workcenter of Jerzy Grotowski.