Artykuły

Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego ogłosił konkurs na stanowisko dyrektora Instytutu Teatralnego. Placówka powstała z inicjatywy Macieja Nowaka, który wraz z zakończeniem obecnego roku żegna się z IT. Jakie będą losy tej instytucji? - dziś spotkanie.

Zaniepokojeni pracownicy oraz liczni przedstawiciele środowiska teatralnego wystosowali list otwarty do Ministra z apelem o sprecyzowanie przyszłości Instytutu. Dyskusja z udziałem Joanny Krakowskiej i Witolda Mrozka przybliży postulaty zapisane w liście.

Spotkanie 21.09, g. 14, ul. Dobra 15

***

Joanna Krakowska - Absolwentka filologii angielskiej Uniwersytetu Warszawskiego (1988), adiunkt w Instytucie Sztuki PAN, wice-naczelna miesięcznika "Dialog". Zajmuje się historią teatru współczesnego, teatrem i dramatem politycznym oraz przemianami społeczno-obyczajowymi znajdującymi odbicie w sztuce współczesnej. Jest autorką monografii Mikołajska.Teatr i PRL (2011); współautorką zbioru esejów Soc i sex. Diagnozy teatralne i nieteatralne (2009), nagrodzonego w konkursie Fundacji Kultury oraz redaktorką książek Teatr drugiego obiegu (2000), Aktor teoretyczny (2002), Teatr. Rekonstrukcje (2004). Przełożyła z angielskiego biografię Idy Kamińskiej Moje życie, mój teatr (1995); tłumaczyła między innymi teksty Susan Sontag, Richarda Schechnera, Ariela Dorfmana.

Witold Mrozek - krytyk, publicysta, związany z "Gazetą wyborczą" i "Krytyką Polityczną". Autor książki "Nowy taniec".

***

LIST

Szanowny Panie Ministrze,

zwracamy się do Pana z prośbą o rozmowę o przyszłości jednej z najważniejszych instytucji związanych z polskim teatrem: Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego.

2 września 2013 roku ogłosił Pan konkurs na stanowisko dyrektora Instytutu Teatralnego. Wcześniej, 25 lipca, pracownicy i współpracownicy Instytutu Teatralnego - szerokie grono ponad sześćdziesięciu osób - zaniepokojeni brakiem rozstrzygnięć w obliczu zbliżającego się końca kadencji obecnego dyrektora, Macieja Nowaka - wystosowali do Pana list.

Prosiliśmy w nim o przedłużenie Maciejowi Nowakowi dyrekcji na kolejne lata, ponieważ jest on gwarantem, że placówka, którą stworzył od podstaw i nadał jej kształt, będzie działać w sposób równie wielostronny i bogaty, jak dotąd. Kierowała nami troska o ciągłość i integralność toczących się już i zaplanowanych wydarzeń, projektów, planów - szczególnie tych związanych z jubileuszem 250-lecia teatru publicznego w Polsce i nowym Muzeum Teatralnym. Wyrażaliśmy także nasze zdecydowane poparcie dla dotychczasowej linii programowej Instytutu i modelu jego działania.

Decyzja o ogłoszeniu konkursu, którego kryteria wykluczają Macieja Nowaka z wzięcia w nim udziału, była więc dla środowisk związanych z Instytutem zaskoczeniem. Nie zachodzą bowiem żadne przesłanki prawne, które zmuszałyby Pana Ministra do takiego sformułowania kryteriów konkursu, by nie stworzyć twórcy Instytutu i jego wieloletniemu dyrektorowi możliwości przedstawienia swojego programu i skonfrontowania go z innymi propozycjami. Nie kwestionujemy prawa organizatora do poszukiwania najlepszego kandydata w drodze konkursu, ale chcielibyśmy poznać powody takiej decyzji.

Czy należy ją odbierać jako deklarację, że Pana wizja działalności Instytutu Teatralnego różni się od dotychczasowej? Czy ma Pan inną koncepcję? Czy widzi Pan konieczność zasadniczych zmian charakteru i profilu Instytutu?

Kierujemy te pytania do Pana Ministra z wielką troską. Instytut Teatralny nie jest bowiem jedną z wielu instytucji, powołanych i zdefiniowanych przez MKiDN. Jego powstanie było wynikiem działania konkretnych ludzi związanych ze środowiskiem teatralnym. To oni zgłosili pomysł, stworzyli koncepcję i wymyślili program Instytutu. Ówczesny minister udzielił tym działaniom wsparcia, co umożliwiło powołanie niestandardowej instytucji, której kształt w ciągu dziesięciu lat wypracował zespół ludzi pod kierownictwem Macieja Nowaka. Powołanie Instytutu było zatem przykładem działania oddolnego, właściwego społeczeństwu obywatelskiemu, w którym samoorganizujące się środowiska i administracja państwowa wspólnie działają na rzecz dobra publicznego.

Rodowód Instytutu określa bez wątpienia jego szczególny status.

Oczekiwalibyśmy od Pana Ministra uznania tego statusu i poszanowania dla określonej w dotychczasowym działaniu tożsamości Instytutu Teatralnego. Dlatego też ważniejsza od personalnych decyzji wydaje nam się rozmowa o funkcjach i zadaniach tego miejsca, o jego wizji i kierunkach ewentualnych przekształceń.

Mamy poczucie, że w obliczu uruchomionej procedury konkursowej taka rozmowa powinna się toczyć publicznie i w trybie bezpośrednim. Dlatego decydujemy się na list otwarty, włączając do rozmowy całe środowisko zainteresowane losem Instytutu Teatralnego.

Z upoważnienia sygnatariuszy listu

zespół Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego