Artykuły

Premier jest teraz mniej. Ale jeśli już są to otrzymują efektowną oprawę. Ta w Teatrze Nowym zapowiada się świetnie. I ma być tym od dawna oczekiwanym w Poznaniu wydarzeniem sezonu. Dlatego też zapewne teatr dla swych premierowych bywalców przygotował na sobotni wieczór coś extra. To nie aktorzy a widzowie, tego wieczoru pojawią się w teatrze w karnawałowych maskach z ogromnym czerwonym nosem. U progu powita się ich szampanem. I pożegna po przedstawieniu też lampką musującego alkoholu. Przed spektaklem lub w antrakcie będzie jeszcze wernisaż wystawy malarstwa Doroty Wójcickiej-Żurko z Warszawy. Najlepiej oglądać te obrazy w maskach na twarzy. Bo takie to postacie z jakiegoś karnawałowo-teatralnego snu zaludniają te obrazy. I może patrząc na nie przystrojeni w maski doznamy uczucia jakbyśmy patrzyli w lustro.

Dlaczego jednak te czerwone nosy i podszyte weneckim karnawałem obrazy? Otóż przede wszystkim na zasadzie skojarzenia z tytułem premie­rowej sztuki. Nazywa się ona bowiem "Czerwone nosy". Napisał ją wzięty brytyjski dramaturg Peter Barnes, a spolszczył Stanisław Barańczak. Ogromne to i w sensie obsady aktorskiej, i inscenizacji plastycznej, i czasu trwania przedstawienie wyreżyserował Eugeniusz Korin w scenografii Pawła Dobrzyckiego i z muzyką Jerzego Satanowskiego. Na scenie cały zespół... Komedia? No raczej nie za bardzo, skoro treścią sztuki są dzieje zarazy w średniowiecznym Londynie, w które wpisany został los wędrow­nych kuglarzy-wesołków. Jest to więc opowieść o życiu i śmierci w czasie tej najtrudniejszej próby, z której zwycięsko ma wyjść właśnie teatr.

Te maski i kielichy szampana, zarezerwowane zostały jednak wyłącznie dla premierowej publiczności, która je sobie za duże pieniądze kupiła, aby tym samym pomóc choć trochę teatrowi. A czy będzie to rzeczywiście wydarzenie sezonu - już dzisiaj wieczorem się dowiemy.